[sevginin_bedeli]

söz konusu evlilik olunca, ben de birşeyler yazayım ..herşeyden önce evlilik bir mutlu son değildir. siz kızmadan hemen açıklayayım:içinde bulunduğumuz toplumun süre gelen yazılı ve sözlü aktarımında anlatılan hikayelere baktığımızda; aşk, sevgi veya günümüz tabiri ile flört/beraberlikler eğer evlilikle sonuçlanıyorsa buna mutlu son denir. ancak durum hiç te öyle değildir. çünkü evlilik aslında yeni bir başlangıçtır. beraberce bir ömür sürecek (sürdürmek amacıyla) olan birlikte yaşamaya atılan ilk adımdır
takdir edersiniz ki;evlilikte herşey nişanlılık/sevgililik/ flört döneminde ki gibi olmayacaktır. herşeyden önce evlenen insanlar evlilik öncesi süreçte birbirlerinde saklayabildiği/ söylemediği/paylaşmadığı bir çok şeyi bir şekilde söylemek/paylaşmak durumunda kalır...
evlenen bireylerin sahip olduğu ve evlilikte sorun olmayacak dedikleri; kültürel/duygusal/düşünsel/kişisel farklılıklar süreç içinde gerekli tedbirler alınmazsa ciddi problemler oluşturabilir. bununla birlikte eşlerin sorumluluklarını paylaşmaları/yerine getirmeleri, birbirlerinden beklentileri ve beklentilerin karşılanması konularında herşey net bir şekilde konuşmaları gerekiyor.
tabii ki eşlerin birbirlerine karşı hiçbir zaman elden bırakmamaları gereken şeyler; sevgi, şefkat, merhamet, hoşgörü karşılıklı anlayış vs. evliliğin sürdürülebilirliği açısından son derce önemlidir.
eşler birbirlerinin elbisesi, velisi, koruyucusu, özeli ve hatta bağışlayıcısı olmalıdır.
mahremiyet en çok dikkat edilmesi gereken konuların başında gelmelidir.
dolayısıyla evlilikte erkeğin kadına karşı, kadının erkeğe karşı evliliğin iyi yürümesi amacıyla maddeler halinde kurallar belirlenmesi doğrusu bana göre pek te makul bir durum değildir.
çünkü paylaşılan hayattır ve hayatta ne kadar çok kural koyarsanız hayatı o kadar çok çekilmez hale getirirsiniz.
iyisimi bizler eşlerimizi insan (erkek/kadın) olarak kabul edelim herşeyden önce ve onlara değer verelim, değer verdiğimizi onların hissedebilecekleri her şekilde gösterebilelim.