| |||||||
Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda) |
| 11 Aralık 2013 20:40 | |
| YaŞuHa | Cevap: Bİr fİrakın ardından Amin..Amin...Amin Allah razı olsun güsel insan |
| 09 Aralık 2013 21:01 | |
| MusabBinumeyr | Bİr fİrakın ardından  "İnna lillahi ve inna ileyhi raciun" derken boğazıma birşeylerin düğümlendiğini ve titreyen ellerimle birşey yapamadığımı hissettim. Bu defa vefat eden her zaman ölümü yakıştırdığımız ihtiyarlardan biri değildi. Gencecik hayatının baharında her genç kız gibi hayalleri ümitleri olan deli dolu biriydi ruhunu Rahman'a teslim eden. Maziye gömdüğüm çocukluk yıllarımın hayal meyal hatırladığım o tatlı hatıralarında baş rolü paylaşanlar arasındaydı, hayat sinemasında... Bir film şeridi gibi gözümün önünden geçen çocukluk yıllarım, birlikte koşup oynadığımız kucaklaşıp hasret giderdiğimiz, gündüzleri yetmezmiş gibi gece yarılarına kadar o tozlu topraklı köyümün sokaklarında koşturduğumuz, geceleri korka korka saklanbaç oynadığımız günlerle doluydu. Bir sene boyunca köyüme, sılaya kavuşmayı hayal eder, sonuçta onlarla geçirdiğim bir ay göz açıp kapayıncaya kadar sona erer ve tekrar hasret dolu günler başlardı. Yıllar geçip bizler büyüdükten sonra ise sadece taziyelerde gider olmuştuk doğduğum memleketim olan o köye. Apar topar başlayan üç saatlik, yolculuğun ardından köyümüze Cemilelerin evlerinin önüne varmıştık. Belki de on yıl olmuştu bu eve gelmeyeli. Bir zamanlar koşup oynadığımız bu koca bahçe şimdi bir matemhane idi içerden gelen ağlaşma sesleri ve adeta bir filan şeridi gibi gözümün önünden geçen çocukluk hatıraları beni gözyaşına boğmuştu. Aynı zamanda yakın akrabam olan Cemile'nin ölümünü kabullenemiyor sanki kalabalığın içinden çıkıp gelecekmiş gibi etrafa bakınıyordum, fakat o artık aramızda değildi. Boynuma sarılan ablalarıyla ağlaşırken söylenen ağıtlar daha çok yürek yakıyordu. Tek hayali gelin olmak olan Cemile'nin gelinlik yerine kefen giyeceği kimin aklına gelirdi ki? Mezarlıkta yüzlerce insanın ardında onu son kez görebilmek için çabaladım. Şiddetli esen rüzgâr beraberinde bir genç kızın ruhunu götürmüş, yağan yağmur umutlarını silmişti ardında kalanların... Yürekleri titreten kışın soğukluğu değil, acı ölümün soğukluğuydu bu gece... Evet o iki kişinin alıp toprağın altına gömdükleri kefenlenmiş kızcağız Cemile'ydi. ``Mevt idam değil, adem değil bir tebdil-i mekândır" diyen Üstadımız yüreklere su serpiyor, ebedî mekaza göçüş olan ölümü dünya misafirhanesinden asıl mekânımıza dönüş olarak anlatıyor, en başta Peygamberimiz (asm), sonra diğer bütün enbiyalar, asfiyalar, evliyalar ve sevdiğimiz bütün zatlar orda ve burda olanların da oraya göç ediyor olması ölüm acısını biraz dindirebiliyordu. Evet tek ölen o değildi. Var oluşundan beri kafile kafile konaklıyor bu dünya hanında insanoğlu. Çoğu zaman unutup dalıveriyoruz, dünyanın mülevves işlerine... Ebedî kalacak gibi çırpınıyor, bir dakikasını bile garantileyemediğimiz hayatımızda yıllar sonrasına yatırımlar yapıyoruz. O sıcacık tebessümleri gözlerimin önünden gitmeyen Cemile'nin vefatı beni öylesine etkiledi ki her an Azrail karşıma dikilecek, ruhumu kabzedecek gibi hissediyor, günlerdir ``Dünya lezzetlerini zir ü zeber eden mevti her an hatıra getirerek Baki âleme hazırlanmayı kurtuluşu olmayan, ecel şerbetini imanla içmeyi nasib et Ya Rab' diyerek Rabbime yalvarıyorum.. Zeynep Deniz, 03 Nisan 2001, [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Yetkileriniz
|
| .::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|
Medineweb
Sosyal Medya Gruplarımız: |
