| |||||||
Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda) |
| 04 Eylül 2008 07:52 | |
| MescidiAksa | Cvp: Anam Babam Sana (s.a.v) feda olsun Ya Resullullah! allah razı olsun hocam emeginize saglık hakikaten çok güzel bi paylaşım olmuş çksüz ve yetim çocukların bence milyonlarca anne ve babası var onlara herkes yardım eder ama tabi içinde merhmet duygusu olanlar onlarda insan onlarıında şefkate ihtiyaçalrı var ama tabi şunu allahım sokakta kalan yatan yaşayan bütün muhammet ümmetine yardım etsin amin |
| 03 Eylül 2008 16:11 | |
| TÜRKcan | Cvp: Anam Babam Sana (s.a.v) feda olsun Ya Resullullah!  nurum evet onu ben de okumuştum paylaştığın için Allah'ım bize yetimlere ulaşmayı onlara şefkat göstermeyi bizlere nasip etsin..ve tabii ki Rabb'im yetim hakkı yemekten bizi muhafaza etsin inşAllah...
|
| 03 Eylül 2008 16:06 | |
| NUR | Cvp: Anam Babam Sana (s.a.v) feda olsun Ya Resullullah! sevgili cisminatik, ramazan ramazan güzeldi, ellerine sağlık... bu ümmetin yetimleri , öksüzleri elbette sahipsiz değil.peygamber efendimizin hayatını okudukça nasıl hareket etmemiz gerektiğini, ondaki yüce ahlaki vasıfları bir nebze olsun kendimize uygulamayı Allah cümlemize nasip etsin... yetimler deyince, geçen bir siyer kitabında okumuştum.peygamber efendimiz yetimlerin başını önden arkaya doğru, öksüzlerin başını da arkadan öne doğru okşarmış. çünkü babalar çocuklarının başlarını önden arykaya doğru okşadıkları, annelerde arkadan öne doğru okşadıkları için böyle yaparmış...ne ince bir düşüncedir bu, ne sevgi ne merhamet, ne şefkattir... ifade etmeden geçemedim... |
| 03 Eylül 2008 15:51 | |
| TÜRKcan | Anam Babam Sana (s.a.v) feda olsun Ya Resullullah!  Peygamber Efendimiz, bir bayram günü[/FONT] Peygamber Efendimiz, bir bayram günü, sokakta çocukların neşe içinde oynadığını gördü. Ancak içlerinden bir tanesi, yırtık ve eski elbiseler içinde idi. Diğer çocuklar gibi gülüp oynamıyor, bir kenarcıkta oturmuş ağlıyordu. Peygamber Aleyhisselâm onun yanına gitti. “Niçin ağlıyorsun?” diye sordu. “Neden çocuklarla beraber oynamıyorsun?” Çocuk, üzüntülü bir şekilde cevap verdi: “Babam, falan savaşta Peygamber Aleyhisselâm ile birlikte savaşırken şehid oldu. Annem ise başka biriyle evlendi. Üvey babam beni evinden kovdu. Yiyecek, içecek, giyecek ve sığınacak bir yerim de yok. Analı babalı çocukların, böyle yeni yeni elbiseler giyerek oynamalarına imrendiğim için ağlıyorum.” Resulûllah Efendimiz, çocuğun elinden tutarak şöyle dedi: “Benim, senin baban olmamı, Aişe’nin annen, Hasan ve Hüseyin’in de kardeşlerin olmasını ister misin?” Çocuk, konuştuğu kimsenin Allah’ın Resûlü olduğunu anladı ve sevinçle: “Nasıl istemem yâ Resûlallah” dedi. Bunun üzerine Peygamber Aleyhisselâm çocuğu alıp evine götürdü. Onu yedirip içirdikten sonra, güzelce giydirdi. Çocuk sevinç içinde arkadaşlarının yanına döndü. Diğer çocuklar onu gördüklerinde: “Az önce ağlıyordun” dediler. “Sana ne oldu da sevinç içinde yanımıza geldin?” Çocuk olanları anlatınca, arkadaşları ona şöyle dediler: “Keşke bizim babalarımız da o savaşta şehid olsalardı ve keşke biz de senin gibi olabilseydik!” |
Yetkileriniz
|
| .::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|
Medineweb
Sosyal Medya Gruplarımız: |
