Yürek Nerde Olmalı?/Muhsin Arslan
İnsan bedenden ibaret değildir.
İnsanın bir de ruh dünyası vardır.Bedenini beslemesi gerektiği gibi,ruhunuda beslemesi gerekiyor.
Bedenini zehirli yada zararlı gıdalarla beslemesi ne ise,ruhunu da Sağlıksız beslemesi aynı sonuca götürür ;"
Hastalık-Çürümüşlük Huzursuzluk...."
Kur'an ,Uçuk Kaçık sağlıksız düşüncelerin aksine,dengeli sağlıklı faydalı ve zararsız bir yaşam kalitesini sunuyor.
Kur'anda sınırsız şuursuz kalitesiz ve başı boş kişiliğı rededer.
Vahy sınırları dışında bir profil edinenler,kendisine iğreti bir huzursuzluk yaşattığını saklasa da inkar edemez.
Vahysiz maneviyatsız Rabbinden kopuk bir yaşantı, insana verilen tüm meziyetleri her gün birisini,bir gün hepsini kaybettirir.Maneviyatsız hayat çelişkiler huzursuzluklar bunalımlar buhranlar yumağıdır.
Kuran her varlığa ayrı ve özel profil çizmektedir.
güneşe,aya,ota,ağaca,yıldıza,kadına,erkeğe,sineğe, arıya,deveye vs..her varlığın kendi yörüngesinde sünetullah sergilemesi şeklinde ayarlanmıştır.
Her varlık kendi alanının harikasıdır.
Dünyanın en aciz yaratığı Arının ürettiği balı dünyanın en akıllı varlığı olan insan yapamaz.
Cismen,ruhen,fiziken erkeğe göre zayıf olan kadının salgıladığı
anne şefkatını ,dünyadaki tüm erkekler bir araya gelse başaramaz.
Çocuğuna emzirdiği sütün kalitesini,dünyanın tüm imalatçıları bir araya gelse imal edemez.
Çöl şartlarına göre yaratılan deve sultanahmet meydanına getirilmesi meraklıların merağını gidermekten başka işe yaramaz.
Devenin yeri çöldür,arının yeri peteğidir,güneşin yeri göktür,yarasanın yeri mağaradır,kadının yeri onurunun şerefinin namusunun iffetinin sigortası yuvasıdır.
insanoğlu ise kainatın efendisi,hakimi ve varlıkların en şereflisidir.
Allahın ona çizdiği yol,şereflice yaşayacağı yoldur.
insan nefsinin değil,Rabbinin kuludur Rabbine abd olmalıdır.
Nefsinin peşine düşen insan,dalından kopan yaprak gibidir,rüzgarın insafına kalmıştır.
Nefis canının çektiğiyle değil,rabbine kul olursa rahatlar.yaratıcının çizdiği yoldan ayrılmayan nefis mutludur,mutmaindir,rahattır.yörüngesinden çıkan bedbahttır,rezildir mutsuzdur.bülbülü altın kafese koymuşlar
ah vatanım
demesi gibi..
Batmış kafaların dediği gibi ; "
yüreğinin götürdüğü yere git" safsatası çürüktür,başıboşluktur ve sonu bedbahtlıktır.
Kişilikli Onurlu Şerefli İnsana yakışan
yüreğini gitmesi gereken yere götürmektir.
Yüreğinize ne Yakışıyorsa,Onurunuza ne Yakışıyorsa,orda olmalısınız...
Muhsin Arslan
17.03.2010
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]