Kara Kartal Üyemizden Alıntı

Siz "mükemmeliyetçi insanla yaşama sanatı" adlı kitabı okudunuz mu? Okuyamazsınız.... çünkü yazılmadı... çünkü ben daha yazmadım



Nefesim tıkandı hakkaten varmı böyle insanlar hem güzel hem çok zor deilmi bide mükemmel insan değildir demişin sanki mükemmel gibi bilim okuma araştırma meraklısı çok sıkıcı olmaz mı yanlış anlamış olabilieim tabiki ohh çok şükür mükemmeliyetçi deilimabla Vasat la birlikte kitap yazın soluksuz okuruz

Mihrinaz Üyemizden Alıntı

Siz "mükemmeliyetçi insanla yaşama sanatı" adlı kitabı okudunuz mu? Okuyamazsınız.... çünkü yazılmadı... çünkü ben daha yazmadım

Vasat adı bile içindeki mükemmeliyetçiliğe karşılık aslında dengeli olmayı, orta yol üzere kalmayı ne kadar önüne koyduğunu gösteriyor.

Seni tenzih ederek tamamen kendi örneğimden yola çıkarak, erkek modelli mükemmeliyetçi insanla ilgili birşeyler bırakayım buraya. Hepsi değil bir kısmı tabiki Eleştirdiğin, fazla bulduğun yerler varsa belirtmeni isterim.

Mükemmeliyetçi insan mükemmel insanla aynı değil, asla böyle bir iddiası yoktur. Bilgi, araştırma, inceleme, mantık, okumaya olan aşırı tutkusu ve ilgisi ve güveni onu fikirlerinde ve uygulamalarında mükemmeliyetçiliğe itiyor. Herşeyi bilgiyle, mantıkla çözen, fikirlerinin, sözlerinin ayakları yere basan, duygu sezgiyi rafa kaldıran insan...

Mükemmeliyetçi insan ; "kendisi gibi düşünen, kendisini çok iyi anlayan" insanla geçinemez. Bulursa çok sever, vakit geçirmeyi, hallesmeyi çok sever lakin olmaz.)). Onun için öyle bir insan yok zaten. Bunu bile mantık zeminine oturtarak ifade eder o yüzden sahidir, gerçektir..."Kendisini dengeleyen, orta yolu bulan ve bulduran" kişi/kişilerler tek arkadaşıdır. Niteliksiz, donanımsız kalabalık arkadaş ve çevre kalabalığı istemez. Bilgi, mantık, akılcılık, araştırma hayat mottolarıdır. Ve bilgiyi paylaşmaktaki ısrarları... Kim ne kadar alabilir, kapasitesi, seviyesi demez bildiğini aktarma karşısındakini yukarı çekme, sorun giderme derdi vardır. Buna inanılmaz beyin patlatılar.

"Bilmekten ve araştırmaktan" gelen değişik bir sevimsizlik, "bilgi ve okumadan" gelen enteresan bir tevazusu, mütevaziliği vardır. Onun için "yeterince iyi" yoktur. O yüzden hep en iyisine talip olma, en iyi şekilde yapma vardır. Ama onu dahi yeterli görmez.

Kafasında en basit konular için dahi A-B...Q planı hep vardır. Plan , program, etik, iş disiplini, kurallar tutucu olduğu yegane değerlerdir.

Toplum içinde çok sevilir, kabul görür, lakin bireysel anlamda çokça eleştiri alan "bu ne şimdi" diye ardından atılan tutulan, bilgisiyle insan dövmeyen herşeyi üstüne alarak yapan insna prototipi...

