[kebuter]

haluk kardes
kurandan baska kaynak aramaya gerek yok vurgusunu cok yapiyorsunuz. vahiy olarak kurandan baska kaynaga gerek yok ama hadisler vahiy degil elbette, peki hadislere de mi gerek yok diyecegiz kurani anlamak icin?
eger iddianiz bu ise, o zaman efendimiz de vahiy kendisine inzal olduggunda ayeti lafzen aktarip, ey sahabe, iste vahiy burda ve apacik bir sekilde ben de sizlere lafzen aktardim, ustune bana birsey soylemek dusmez, siz apacik olan bu vahyi anlayin der, hic baska birsey konusmazdi diye dusunmek lazim ama o allah elcisinin insanlar vahyi anlasin diye bir omur cirpinisini nereye koyacagiz, nereye yerlestirecegiz o zaman.
rasulullahin hukum koyma yetkisi vardir, cunku...
burada cunkusu onemli...
allah, kuranda efendimiz icin o heva ve hevesinden konusmaz demekle, ondan gelecek her kukum koyma yetkisini tanidigini bildirmektedir, hatta ve ma harramallahu ve rasuluh ayeti de bunun ispati olarak verilebilir, yani allah ve rasulu neyi haram kilmissa demektir.
rasul birseyi helal veya haram kilma yetkisine sahiptir, hukum olarak bunu da algilamak mumkundur. cunku biliyoruz ki efendimiz helal veya haram kilarken birseyi asla nefsinden konusmazdi, vahyin emri dogrultusunda hukum verirdi.
hukum koyma yetkisini allahin tanidigi bir rasul varken siz nasil allahin yetki vermesini yetkisizlik gorebilirsiniz ki?

sefaat konusunda ise haklisiniz, kuran sefaatle ilgili ayetlerin istisnasiz tumunu olumsuz cumle kalibinda zikreder. sefaatin varligina yada yokluguna dair degil, sefaatin kim tarafindan yapilacagina yonelik bir vurgu olup, allahin izni olmadan kim kime sefaat edecekmis bakalim anlamindadir.
hic bir ayette allah rasulunun sefaat edecegi bildirilmez,
sefaat yoktur diye gelen bir ayet yoktur fakat sefaati kim edecekmis onun izni olmadan diye gelen bircok ayet vardir,
demek ki allahin izni olursa birileri sefaat edecektir (sartli cumle olusuna dikkat),
burdan hareketle, eger allah birine izin verecek ve o izin dahilinde birisi sefaat edecekse bu rasul olsun diye bir temenni dile getirilebilir, bunda bir beis yoktur.
aksi halde, sefaat kesin olacaktir demek kadar kesin olmayacaktir demek de ayri bir abes, sefaat, allah izin verirse olacaktir, izin verirse de rasule versin diye bir temennide bulunulabilir. rasul sefaat edecektir, bize de etsin denilemez, o konuda haklisiniz.ama rasul sefaat edecekse bize de etsin diye temenni edilebilir.
kaldi ki sefaat yoktur sonucuna ulasmak icin, o zaman su ayetin anlamini inkart etmemiz gerekir once: fema tenfeuhum sefaatussafiin (sefaat edicilerin sefaatleri de onlara fayda etmez). haydi buyur burdan yakalim o halde? ayetin demek istedigi su: ben izin verirsem birileri sefaat edecek, ama o sefaat edicilerin sefaati bile bazi tip insanlar var ki onlara bu sefaat dahi fayda etmeyecek. (burda sartli cumleyi gozden kacirmamak lazim)