4:Kur'an=Sünnet et ile kemik iken nasıl bu kadar ayrıştırıldı ?
De ki (ey Peygamber): "Eğer Allah'ı seviyorsanız bana tabi olun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı affetsin; zira Allah çok affedicidir, rahmet kaynağıdır."
(A’li İmran-31)
İlahi kelam ile Allah Resulü arasındaki bağ etle kemik gibidir. İkisi birbirinden koparıldı mı anlamsızlaşır. İkisi bir biri ile ele alınmalıdır, sözde evrenselci okuma tarzı bu bağı kopararak tefrit boyutunda hatalara düşmüştür. Nüzul ortamını kabullenmeyerek, Allah resulünün örnekliğini anlamak için Hıristiyanların aşırı yüceltme tanrılaştırma ile düştükleri hataları bilmeli, Yahudileşenlerin peygamberlerine en zalimce davranışlarını ve öldürmelerinin tanıklığı ile her ikisinden öte orta dengeli ümmet görevini bilerek yaklaşmalıyız.
Ne hadisçilerin sürekli konuşan bir peygamber anlayışı ile. Ne Fıkıhçıların peygamberin her davranışından bir hüküm çıkarma Allah Resulünün maksadına bakmaksızın o söylem ve tavırdan ne çıkarabilirim anlayışı ile. Nede tasavvuf erbabının mistik peygamber anlayışı melekleştirerek hayattan çıkarma anlayışı ile. Bu üç anlayışı Kur’an ile ele alarak.
Bizler Kur’an=Sünnet’i birbirinden ayırmadan, Allah resulünün hayatı boyunca her daim ilahi denetimin olduğunu bilerek, Allah resulüne itaatin farz olduğu Kuran’ı ilk önce hayatına aktaran tebliğ eden açıklayan ümmet olarak onu takip etmenin idrakinde olarak bakmak lazım. Resulsüz bir Kur’an anlayışı nasıl sakat ise Kur’ansız bir sünnet anlayışıda o derece sakattır. Sünnet Kur’anın canlı örneğinin hayata aktarılmış şeklidir.
Resulullah’a tabi olmamızı emreden birçok ayet vardır. Resullullah Allah’ın Kulu’dur ama seçilmiş bir kuludur. Çünkü Allah’ın elçisidir.