Yaşamdan Kareler
 

Yaşamdan Kareler
Sancaktepe'ye yeni taşınmıştık. Araçla yan yoldan Kadıköy'e doğru gidiyordum. Yağmur sicim gibi yağıyordu. Yolun kenarında yaşlı bir amca otostop için benim arabaya işaret etmişti o arada arkamda kamyonlar geldiğinden dolayı duramamıştım. Belki biraz ileride durabilirim ama inşallah arkamdan gelenler almıştır diye dua ederek çekip gitmiştim. İş çıkışı Kadıköy'de işyerine aracı bırakıp diğer arkadaşın aracı ile birlikte binip gitmiştik Arkadaşlar rica ettim Samandıra gişelerinde beni bırakmıştı daha sonra akşam ezanı okunmuş ve ben yolumu kaybetmiştim tepelikler çamurlu yollar üzerinde dolaşıyordum sonra yol işaretlerini gördügüm de yönümün Kayışdağı tarafında olduğunu fark ettim namaz vakti geçiyordu gene yağmur şiddetiyle yağıyordu. Üstüm başım çamur ve su içindeydi bir petrol ofisine sığınmıştım. Petrol ofisindeki yetkililere namaz kılma ortamı var mı diye sorduğumda namaz kılacak yer yok diyorlardı.Lavabolardan abdest alıp sağa sola bakındım. Yatsıya son yarım saat vardı sonra çamurların üzerine montumu atarak Üstüm başım su ve çamur içerisinde orada namazı kılmak zorunda kaldım. Çok kötü durumdaydım. Otobüs geçiyordu ama beni almıyorlar dı. Ondan sonra işçi minibüsü beni aldı. Minibüste PKK marşları çalıyordu PKK'lılar da marşlar eşliğinde eğleniyorlardı. O kadar bitkin haldeydim ki kendimi araçlarına zor attım o arada düşündüm;

Ben neredeyim?

hHangi istikamet üzereyim?

Bir baktım ki yaşlı amcayı alamadığım yolun üzerindeyim.

Bu bana o kadar ibretlik ki oldu ki yaptığım hata üzerine Rabbimden affımı diledim.

büyük bir ders oldu sana abi ve bir de bire bir Rabbimiz sana yaşatmış fazla gecikmeden ne kadar enteresan Rabbimizin hikmeti işte
bazen hep başkaları yapsın bekliyoruz,,

Çok doğru diyorsun kardeşim. O gün ki halimi görseniz adeta savaştan çıkmış bir adam yada sokak ta yatan birisi derdiniz

Paylaştığınız bu yaşanmışlık bana bir başka ibretlik şu olayı hatırlattı hocam...
*********************************
Bir acelesi olduğunu, onu görür görmez anlamıştım. Sağanak hâlinde yağan yağmura aldırış bile etmiyor ve bükülmüş beline rağmen sağa sola koşuşuyordu.
Yanına sokularak:
— Hayrola teyzeciğim, dedim. Bir derdiniz mi var?
Sıcak bir tebessümle:
— Buraların yabancısıyım evlâdım, dedi. Hasta hane tarafına gidecek bir araba arıyorum.
— Biraz beklerseniz aynı dolmuşa binebiliriz, dedim. Oraya geldiğimizde size haber veririm.

Teşekkür ederek yanıma yaklaştı ve küçük bir çocuk gibi şemsiyemin altına girdi. Nurlu yüzü yağmur damlacıklarıyla ıslanmış ve yanacıkları pembe pembe olmuştu.
— Torunlarımdan biri menenjit geçirdi, diye devam etti. Ziyaret saati bitmeden dolaşmak istemiştim.
Saatime baktıktan sonra:

