Cvp: hasretle aradığımız dostluklar Bir dostunuz olsun....
Bir memleket varmış, adı Monomotapa, İki gerçek dost yaşarmış orda.
Birinin malı ötekinin malı gibiymiş;
Bir gece Monomotapa´da Herkes dalmış derin uykulara. Orada güneş battı mı, fırsat bu fırsat,
Uykunun tadını çıkarırmış millet. Gece yarısı bizim dostlardan biri, Fırlamış yatağından birdenbire,
doğru dostunun evine. Uyandırmış hizmetçileri, tatlı uykularından.
Dostu yukarıdan duymuş sesini, Hemen kaptığı gibi kılıcını, kesesini,
koşmuş dostunun yanına: Hayrola, demiş soluk soluğa. Sen kolay, kolay uyandırmazsın kimseyi.
Uykuyu da seversin üstelik.
Paranı kaybettiysen, al şu keseyi. Evini bastılarsa, işte ben ve kılıcım;
Haydi gidip Haklarından gelelim.
Yok a canım, demiş dostu ; Ne o, ne de bu. Rüyamda biraz düşünceli gördüm seni,
Sakın başı dertte olmasın deyip koştum ; kusura bakma dostum.
Gerçek bir dostu olmak ne güzel bir şey! Derdini açmanı beklemez bile,
kendi bulup söylemek ister: Belki sen çekinirsin diye.
Sevdiği insanın üstüne titrer. Bir düşten, bir hiçten nem kapar.
Böylesi dostunuz var mı ya da daha doğrusu siz böyle
dost olabildiniz mi? _________________ hep arayış içindeyizdir.. hep neden böyle bir dostum yok bizimde deriz... peki ya biz???? biz ne kadar dost olduk insanlara ?? ne kadar dost olmak istedik.. onların derdiyle dertlenip, onlarla sevinip, onlarla üzülmeyi ne kadar istedik?? kim için herşeyi göze almayı istedik ? diyorumki önce biz.... önce biz dost olmak istemeliyiz, önce kendimizi değiştirmeliyiz... çünkü en büyük değişim insanın kendinde yaptığı değişimdir.. ben ne kadar dost oldum? zordur bu sorunun cevabı.. dostlarımadır bu soruu .. dost olabildiğim, dostluğunu kazandığım gönülleredir burdan tüm selammım.. çıkarsız, menfaatsiz, beni ben olduğum için, benimle dertlenip, benimle ağlayan, benimle gülen dostlarım, dostluğumuz baki olsun inşAllah.. bizler dost olmayı istedik,dost olduk, dost olarak ölelim inşAllah... selam ve dua ile.. |