[MERVE DEMİR]

"Okumadığı veya çalışmadığı takdirde güç durumda kalacağını veya kalınacağını bilen kızlar ve kadınlar"a bir iki örnek vereyim:
Kendinin veya bakmaya mecbûr olduğu kimselerin geçimini sağlamak için çalışan bir kadın, başörtüsü yüzünden işini bırakınca işsiz ve ihtiyaç içinde kalırsa durumu zarûrete girer.
Başörtüsünü açmamak için okulunu bırakmak durumunda kalan bir kız yeni durumuna intibâk edemez, rûhsal bunalıma düşerse veya imanı, ahlâkı tehlikeye girerse durumu zarûrete girer. (Okumak ve iş görmek için alternatifler bulan, zulme karşı direndikçe şuuru ve imanı derinleşip güçlenen kızlarımızın durumu elbette bu çerçevedeki zarûrete girmez).
Bir dindar öğretmen vazifeyi bıraktığında onun yerini, dine ve manevî değerlere karşı olan bir öğretmen alacaksa ve çocukların kafalarını, kalplerini zehirleyecekse o öğretmenin vazifeyi bırakmaması gerekir.
Örneklerden de anlaşılmış olmalıdır ki, zarûret hükmü genel değildir, kural bellidir, uygulama fertlerin özel şart ve durumlarına bağlıdır."
Yeni bir not: Son örnek ferdî değil, ictimâî (topluma ait) zarurete örnektir. Müslüman camianın geleceği, ülkede etkili olarak varoluşu, dinin yoksul ve köylülere değil, bütün tabakalara ait olarak hayatımızda devamı...kızlarımızın okumalarını ve kadınlarımızın çalışmalarını gerektiriyorsa yine ictimâî zaruret bahis mevzûudur (vardır).