| NİLGÜN YAZAR Üyemizden Alıntı
Bu kaçıncı terk edişim seni. Bu kaçıncı pişmanlığım. Ben de bilmiyorum artık sayısını. Ele güne rezil olduğuma mı yanayım, kendime olan saygımın deniz seviyesine inmesine mi?
Ettiğim yeminler şöyle dursun, bozduğum yeminlerin kefaretleri hacze bağlanacak yakında.
Başla, bırak. Sar başa. Hep aynı senaryo.
Bırakmaya, sigarayı içerken karar vermek kolay tabii. Milletin, açlık grevine tokken karar vermesi gibi. İlk bir kaç saat her şey güllük gülistanlık. Bırakırım ulan! Bu da bi şey mi? Ciğeri beş para etmez adamlar bıraktı da ben mi bırakamayacağım yani?
Merhaba sağlıklı yaşam, merhaba Maranki!
Ben iradeli, aklı başında biriyim. Nelerle baş etmiş insanım. Gücümü tüm dünya bilir. Şu iki izmarite mi pabuç bırakacağım şimdi? Fındıktı, fıstıktı, çerezdi, sakızdı geçinir gideriz.
En güzeli de otlakçılardan kurtulacağım. Önce sigara isterler verirsin, kurtulamazsın, bir de ateş isterler. Üstüne “İki de ciğer vereyim mi abi? dememek için zor tutarım kendimi her seferinde. O, son zamlar neydi öyle hem. Fiyuwww! Bir paket sigaraya onca lirayı verecek kadar enayi değilim herhalde. Ohh be, dünya varmış!
İlk saatler aşağı yukarı bu istikamettedir işte.
Ama gelin de üçüncü saatten sonra anlatın bana bunu. Elimi kolumu koyacak yer bulamaz hale geliyorum. Eşekten düşmüş karpuzla benim aramdaki 7 farkı bulana da aşk olsun! Yemişim sağlığını, parasını! Ya otlakçılar? Çok ayıp! İnsan arkadaşları için hiç böyle laflar eder mi? Yaşasın halkların kardeşliği! Üç kuruşluk keyfim var zaten. Allah sizi inandırsın, ne içkim var, ne kumarım Ne de karıya kıza giderim. Bir tek sigaram var. Onu da kimse çok görmesin.
İçen de ölüyor içmeyen de. Şunun şurası ne kadar ömrüm kalmıştır ki hem. Ot gibi uzun yaşamaktansa, keyifli yaşa, varsın kısa olsun. Ne olacak yani? Kazık mı çakacaksın dünyaya!
Yak hemen bir sigara yak yak, çekinme! Ortalıkta kimsecikler yok hazır. Yap şimdi en kralından orta şekerli, bol köpüklü bir Türk kahvesi. İşte “Mutluluğun Resmi!” Abidin Dino’ya on çeker bu resim anasını satayım. Kim ne sayarsa saysın arkamdan da. Valla ruhum duymaz.
İşin yoksa evdekilere ayrı, işyerindekilere ayrı anlat şimdi derdini. Her gören “O elindeki ne ayol? diye sordular mı hele, kırmızı görmüş boğaya dönüyorum. Evdeki çoluk çoçuğa bile madara olduk bu sayede. Sigarayı bırakma aralığım az biraz gecikse, benim büyük kız başlıyor hemen “ Aaa! Anne bu ay geçti mi ne?” dediğinde başlarda anlamıyor, soruyordum: “Geciken ne ola ki kızım?” diye. “Aylık med-cezirlerin!” Çocukların büyümesi de başa bela. Her birinde pabuç kadar dil! Gözünüze dizinize dursun size verdiğim emekler. Sonunda köyün delisine çevirdiniz ya beni de!
Şu fani dünyada şuna inandım ki, ben bu mereti bırakamayacağım. Ölümüne kankayız anlaşılan. Uslanmaz kumarbaz misali “Bahse girerim bu defa kumarı bırakıyorum!” gibi bir şey bendeki bu arlanmaz döngü.
Eş dost dalga geçmese belki birkaç kez daha denerdim.
Geçen gün arkadaşa “Bu defa kesin bırakıyorum” dedim. Bırakamazsın dedi. Bırakırım dedim. Pistir inadım, bulaşma bak! Var mısın bahsine dedi. Varım dedim. Neyine? Bir karton sigarasına” demez mi?
Pes yani!
Neerde o eski nev-i şahsına münhasır dostluklar. Bir insanın onuruyla bu kadar da oynanmaz ki canım.
Yine efkar bastı bak! Neredeydi benim tabakam?
Yazarın diğer yazıları için www.kadinnews.com
|