Kur'an 'ın Tesbiti

[NUR]

Kur'an 'ın Tesbiti

KUR’AN’IN TESBİTİ


1- Kur’an’ın Rasulullah Devrinde Yazılması:


Olaylara uygun olarak zaman aralıklarıyla inen ve 23 senede tamamlanan Kur’an’ı, Rasulullah vahiy katiplerine yazdırmıştır. Kendisi okuma yazma bilmeyen, ümmi rasulün, Kur’an’ı yazdırdığını bir çok belge ve bilgiler ortaya koymaktadır. Bunların bazılarını şöyle sıralamak mümkündür:

1) Rasulullah’ın ümmiliğini yani okuma yazma bilmediğini ifade eden ayetler.

“Bundan önce sen hiç kitap okuyan biri değildin ve onu sağ elinle de yazmıyordun. Böyle olsaydı, batılda olanlar kuşkuya kapılırlardı.” (Ankebut: 29/48)

“Onlar ki, yanlarındaki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı bulacakları ümmin nebi olan rasule uyarlar.” (A’raf: 7/157)

2) Kur’an’a ancak temiz olanların dokunabileceğini belirten ayetler Kur’an’ın aynı zamanda birşeyler üzerinde yazılı olmasının gereğini vurgulamaktadır.

“Elbette bu, bir Kur’an-ı Kerim’dir. Saklanmış-korunmuş bir kitaptadır. Ona temizlenip-arınmış olanlardan başkası dokunamaz.” (Vakıa: 56/77-79)

3) Gerek hadis gerekse tarih mecmualarında yazım olayına ve kullanılan malzemelere dair çeşitli haberler yer almaktadır.[210]

4) Ebu Bekir (r.a.) devrinde, Kur’an’ın cem’i sırasında ayetlerin yazılı olarak iki şahitle birlikte getirilmesinin istenmesi de yazım olayının açık delilidir.

5) Ömer’in (r.a.) İslam’a girişi sırasında kız kardeşinin elinde Taha suresinin yazılı bulunduğu bir sahifeye rastlaması[211], sefer sırasında düşman toprağında mushafların taşınmasının yasaklanması[212], yazım olayını teyid etmektedir.

6) Rasulullah’ın Kur’an’ın dışında hadisler dahil her şeyin yazılmasını yasaklaması[213], yazma işinin sadece Kur’an’a hasredildiğini vurgulamaktadır.

Sayılan hususlar ve benzeri bir çok rivayetlerden anlıyoruz ki bütün Kur’an Rasulullah’ın hayatında yazılmıştır. Yalnız vahiy devam ettiği için sırayla, toplamaya imkan olmadığından bu yazılanlar dağınık halde idi. Ayetler yazılırken Rasulullah’ın yanında kalmak üzere bir nüsha kendisine veriliyordu. Bazı ashab da kendileri için özel mushaf yazmışlardı. Yalnız bu yazma işi belli bir kaideye ve tertibe dayanmıyordu. Kaynaklar Kur’an’ı toplayan (cem’ eden) Sahabilerin isimlerine yer vermişlerdir. Bunlar içinde özellikle Zeyd b. Sabit, Muaz b. Cebel, Ubey b. Ka’b, Ebu Zeyd, Ebu’d-Derda, İbn Mesud, Ali ve Osman (r.a.) temayüz etmişlerdir. Anılan sahabilerin bir kısmı, Kur’an’ın tamamını Rasulullah hayatta iken toplamayı gerçekleştirirken bir bölümü de Rasulullah’ın vefatından sonra tamamlamıştır. Bu kaynaklar, Mushaf’ı özel olarak toplamaya girişen Sahabenin sayısını dörtten başlayıp yedi ve daha yukarısına çıkarmaktadırlar.

[Yitiksevda]

“Bundan önce sen hiç kitap okuyan biri değildin ve onu sağ elinle de yazmıyordun. Böyle olsaydı, batılda olanlar kuşkuya kapılırlardı.” (Ankebut: 29/48)