[nuryuzlum]

Talib üzerine gelen gevşeklik sebeblerinin en kuvvetlisi, nakıs şeyhe inabe etmektir. Bu, şeyhlik makamına, cezbe ve sülükü tamamlamadan oturmuş kimsedir. Onun sohbeti, talipler için öldürücü zehirdir. Ona inabe, helak edici hastalıktır. Bu gibi sohbet, yüce istidattan inmeyi ve düşmeyi gerektirir. Bilakis, onu zirveden aşağılara atar.

Bakmazmısın mesela hasta, tıb ilminde nakıs olan doktordan ilacı yerse, şüphesiz bu onun hastalığının ziyadesinde koşmak ve çabalamak olur, hastalığını giderme kabiliyyetini zayi etmek olur. Şu ilaç, ilk anda hafiflik vererek ağrıları teskin etse de, lakin o hakikatte zararın ta kendisidir. Şayet şu hasta mahir bir doktora ulaşırsa, bu doktor önce evvelki ilacın zararını gidermeye uğraşır, onu ishal edici şeylerle tedavi eder. Yani onu dışarı çıkartmak için. Sonra, bu ilacın zararı gittikten sonra hastalığın izalesine başlar.

Şu büyüklerin tarikatının dayanağı sohbet üzerinedir. Bunda dedi-kodu ile, hallerden uzak nağmelerle bir şey hasıl olmaz. Belki bunlar yükseliş ve kemalat derecelerini talepte gevşeklik getirir.

İşte aklı başında olan herkesin iiyi düşünüp ileri geri konuşmaması, gerçek Allah dostu olan şeyhlere dil uzatmaması gerekir. Şeyhlik külah ve takke ile, post ve tesbih ile verilmez, bu Allah vergisidir. Babadan oğula veya damada kalacak diye bir şartı da yoktur. Nakşi yolunun 36 mürşidi içinde oğula veya damada bırakan iki veya üç mürşidi geçmez. Böyle iken ALlahın seçtiği dostlarına dil uzatanlar işi sahte şeyhler ve dervişlele karıştırmak tadırlar. Ama nice inkarcılar, sonunda inkar ettiği şeyhe tabi olmuşlardır.

Seyyid Kutub'un kardeşi Muhammed Kutub, bir gün Mahmud Efendi Hazretlerini ziyaret etmişti. Sohbetten sonra şöyle bir itirafta bulundu: Ağabeyim Mısırdaki bozuk tarikatler ve sahte şeyhler yüzünden tarikatı inkar etmişti, böyle olduğunuzu bilse inkar etmezdi.

Burda Ataullah İskenderinin k.s. , İbni Teymiyyeye verdiği misali hatırlatırız. İbni Teymiyye Mısırda hapsedilmişti, akşam namazı için izin alınmış ve Ataullah İskenderinin peşinde akşam namazını kılmak istemiş. Namazdan sonra sohbet ettiler ve Ataullah İskenderi k.s. sonunda şöyle dedi: Şianınhazreti Ali Hakkında ileri geri sözleri olmayacak şeyleri ithaf etmesi ve bir takım hezeyanları, Hazreti Alinin r.a. büyüklüğüne ve şanına zarar verirmi? İbni Teymiyye; hayır dedi.

İşte bu tarikat yolu da böyledir, hak ehline başkalarının yanlışlı zarar vermez. (Bu kıssa Ezher yayınlarında matbu'dur.) İnabe: yönelmek. Tarikat dersi alarak şeyhe bağlanmak.

Asıl kemalatlar, sohbetle hasıl olur. Bu yol ashabı kiramın yoludur. Marifet ehlinin sohbeti ganimettir, gafillerin ve kabı boş olanların sohbeti illettir.