Hikmetli Sözler ve Hadiseler

[Emekdar Üye]

Birisi Hazreti Ömer (r.a.)’in yanında birini methedince, Hazret o adama sormuş;

- “O kimse ile bir muameleniz (alış verişiniz) olmuş mu dur?

- Hayır,

- Beraber yolculuk ettiniz mi?

- Hayır,

- Onunla komşuluk yaptınız mı?

- Hayır

- O halde bilmediğiniz bir şeyden bahsediyorsunuz” demiş

[Emekdar Üye]

Adamın birisi İbni Abbas'a gelerek cihadı sordu. İbni Abbas adama:

"Sana cihaddan daha hayırlı olan bir ameli göstereyim mi?

O amel, içinde Kur’an-ı Kerim’i, Resulullah'ın sünnetini ve dinin fıkhını öğreneceğin bir mescit yaptırmandır" dedi.

[Emekdar Üye]

Büyük Sahâbe Ebü’d-Derda (r.a.) hastalanınca, "şikayetin nereden?" demişler.

O da "günahlarımdandır" diye cevap vermiş. "Ne arzu edersin?" sorusuna da "Rabbi'min beni mağfiret etmesini isterim." cevabını vermiş.

[Emekdar Üye]

İbn-i Abbas (r.a.) Hazretlerine sordular;

"Bu ilme nasıl ulaştın?" Cevap verdi;

"Okuyan göz, dinleyen kulak, soran dil, selim bir kalp, tefekkür eden dimağ, çalışan beden ile eriştim."

[Emekdar Üye]

Ebû Hüreyre (r.a.) Hazretlerine,

“Yarın öleceğini bilsen ne yapardın? diye sormuşlar;

Verdiği cevap şu olmuş; “İLİM ÖĞRENİRDİM”.

[Emekdar Üye]

İbn-i Abbas (R.A.) kendisine nerelerin dolaşılması ve ziyaret edilmesi gerektiğini soranlara şu cevabı veriyormuş;

"Gündüz ibret alarak kabristanları, gece ise, tefekkür ederek gökyüzünü seyreyleyiniz, ilahi kudreti görürsünüz."

[Emekdar Üye]

Bir zat, Veysel Karani Hazretlerini ziyarete gelmiş,

"Ey Allah’ü Teâla'nın sevgili kulu, bana bir nasihatte bulun" demiş. Hazret de ona;

“Allah’ü Teâla'yı bilir misin diye sormuş” O da , “Evet bilirim” demiş.

"O halde Allah’ü Teâla dan başka bir şey bilme, Öğüt olarak bu sana yeter" demiş.

[Emekdar Üye]

Adamın biri Ömer Bin Abdülaziz (Rah.A.)’e; "Ne zaman konuşayım ?" diye sorunca,

Ömer: " Ne zaman konuşmamak istersen sukûtu tercih etme, o zaman konuş " der.

Adam: " O halde ne zaman susayım ?" diye sorunca da

Ömer : " Ne zaman konuşmak istersen o zaman konuşma, sus. Böylece fazla hata işlemez, boş söz söylememiş olursun." cevabını verir.

[Tuba_]

Allahü teâlâ, peygamberi Musa aleyhisselâma hitap edip:

"(Ey Musa! Filân mahallede, bizim dostlarımızdan biri vefât etti. Git onun işini gör. Sen gitmezsen, bizim rahmetimiz onun işini görür) buyurdu.

Hazret-i Musa, emir olunduğu mahalleye gitti.

Oradakilere:

-Bu gece, burada, Allahü teâlânın dostlarından biri vefât etti mi? diye sorunca:

-Ey Allahın peygamberi! Allahü teâlânın dostlarından hiç kimse vefât etmedi. Ama, filân evde zamanını kötülüklerle geçiren fâsık bir genç öldü. Fıskının çokluğundan, hiç kimse onu defnetmeye yanaşmıyor, dediler.

Musa aleyhisselâm:

-Ben onu arıyorum, buyurdu. Gösterdiler.

Hazret-i Musa, o eve girdi. Rahmet meleklerini gördü. Ayakta durup, ellerinde rahmet tabakları olup, Allahü teâlânın rahmet ve lütfunu saçıyorlardı. Hazret-i Musa, yalvararak münacaat etti:

-Ey Rabbim! sen buyurdun ki, o ''Benim dostumdur.'' İnsanlar ise fâsık olduğuna şahitlik ediyorlar. Hikmeti nedir?

Allahü teâlâ:
(Ey Musa! İnsanların onun için fâsık demeleri doğrudur. Ama, günahından haberleri var, tövbesinden haberleri yok. Benim bu kulum, seher vakti, toprağa yuvarlandı ve tövbe etti. Bizim huzurumuza sığındı. Ben ki, Allah'ım! Onun sözünü ve tövbesini kabul ettim. Ona rahmet ettim ki, bu dergâhın ümitsizlik kapısı olmadığı anlaşılsın!) buyurdu.