[medinelii]

Melekler dahi üşümüş olmalı…
Ey rüzgârın getirdiği sevda!
Sen beni duymuyor olamazsın!
İçimdeki yangınlardan habersiz değilsin!
Beni buralarda bir başıma bırakmış olmazsın…
Sana değil, Sendeki beni azlediyorum.
Sayısız geceler, adaklar adamıştım uğruna
Adaklar dilek olunca yapılırmış
Belki gelirsin diye,
Her adağın akdini yerine getiriyorum…
Ölmeyen bir şarkısın sen
Gitmiş olmazsın
Hangi aşkta vardır söyle Rüzgârın getirdiği sevda
Hangi aşkta sevdiğini ölüme terk etmek vardır.
Mademki aşkların en kutsalıyla ödüllendirildik
Ve en acımazsız yalnızlıkla imtihan ediliyoruz
Ey içime esen sevda rüzgârı! Git
Git öyleyse…
Adaklarım ahdine devam edecek,
Figüran olmazsın sen bu yürekte,
Hep beni kurtaran ıssız sevda rüzgârım olacaksın.
Sana söz aramızda sır kalacak beni terk edip gidişin
Bu gerçeği yalnız biz bileceğiz
Sen ve ben…
Kimse;
“işte sevdadan arda kalan ölüm parçaları demeyecek yüreğime”
“Asil bir vurgun yedim diyeceğim….”
Bu sır ikimiz arasında kalacak kor yüreklim,
Bu gerçeği yalnızca biz bileceğiz
Sen ve ben…