[MERVE DEMİR]

"MUTLULUĞU" arıyordum demek için çok geç olmasın

Bir araba sahibi olmak mı? Ya da bir ev ? Yoksa evlenince mi mutlu olacağınızı düşünüyorsunuz? İyi bir işe ne dersiniz?

Mutluluk yolculuğunun değerli yolcuları;
Düşünün o çok istediğiniz, uğruna gecenizi gündüzünüze katarak elde ettiğiniz ve "o benim olursa en mutlu ben olurum" dediğiniz hedeflerinizi

O çok istediğimiz elbiseyi aldınız sırtınızdan düşmedi Bir gün, iki gün , üç gün Ya sonra? Bitti! Artık vitrinde gördüğümüz o deri ayakkabı var aklımızda Bir alabilsek başka ne isteriz ki? Ama onun da sonu aynı son, o bitecek Bu sefer bir başkası

Nefsimiz arsız bir çocuk gibi önce bir şey istiyor, ona istediğini verene kadar onun için çıldırıyor ama elde edince tüm arzusu hevesi bir süre sonra sönüveriyor Artık yeni bir şey istiyor "Onunla mutlu olacakmış!???"

Hayat böyle değil mi "Mutluluk Yolculuğu"nun değerli yolcuları? Önce bir liseyi bitireyim diplomayı alayım diyoruz, sonra bir de üniversite sınavını kazanayım, 4 yıllık bölüme kapağı atayım istiyoruz Uğraşıyoruz didiniyoruz Güç bela giriyoruz üniversiteye
Şu vizeler bir bitse rahatlayacağız Vizeler biter Bu sefer de finaller Vizeydi finaldi derken bir mezun olsak

Mezun da olduk; Ah bir işe girsem benden mutlusu yok!

İşe girdik ; "Bi terfi edemedik yahu şu patron bir zam verse daha ne isterim ki?"

O da oldu Güzel, hayat tıkırında gidiyor Evlenince mutlu olacağım; Evlendik

Bir çocuğum olursa mutlu olacağım; kızımız oldu (Allah bağışlasın)

Ama, bir oğlum olsun bak! Dünyalar benim olacak

Var ya! Şu bizim oğlan bir Anadolu lisesi sınavlarını kazansın, çok MUTLU olacağım

Varımızla yoğumuzla gece gündüz demeden daha rahat, daha lüks bir hayat için çırpındık Evladımız üniversiteyi hayırlısıyla bir bitirsin, eli ekmek tutsun gayri rahatım sonrası

Tamam o da oldu

Ah! Evladımın bir mürrüvetini görsem; Allah'tan başka ne isterim ki? "torun" ?

seneler geçer

Hayat, kadın için çamaşır, bulaşık, yemek, temizlik, iş çemberinde dönerken adam sabah 8:00 akşam 5:00 mesaisinde Gelince yemek, biraz televizyon ve uyku Bu kısır döngüde, mutluluk seraplarının peşinde koşarken zaman avuçlarımızdan apansızca kayıp gitmiş Ve bir de bakmışız ki son istasyondayız

Ne gençliğimizden ne dinçliğimizden eser kalmamış Arkamıza dönüp baktığımızda, geride kalmış 70 yıl Ama elde avuçta, ulaşılamamış bir "mutluluk" adresi

Hayatınızın gidişatı böyleyse, son istasyona vardığınızda ben aslında "MUTLULUĞU" arıyordum demek için çok geç olmadan, mutluluk seraplarının peşinden koşmayı bırakıp mutluluğu gerçekten olduğu yerde aramanın ve bu koşuşturmada içerisinde her gün bizim için doğan güneşin ışıltılarının artık farkına varmanın zamanı gelmedi mi sizce de? Ne dersiniz?