köyde öğretmen iken,sabahın ayazaında dondurucu soğuğunda camiiye giden imamı hergün izlerken pencerede..ilk günlerde acıyordum ona.sonrada mesleğidir ekmek parası derdim mecburdur diye..aradan aylar geçti ..bu gencin yaşantısını karantina aldım uzaktan uzağa..bir gün bir çocukla ona haber gönderdim ..ikimizde bekar idik.bana okumam için kitap önerebilirmi ..gönderdi bir demet sağolsun.ilk okuduğum kitabın adı bize nasıl kıydınız ..
ve o imam şimdi benim eşim, bende mesleğimi hoşaftan anlamıyanları havale ettim yaradana..şimdi evimin hanımı,acıdığım adamın ve inandığı davanın aşığıyım