— 20 dakikanız var, dedim. Hasta hane yakın ama, bu havada pek araba bulunmuyor.
Durağa herkesten önce geldiğimiz için dolmuşa da rahatça bineceğimizi zannediyordum. Ancak araba yanaştığında, arkamızda duran 4-5 kişinin bir anda hücum ettiğini gördüm.
İçeriye doluşan ve arkadaş oldukları anlaşılan adamlara:
— İlk önce biz gelmiştik, dedim. Sırayı bozmaya hakkınız var mı?
koltukta oturanı:
— Hak istiyorsan Hakkâri’ye gideceksin arkadaşım, dedi. Hem oradaki haklardan K.D.V. de alınmıyormuş.
Bu lâf üzerine attıkları kahkahalarla bindikleri araba sarsılmış ve sinirlerim allak bullak olmuştu.
Sakinleşmeye çalışarak:
— Ben biraz daha bekleyebilirim, dedim. Ama şu ihtiyar teyzenin hasta haneye yetişmesi gerekiyor.
Bu defa şoför lâfa karışıp-,
— Teyzenin arabaya falan ihtiyacı yok be kardeşim, dedi. Okuyup üfledi mi hasta haneye uçuverir.
Tekrar kopan kahkahalarla birlikte araba uzaklaşıp gitti. Yaşlı kadına baktım, tevekkülle susuyordu.

5-10 dakika sonra gelen bir başka dolmuşa onunla beraber bindim ve şoföre, teyzeyi hasta hanede indirmesini söyledim. Yaşlı kadın, yapacağı ziyaretten ümitsiz görünmesine rağmen şikâyet etmiyordu. Üstelik trafik de yarı yolda tıkanıp kalmıştı.
Şoför:
— Yolun bu durumu hayra alâmet değil, dedi. Sebebini anlasam iyi olacak.
Arabayı çalışır vaziyette bırakıp ileriye doğru yürüdü ve biraz sonra döndüğünde:
— Kısmete bak yahu, dedi. Bizden önce kalkan dolmuşa kamyon çarpmış.

Heyecanla:
— Bir şey olmuş mu, diye atıldım. Yâni yaralı falan var mı?
— Herhalde, diye cevap verdi. Dolmuşta bulunanları, teyzenin gideceği hasta haneye kaldırmışlar.
Göz ucuyla yaşlı kadına baktım. Solgun dudaklarıyla bir-şeyler mırıldanıyor ve sanki onlar için dua ediyordu.

Şoför, koltuğuna yavaşça otururken:
— Kısmet işte, diye tekrarlayıp duruyordu. Sen kalk koca bir kamyonla çarpış. Hem de Türkiye’nin öbür ucundan gelen Hakkâri plakalı kamyonla…..

:)

Subhanallah bayağı ibretlik bir durum kardeşim. Hayat bu işte ibret alana.

2001 yılı bir kış akşamı ev halkasıyla ders yapıyoruz. Derse bir genç geldi ve bana sımsıkı sarıldı
-Hocam beni tanıdın mı?
-Yok kardeşim tanıyamadım
-Hocam ben hamdi. 1988 yılın da Camiide Ortaokullu gençlere sohbet yapiyordun. Biz Balıkesir'e sonra taşındık. O gün namaza başladık ve hala sımsıkı ayaklarımız üzere kalıyoruz Hamza,Şükrü ve ben o dönemden beri ibadetleri bırakmadık
Öyle sevindim ki...
Sen bir ok at. Mevlam o okla nice katı kalplere rahmet olup saplar

Burkina faso da kardeşlerimiz yoğun davet ve tebliğ faaliyetleri yapıyor nasipse yakında bizde inşallah o bölgelere gideceğiz.
Şu resim atamama işi cildirtti resmen beni...

Yeni hidayet bulmuş o siyahi bacilari gencleri yetim cocuklarin resmini atabilsem.



Son gelen ekipten abilerimizden biri 200 tl bırakmıştı müslüman olanlara tesettür kıyafeti almamız için o parayla bugün müslüman olan 3 hanima tesettür kiyafetleri hediye edildi. Allah razı olsun.


[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Bizde link verelim madem resim atamiyoruz

Müminler Kardeştir
Ummetiz.Biz
@UmmetizB
UMMETİN ONURLU SESİ