[FECR]

Bakara 170-171.ayetlerde şu kavramlar karşımıza çıkıyor.
-İttiba kavramı
-Ataların dinine-yoluna uymak
-Akletmemek
-Hidayete ermemek
-Kur'an'da meseller-örnekler
-Sağır Olmak,Dilsiz Olmak,Kör olmak ifadeleri

Allah Kur'an'da sık sık Allah'ın yoluna,Peygamberin yoluna,sıratı mustakime ittiba yani uyulmasını istemektedir.
Tarih boyunca genellikle tüm peygamber insanları Allahın yoluna uymalarını,tabi olmaları istediklerinde şu cevabı almışlardır:"Biz atalarımızın yolundan gideriz".Bütün peygamberler insanların bu kalıplaşmış anlayışlarını yıkmak için uğraşmışlardır.Vahyin hayata geçirilmesinde en büyük engellerden birisi bu anlayıştır.
Ayet onların yolunu sorgulamayla devam ediyor:Ya onlar yanlış yoldalarsa,doğru yolda değilseler ya da onlar akletmemişse
Tamam ataları doğru yolda ise uyalım,ama onların doğru yolda olup olmadıklarının kıstası,kriteri nedir?.Kriterimiz hakkı batıldan ayıran Vahiy ve onun pratiği olan sünnettir.Atalardan ne gelmişse onu bu kıstasa vurduğunda uygun olan alınır,uygun olmayan reddedilir.Onların bin yıllık yanlışlarını vahye yüklemeye kimsenin hakkı yoktur.
Herhengi bir konuda uyup uymamada eskilik,yenilik veya atalardan gelen anlayışın olması değil,O yolun Allahın yoluna,Kitabına ve sünnete uyup uymadığına bakılır.
Geçmişte yapılanları,yazılanları ne tümden reddedelim ne de tümden doğru kabul edelim.Tarih boyunca bu konuda iki farklı anlayış oluşmuştur.İfrat ve tefrit dyebiliriz buna.Kimisi geçmişte her konu alimler tarafından anlatılmış,açıklanmış,biz Kur'an konusunda konuşmayalım,fıkık gibi ilimlerle uğraşalım demişlerdir.Kimisi de geçmişteki insanların yaptıklarını,çabalarını bir çırpıda silip atma yolunu seçmiştir.Onların yaptıkları bizi bağlamaz demişlerdir.
Bu iki anlayış da sakattır.Ne geçmişi tamamen silmeliyiz ne de geçmişi putlaştıracağız yani onları hata yapmaz insanlar olarak kabul edeceğiz.
Bu konuda da dengeyi bulmak,Kur'anın vasat ümmetini oluşturur.
Atalarına körü körüne tabi olan kimseleri için Allah bir örnek veriyor.
Bu örnekle Allah bu kimselerin vahye karşı duyarsız,hak sözleri işitmeyen ve Allahın apaçık ayetlerini görmeyen kimseler olduğunu belirtiyor.
Bunun nedeninin akletmeyen kimseler olduğunu belirtiyor.Akletmeyen insanlar da hidayeti-doğru yolu bulamıyor.Hidayetin yolu akletmeden geçer. Kur'an bir çok ayetinde akletmez misin diye ayet sonlarında ifade kullanır.Onları düşünmeye sevketmeye çalışır.