İkiyüzlülük, yalan, dümen, siyaset, politika hatta ticaret hiç bilmedikelrinden tam bir dürüstlük abidesidir. Anlaşılamamaktan, her işi kendi yuklenmekten, kendisi çözmekten dolayı bir yerden sonra senin dediğin yere gelir " enayi , eşşek benmiyim, şunu şöyle yapmak çokmu zor?" şeklinde kendine de etrafına da kıyasıya yüklenir. Tek derdi ailesinden topluma her konuda araştıran, öğrenen olmak...İpin ucunun kaçtığı yerlerden biri

Maddi konularda kâr zarar hesabını çok iyi yapan hesabını bilen, israfa karşı, tutumlu insan. Hayatındaki bütün araçlara ev, araba, para dahil, sadece araç gözüyle bakan, amaç haline asla getirmeyen, o yüzden cömert, eli bol, yeniliklere, teknolojiye hep açık, kendini sürekli geliştiren, almaktan ve vermekten hiç yüksünmeyen, ailesine de bu imkanları tanıyan özgürlükçü insan...

İnsan seçerken ki kriterleri eşya seçimine de yansır. Bir tane olsun kaliteli olsun, sağlam olsun, ölene kadar kullansın.)) Ayağıyla yorgan hep eşittir. O ayak dışarda kalmasın diye önden tedbirler hep vardır. Yorgan da hayatta uzun olmaz.)) Yettiği kadar.

Orta yolu bulan için -ki hiç kolay değil-; kafanızı hiç birşeye yormayacağınız, sizin yerinize düşünen, önlemler alan, planlar yapan, aşırı sağ duyulu, etrafındaki çiçeğin bile hayatını kolaylaştıran, refah içinde tutan biriyle yaşamak ve yaşlanmak çok tatlı yorucu ama zinde tutan keyifli bir sanat.


(Örneğimin yakınlığı sebebiyle çok objektif olamamış olabilirim.)

İsterseniz devam da ederiz. Bu vesileyle buyurn kitabı yazalım))

Kara Kartal Üyemizden Alıntı

Kendini ne güzel tanimişın bende tanırım inşallah Bende titiz biriyim ama tabi mükemmeliyetçi miyim deilim galiba Güzel ama her işte mükemmel olma mükemmel yapmaya çalışma gayretinde olmak. Bence yüklenme kendine bu kadar

Vasat Üyemizden Alıntı

Bu arada kararsızlığımı besleyen şey: mükemmeliyetçilik. Gerek kendimden, gerek çevremdeki insanlardan hep en iyisini bekliyorum. "Bu böyle olmamalı, insan kusurlu varlıktır." diye hem kendime, hem çevreme dair hata toleransımı artırmaya çalışıyorum; ancak ben hoşgörü moduna geçsem de, çevrem benim hatalarımı görünce ve ama hoşgörmeyince "Dünyanın enayisi ben miyim?" isyanına tutulabiliyorum : ))

Bu geçici oluyor tabi ve bana bu yapılanı da "Bu da bir hata." diyerek hoşgörü listeme alıyorum; ve böyle böyle, hiç kimsenin buğzundan korkmayan çelik iradeli bir birey olma yolundaki gayretimi Allah'ın izni ile devam ettirmeye çalışıyorum. Yine hatalarımla birlikte tabi : )

Son olarak şunu diyebilirim ki: insan kendini sevmeli ve kabullenmeli, hem de tüm hataları ile birlikte. Hataları sevmeyi kastetmiyorum, "hata yapabilir bir insan" olarak kendimizi hoşgörmemizi kastediyorum. Ve diğer insanları da aynı şekilde... Hataları bize karşı yapsalar da : )

Bu şekilde, bu saydıklarımın hepsinden daha zehirli olan "mükemmeliyetçilik" tuzağından kurtulmak mümkün. Dua edin başarayım; nitekim çok çalışıyorum bunun için ve tam başaramadığım sürece acı çektirmeye devam ediyor : )

Kara Kartal Üyemizden Alıntı

Biri maceracı diğeri değil diyor, biri konfor alanı diyor diğeri risk sever diyor. Sence hangisi daha baskın 1 mi 5 mi sandalyemi mindermi?