Yağmur Damlaları Kuşatınca!
Ne kadar hazinmiş
Nefeslerin kifayet etmediği bir gerçekmiş
Kalbi muhabbet olunca, sevgi kalbe dolunca çare tükenmezmiş
Bilmem ki kaç kez adımlamıştık
Devri âlem içinde zamana umutla bırakmıştık
Düşlerin asudeliğinde fevkalade heyecanlıydık ve kalbi sarihtik
Sevginin zarifliğinde
Hecelerden müteşekkil kelimelerin dilliğiyle
Hisseden kalbi güzellikle ve teslim olunan umudun zenginliğiyle
Tenime nüfus eden her damlada
Sabrı muştulayan ilkimin bereketi anlamlaşacaksa
Hak, kanaatin ve tahkiki iradenin zenginliğinde ihsana amadeyse
Geçmiş yalan olur derler
Kalan, vicdanın sorumluluğunda açılan sahifelerdir
Akıl rehberdir, kitabı hakikatiyle gerçektir ve kalbi derinliktedir
Yol bilinmeden gidilmez
Aş, nimetten maadalaşarak rızk olarak zikredilmez
Güven idrake erişilmeden keşfedilmez, aşk zevklere hasredilemez
Her can bildiğini arzular
Bilinmeyenler ise umutlar için baharlaşan hazlardır
Gayret ve niyet ve kalbi ihlâsla anlamlaşacak cibilliyet ah u zardır
An ve göçüp giden zaman
Anlamaktan içtinap eden her nefes alan aziz insan
Kulluk zaviyesinde anlamlaşan ve hilkatiyle barışık olan müstesna can
Korkma ve ölümü anmayı unutma
Kaygısız bir şekilde uyuyarak ta kalbine kayıtsız kalma
Kalbi hissedişlerle bir yabancılık yaşama ve duyarsızlıkla hiç yoğrulma
Hisset ve muhabbetle nazar et
Sevgini esirgemeyerek, sana bahşedilen güzeli sevk et
İyilik ile muamele et, asabiyeti def ederek kalbine mütemadiyen meylet
Mustafa CİLASUN