| |||||||
Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda) |
| 28 Aralık 2009 14:58 | ||
| Huzurİslam | RE: Cvp: Babasızlık öyküsü... Alıntı:
 | |
| 23 Temmuz 2008 14:59 | ||
| medinelii | Cvp: Babasızlık öyküsü... haklısın en buyuk imtihan vesilesi(....) | |
| 23 Temmuz 2008 14:54 | ||
| Seleme | Cvp: Babasızlık öyküsü... Çok etkilendim okurken.Kısmen de olsa birçoğumuzun anne baba ilişkisi bu kadar trajık malesef.Sahip olduğumuz en değerli varlıklar hiç şüphesiz aile.Ve de en büyük imtihan vesilesi... | |
| 23 Temmuz 2008 14:39 | ||
| medinelii | Cvp: Babasızlık öyküsü... recaa ederim abim, dikkate alınması gereken konular actıgın için ben tsk ederim | |
| 23 Temmuz 2008 14:37 | ||
| Huzurİslam | Cvp: Babasızlık öyküsü... okuduğun için ve önemli bir konuya değindiğin için teşekkürler kardeşim... | |
| 23 Temmuz 2008 14:35 | ||
| medinelii | Cvp: Babasızlık öyküsü... haa şunuda söylemelıyım kı baba bedduası bılırsınız kacınılması gereken bı konu ama, gercekten babalık gorevını yapmıs bır babanın beddusaından korkulmalı... birakıp giden ve hiçbir babalık vasfında bulunmayan birinin baba bedduası kabul olunur denmesı ne denlı dogru bılemem.... | |
| 22 Temmuz 2008 23:01 | ||
| TÜRKcan | Cvp: Babasızlık öyküsü... Eğer anne baba çocuğuna şefkat göstermezse günü geldiğinde çocuklarda onlara göstermiyor...Sevmek güzel de niye sarılmazlar evlatlarına kalplerindeki sıcaklığı duyamıyoruz ki..Şöyle şefkatle bir sarılsalar...Allah razı olsun abi..  | |
| 22 Temmuz 2008 20:58 | ||
| medinelii | Cvp: Babasızlık öyküsü... kazara düşmüş bi sevgi değil... hayır olamaz... bize anne ve babamızı hayataımızı ve sınavlarımızı secme sansı verılmıyor... tabırı cazıse yazılanı oynuyoruz belırlı kosullarla... hayatın getır ve götürüleri karsısında dimdik kalabılme yetısıne sahip olma sadece o sevkat kaynaklarıının eserı e tabı o sevkatı tattıran en buyuk sevgı allah sevgısı ve Allahu tealayaı yasayız unutulamaz... nitekım bu ıkı kaynaktan bırıde baba ve gözlerinde birkac tebessume dayalı ve hep sizi kollar biçimde yaklasan tavrları gizlidir.... bazen suskun bazen sevınxclı olusunu anlamlandıramaz cocuklar, derin bi sevgi hissederler sadece..... tskler | |
| 22 Temmuz 2008 17:11 | ||
| Huzurİslam | Babasızlık öyküsü...  Hayatta olup, yanında olmayan bir baba.Aynı evdesiniz ama varlığınız umrunda değil.Yaş 7 ilkokul sıraları.Herkesin anne ve babası okulun ilk günü yanında.Benim annem çalışıyor,babam ise yok.İşi var mıydı bilemiyorum.Komşuya emanet edilmiş bir çocuk. Komşumuz tuttu elimden,okul yolundayız.Yolda babamla karşılaştık.Yanında bir arkadaşı vardı.Beni gördüğü halde iki yabancı gibi yanyana geçiştik.Üzülme dedi komşumuz,cahil adam.O öyle yetişmiş dedi , bana teselli olsun diye.Kızım deyip sarılsaydı bana,dünyaları verseler değişmezdim.Kırık bir kalple başladım okulun ilk gününe.Okul bahçesindeyiz herkesin babası ve annesi yanında, imrenerek bakıyorum onlara.Okul zili çalıyor, içeriye giriyoruz, el sallıyor herkes anne ve babasına.Bazılarının ağlama gibi bir lüksü de var, ayrılmıyor anne ve babasından.Ben ise hayali bir baba yaptım kendime, en uzun boylu amcaya el salladım kendimi mutlu etmek için.İyi ki hayal edebiliyordum çünkü beni mutlu ediyordu o anlık hayallerim.Yıllarca böyle oldu.İyi ki annem vardı yanımda.Onun sevgisini hep hissettim.Uzun yıllar çalıştı beni okutmak için.Bir kızın okula gitmesi gereksizdi babam için.Tek suçum kız çocuğu olmaktı,cahiliye devri gibi.Attı beni kendi eliyle kazdığı babasızlık mezarına.Hiç sarılmadı bana,duyamadım baba kokusunu.Yaş 19.Gizli gizli okumalar bitti ve ben evleniyorum.Düğün günüm,artık evden çıkıyorum.Evdeki herkese sarılıp vedalaştım.Gözlerim babamı arıyordu ama babam evde yoktu.Ah baba dedim,bugün de mi?Sarılmak istediğim,sana ihtiyacım olan en önemli an.19 yılı telafi edebilirdik bugün.Sen farkında olmasan da, ne kadar ihtiyacım var sana yeni bir hayata adım atarken.Ve düğün salonunun kapısındayız. Babam orada gelen misafirlerle ilgileniyor.Başkalarıyla ilgileniyorsun baba.Benimse sana ne kadar ihtiyacım var baba...30 yaşında bir anneyim artık ve 2 oğlum var.3 yıl önce hastalandı babam.Onun tek önemsediği erkek evladı yok yanında.Hastanede ben varım yanında.Hastalığı atlattı ve ben evime dönüyorum.Elini öptüm babamın.Tuttu kollarımdan kendine çekti beni, sarıldı.Yıllardır hasretini çektiğim,hayalini kurduğum sahne.Onun gözünden dökülen yaşlar omuzumu ıslatmıştı.Allah'ım nasıl da hasret kalmışım baba kokusuna.Ne güzel bir kokuymuş bu,saatlerce öyle kalabilirdim.Beni sevdiğini söylemese de, gözyaşları herşeyi anlatmıştı .Geç de olsa sarılmıştı babam bana...İçimdeki 7 yaşındaki kız çocuğu,başını kaldırmıştı yerden.Artık umutsuz değildi,hayalleri gerçekleşmişti.Hala hayal kuruyorum ve hayalleri gerçekleştiren Rabbime şükrediyorum.Ne olur sarılın kızlarınıza...Onların ihtiyacı var baba kokusuna... melahat | |
Yetkileriniz
|
| .::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|
Medineweb
Sosyal Medya Gruplarımız: |
