 RE: kapanmıyor açılan yaralar...
Yasamaktan öte özür bulamayinca aska
sonuçlari bir bir gözden geçiriyorum
pulluklarla devrilen topragin islakligindaki can
madenlerin buharindan elde edilen büyü
bazi yasak kitaplarin verdigi dinç duygular
nelerse ki yasamak sözünü asi kilan
nelerse ki lekesiz, umutlu ve budala.
Denedim. Soguk sular dökünüp firladim sokaklara
sorular sordum nice kara sifatlari üstüme alaraktan
iste boynum, agzim sehvet yalaklarinda
çarpistim, and içip ayna kirdim
dogadan bir vahiy bekledimse bosuna
baktim aksam herkesin kabul ettigi kadar aksamdi
hiç bir mesru yani kalmamisti hayatimin.
Sözlerimin anlami beni ürkütüyor
böylesine hazirlikli degilim daha.
Bilmek. Bu da ürkütüyor. Gene de biliyorum:
Kapanmaz yagmurun açtigi yaralar çocuklarda
|