[FECR]

Aslında Emevi ve Abbasi devrini incelediğimiz zaman İslami kavramların nasıl anlam kaymasına uğradığını görmek zor olmaz herhalde.
Emevi ve Abbasi devrindeki idarecilerde meydana gelen insani ve islami zaafiyetlerinden dolayı bir kılıf bulma çabasının adıdır:Fasık Müslüman tabiri.
Halbuki fısk ile mümin kelimesini bir araya getirmek ne kadar doğru olur.Müslüman fasık olmaz.Müslüman hata edebilir,bazen fıskın bazı alametleri görülmesi halinde tevbe eder,fısk üzerinde sabit kalmaz ama fısk üzere devam edemez.
Kavram kaymalarını kim istemiştir?
Kendi zulümlerine,kendi hayasızlıklarına,şahsi zaafiyetlerine,her ne olursa olsun çıkar peşinde koşanlar,rant sağlayan idareciler kendilerini toplum nazarında bir anlamda temize çıkarmaya çalışanlar istemiştir.
Emevi ve Abbasi devrinde
-Namaz kılmayan idareciler
-İçki içen idareciler
-Rantçı idareciler
-Zalim idareciler
-Yalan söyleyen idareciler
-Kul hakkı yiyen idareciler
-Rüşvet yiyen idareciler
vs gibi özelliklere sahip idareciler olmuştur.Bunlar İslam Tarihi kitaplarında anlatılır.
Böyle kimselere "fasık müslüman "tabirini uygun görmüşler,ve onlara karşı çıkmayı da islama karşı,ululemre karşı koyma olarak kabul etmişlerdir.
Bu tür idarecileri Ebu Zer gibi,İmam Ebu Hanife,İmam Zeynel Abidin gibi seçkin kimseler karşı durmuşlar,bunun sonucunda ya sürgün edilmişler, ya öldürülmüşler,ya da hapsedilmişlerdir.