N'isyan Şiirleri../İbrahim İnecik
Bir..
İlginç Zamanlar yaşıyorum...
Sessiz An'lar..
Gürültülü Dakikalar..
Bol kavgalı ortamlar..
Dipsiz Kuyular..
Uzak Yıldızlar..
Mendil satan küçük çocuklar..
İhanetlerin baş harflerinde Aşk yazan Leyla'lar..
Her an kazara ölecekmiş gibi dönen dünyalar..
İlginç zamanlar yaşıyorum vesselam..
En ilginç olanı da Radyolarda Çalan Şarkılar..
Neden mi..
Kendi şiirlerimi Dinliyorum .. kendimde değilken..
iki..
ya ben sustum.. yada susturdu beni hayat..
Kalem oynamaya.. mürekkep taşmaya başladı sonra..
Ve baktım ki yara bere içindeki kâğıtlara..
Her karesinde ''sen'' çizilmiş..
Alın Çizgisi gibiydi .. Adına kader denmişti..
Gelişinle Sûrûr Etti Dünyam..
Gidişinle Sustum...Lâl oldu Dilim..
Dünya Döndükçe Susmaya devam ediyorum..
Mahşeri Bekliyorum..
Söyleyecek çok Sözüm var orda..
Sen Sıratta yürürken.. ayağına ben takılacağım..
Ve Düşeceksin Susmalarımın ortasına..
Yanacaksın yalanların kadar..
İhanetin kadar acı çekeceksin..
Sakın sorma Bu yüreğe ne kadar acım dokunmuş olabilir ki diye...
Sen anlamazsın...
Sadece Bekle diyorum..
Susuşlarımın ardında Bir Cehennem Saklıyorum....
üç...
Aylardan Ramazan.. Anlardan Tövbe zamanı..
Rabbim.. Kirlenmiş ruhumla Huzuruna Geliyorum..
Sonsuz Merhamet sahibi olduğunu .. Beni şefkatinle Karşılıyacağını biliyorum..
Utancım dağlar kadar..Kalbim paramparça..
Rabbim beni Nefsimle başbaşa bırakma..
Beni bana bırakma..
Kendimden sana sığınıyorum..
Kalbimi ve Ruh'umu sadece Sana Emanet ediyorum...
Tüm Günahlarımı Yakmaya geliyorum...
Affet beni Allahım.. Günahkarım...
dört..
Her yer dört duvar.. Artık Vuslatın Doruklarındayım.
Patladım.. Patlayacağım...!!!
Yâr.. Kaç asır oldu söylermisin..!!
Her sabah ölmeye razı bir halde..
Sokaklarında avare ..
çöllerde mecnun ve kuyularda Yusuf gibiyim..
İsyan bulutları sarıyor bedenimi..
Ey Sevgili.. Ey Aşk-ı Kübra..
Yâr dediğim ölümcül yara...
Zulmün edebi kalesi.. Ruhumun Cehennem yeri...
Halen Seviyorum Seni..!!
beş...
Bu sabah.. Ve her sabah.. bir günaha daha bulanıyorum..!!
Saat şafağın Dördü.. Ve ben Senin sokağındayım
Sen uyuyorsun .. kimbilir hangi rüyada..
Sadece Sokak biliyor beni
Yürüyorum.. Karanlığa .. Beynimde sen..
Pencerene bakıyorum.. bir ışık süzülüyor.. belli uyanmışsın..
Belki Susamış.. belki üşümüşsün..
Gözlerim seni arıyor.. haykırmak istiyorum
Yâr...
Ben geldim.. eski günlerdeki gibi ama sen yoksun.. nerdesin
altı...
Kalp ağrımı dindirmek adına.. Kaç ten eskittiğimi hatırlamıyorum bile..
Ömrümü üçe böldüm .. senden önce ; senle ve senden sonra..
En çok sevdiğim kısmı seninle olan o sayılı an'lardı..
Çünkü beni bir tek sen anlardın..
Şimdi sorsan ..inan anlatamam..ne haldeyim.. bilmiyorum
Yâr..
Ölümü bekleyen Cüzzamlı Bir sevda kalıntısıyım..
Her şey eskiyor ömrümde..
Yalnızca Sen.. Müstesna..
Ve Son...
Adından gayrı bir şey kalmadı hanemde..
Geriye dönüp baktığımda ..
kahreden bir sevdanın boş duvarlarda yankılanan hüznü var..
Ve Ellerim sevgili.. hani ellerine değince kıyamet kıvılcımları saçan..
En şiddetli yürek sarsıntılarına sebep olan; o ellerin..
Şimdi kimbilir kimin teninde..
Kimin saçlarını dolaşıyor..
Bu Arsız ve hayasız sorular deli ediyor beni..
sevgili.. Öldür Artık Beni....