[MERVE DEMİR]

Müslümanların Hayatında Sergilenen Ahlak Müslüman, Müslümanlara nasihat etme ve onlara yardım etme konusunu da ihmal etmemelidir


Bu, kardeşine yardım kapsamına girer ve kim, kardeşinin bir ihtiyacını giderirse, Allah da onun bir ihtiyacını giderir[23] Rasulullah: Kim, dünyada Müslüman kardeşinin ayıbını/kusurunu saklarsa, Allah da, kıyamet gününde onun bir kusurunu gizler, buyurmuştur[24] Ayrıca buyurmuştur ki: Kim, bir müminin dünya sıkıntılarından bir sıkıntıyı giderirse, Allah da onun kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir Kim bir zorluğu kolaylaştırırsa Allah da dünya ve ahrette ona kolaylık sağlar Kim bir Müslüman’ın kusurunu örterse, Allah da onun dünya ve ahrette kusurlarını örter Kul, kardeşine yardımcı olduğu müddetçe Allah da onun yardımcıdır[25]

İnsan, eğer Allah’ın rahmetini arzu duyuyorsa, kendine ve başkasına karşı merhametli olmalı; yaptığı iyilikle kendini öne çıkarmaktan sakınmalıdır Bilmeyene ilim ve hikmetle; büyüğe saygı, küçüğe şefkat ve merhametle; günahkarlara duyarlı, bilinçli çağrı ve davetle; ezilmişlere, yoksul ve düşkünlere maddi-manevi destekle; hayvanlara, yumuşak davranma ve öfkeyi yenmekle merhamet etmelidir; çünkü: İnsanların, Allah’ın rahmetine en yakın olanları, O’nun yarattıklarına en merhametli olanlardır

Buna göre, Müslüman dönüp kendi hareketlerini kontrol etmelidir Bir Müslüman’dan gelen ufak tefek eziyetlere öfkelenmekten kaçınmalıdır Bir kardeşinde gördüğü bir hataya tepki gösterip onun kişiliğini rencide etmemelidir Ona karşı tepki ve davranışları düşman karşısında savaştaymış gibi bir havaya girmemelidir Yüce Allah: Müminler ancak kardeştirler buyurur[26] Peygamberimizin, çokça şöyle buyurduğu hatırlanmalıdır: Müminlerin, birbirlerini sevmede, birbirlerine şefkat gösterme ve birbirlerine merhamet etmedeki benzeri vücut misalidir O vücuttan bir uzuv hastalanınca vücudun diğer azâları birbirlerini hasta uzvun elemine uykusuzlukla ve ateşte ortak olmaya çağırırlar[27]

Müslüman insan, kendine dönüp iyilik ve ihsanda bulunmak üzere gayret etmelidir ve kendisini bu konuda hesaba çekmelidir ki, Yüce Allah da onu doğru yola eriştirsin Yüce Allah buyurur: Bizim uğrumuzda mücahede/gayret edenleri elbette kendi yollarımıza eriştireceğiz Hiç şüphe yok ki Allah iyi davrananlarla beraberdir [28] Bu bağlamda, Beyazid-i Bestami’nin sözü aklıma gelmektedir: İlk zamanlarda, dört şeyi yanlış biliyordum: Ben Allah’ı aradığımı, andığımı, tanıdığımı, sevdiğimi düşünüyordum Nihayet anladım ki, benden önce O, beni arıyor, anıyor, tanıyor, seviyormuş![29]


[23] Buhari, 46/Mezâlim 3; Müslim, Birr 59; Ebu Davud, Edeb 38; Tirmizi, Hudûd 3; Ahmed, Müsned, II,92
[24] Buhari, 46/Mezâlim 3; Müslim, Birr 58, 72, Zikr 38; Ebu Davud, Edeb 38, 60; Tirmizi, Hudûd 3, Birr 19, Kur’ân 10, İbnu Mâce, Mukaddime 17, Hudûd 5
[25] Buhari, 46/Mezâlim 3; Müslim, Birr 58, 72, Zikr 38
[26] 49/Hucurât 10
[27] Buhari, 78/Edeb 37
[28] 29/Ankebut 69
[29] İbrahim Hakkı, Marifetname, sadeleştiren: Mehmet REyüplüoğlu, Merve Yay İstanbul 1992, s 522