 O söyledi ise doğrudur
Alemlerin efendisi Cehennemdekilerin halini görünce ağlamaya başladı. Allahü teâlâya yalvardı. Ümmetinin zayıflığını ve böyle azaba takat getiremeyeceklerini söyleyerek o kadar çok ağladı ki Cebrail aleyhisselam ve cümle melekler de beraber ağlaştılar.
Allahü teâlâdan hitap geldi ki:
"Ey Habibim! Senin hürmetin ve kıymetin benim katımda büyüktür duan kabul olunmuştur. Hatırını hoş tut. Seni muradına eriştiririm. Sana öyle bir makam veririm ki pek çok sayıda asileri senin şefaatin ile bağışlarım. Ta ki sen yeter diyene kadar."
Peygamber efendimiz gördüklerini anlatmaya devam ederek buyurdu ki:
"Daha sonra Semavattan geçip Musa'nın (aleyhisselam) bulunduğu makama geldim.
Bana; "Hak teâlâ sana ve ümmetine ne farz eyledi" dedi. Ben de; "Her gün ve gece için elli vakit namaz kılınmasını bana farz kıldı" dedim. "Rabbine dön biraz hafifletmesini dile. Çünkü ümmetin bunun altından kalkamaz" dedi.
Bunun üzerine Rabbime döndüm ve dedim ki: "Ya Rabbi! Ümmetimden bu emri biraz hafif eyle." Bunun üzerine elli vakitten sadece beş vakit indirdi.
Musa'ya (aleyhisselam) döndüm ve beş vakit indirdi dedim. Dedi ki: "Rabbine dön! Biraz daha hafifletmesini dile. Çünkü ümmetin bunun altından da kalkamaz." Böylece Musa (aleyhisselam) ile Rabbimin arasında gidip geldim ve nihayet Allahü teâlâ şöyle buyurdu:
"Bu namazı beş vakte indirdim. Her namaz için on sevab vardır. Bu bakımdan sonunda yine elli namaz olur. Zira her kim bir sevabı kastedip de yapamazsa onun için bir sevab yazılır. Fakat yaparsa bire karşılık tam on sevab yazılır. Fakat bir günaha kasdedip de yapmazsa hiç bir şey yazılmaz. Yaparsa ancak o bir günah olarak kayda geçer."
Allahü teâlâ böylece sevgili Peygamberimizin çektiği sıkıntılarla yaralanan mübarek kalbini teselli eyledi. Hiç bir mahlukuna vermediği kimsenin bilemiyeceği anlayamıyacağı nimetleri O'na ihsan eyledi.
Alemlerin efendisi sonra bir anda Kudüs'e ve oradan Mekke-i mükerremeye Ümm-i Hani'nin evine geldiler. Yattığı yer henüz soğumamış leğendeki abdest suyunun hareketi durmamış idi.
Dışarda dolaşan Ümm-i Hani uyuklamış bir şeyden haberi olmamıştı. Peygamber efendimiz Kudüs'ten Mekke'ye gelirken Kureyş'in kervanına rastladı. Kervandaki bir deve ürktü yıkıldı. Sabah olunca Kabe yanına gidip Miracını anlattı.
Kafirler alay ettiler. Müslüman olmaya niyetli olanlar da tereddüde düştüler. Müşriklerden bazıları sevinerek Ebu Bekir'in evine geldiler. Çünkü onun akıllı tecrübeli hesaplı bir tüccar olduğunu gayet iyi biliyorlardı.
Kapıya çıkınca;
-Ey Ebu Bekir! İyi bilirsin. Mekke'den Kudüs'e gidip gelmek ne kadar zaman sürer? diye sordular. Hazret-i Ebu Bekir;
-İyi biliyorum. Bir aydan fazla sürer dedi.
Bu söze sevinen kafir güruhu;
-Akıllı tecrübeli adamın sözü böyle olur dediler. Gülüp alay ederek ve hazret-i Ebu Bekir'in de kendileri gibi düşüneceğini umarak;
-Senin efendin Kudüs'e bir gecede gidip geldiğini söylüyor artık iyice sapıttı dediler. Hazret-i Ebu Bekir'e sevgi saygı gösterip bel bağladılar.
Hazret-i Ebu Bekir Resulullah efendimizin mübarek adını işitince;
-Eğer O söyledi ise doğrudur. Bir anda gidip geldiğine ben de inandım deyip içeri girdi.
|