Menkıbe
 

Bir gün Hz ibrahim Allah c.c herkesi imtihan ettin sanki benim imtihanım daha ağır oldu der,bunun üzerine Allah c.c buyurur"bir gün yolda yürürken bir kul senin hoşuna gitmeyen seninle alakası olmayan bir yanlışlık yaptı sende ona Allah seni kahretsin dedin. Benim için bir kulu kahretmenin ne demek olduğunu sana oğlunu kesdirerek öğretmeye çalışdım,Allah için kuluna kahretmek bir babanın oğlunu kesme girişiminden daha ağırdır." Rabbimin merhameti sonsuzdur. O merhametin neleri kapsayacağını yalnızca Allah bilir.

Hz. ibrahim peygamber misafirsiz pek oturmazmış sofraya.. ne vakit yemek yiyecek olsa birisi olsun, bir kaşık daha konsun istermiş.. bir gün akşam vakti sofra hazırlanmış, kimsecikler yok, bekliyor bir misafir gelse de yemek yesek. yine gelen giden yok, çıkmış hani birini bulabilir miyim diye. bakmış ihtiyar bir adamcağız, 70-80 yaşlarında. onu davet etmiş; "baba gel, beraber yemek yiyelim" demiş. oturmuşlar sofraya, ihtiyar kaşığını uzatmış, tam alırken besmele çekmediğini farketmiş Hz. İbrahim. "baba, besmele çekmedin, Allah'ın adıyla niye başmaladın" deyince; "evlat, ben mecusiyim" diyor, "ateşe tapanlardanım." o zaman hz. İbrahim biraz müteessir olmuş, "kusura bakmayın" demiş, "ben bu yemeği sizinle paylaşamam, biz hanif dinindeniz, ben sizi yolcu edeyim." diyerek nazikçe uğurlamış ihtiyarı. Cenabı hak o zaman Cebrail aleyhisselam'ı gönderip Hz. ibrahime diyor ki; "ne yaptın sen, o benim kulum" diyor, "onu ben yarattım. bana inanmadığını bile bile 80 yıldır ona rızık verdim, ekmek verdim, aş verdim, sağlık verdim, sıhhat verdim, evlat verdim, torun torba verdim. ama sen bir lokma ekmeği çok gördün."
Hz Allah öyle buyurunca İbrahim peygamber kalkmış yaşlı adamı aramaya. Bulmuş yaşlı adamı.. Baba durum böyle böyle..
İhtiyar şaşırmış ve evlat o nasıl dindir ki Allah, benim gibi bir ihtiyar yüzünden bu olaydan dolayı peygamberine hitap ediyor bu din ne güzel dindir, nasıl girilir sizin dininize, diyip oracıkta müslüman oluyor..

Muhteşem bir menkıbeewet000 geçmişde okumuşdum bu menkıbeyi şimdi görünce hatırladım.. Öyle çok yaptığımız bir hatadırki bu Rabbim rızık mal evlat veriyor da bize ne oluyor! Ölmedende islama girmiş, tam terside olabilir! Kişi islam dini üzereyken dinden çıkabilir. Allahım hepimizi affetsin iman üzere haşr etsin c*

Halil İbrahim sofrası ve değil yanlışlık yapan birine açık açık sapıtmış bir topluma dahi kahretmeyen ve onlar kahrolmasınlar, helak edilmesinler diye hatta mücadele eden yumuşak kalpli, yufka yürekli İbrahim.

Hud:69 Yemin olsun ki, elçilerimiz ibrahim'e müjdeyle geldiler, ona "Selam sana!" dediler. O da onlara, "Selam size!" dedi. Hemen gitti bir buzağı getirdi.
Hud 70: Baktı ki ellerini ona uzatmıyorlar, bunları tuhaf buldu, içinde onlara karşı bir korku hissetti. "Korkma, biz Lût'un halkına gönderildik," dediler.
Hud 71: Hanımı arkasında ayakta dinliyordu, bunu duyunca güldü. Bunun üzerine ona İshak'ı, İshak'ın ardından da Yâkûb'u müjdeledik.
Hud72: Vay! Ben bir kocakarı, şu kocam da piri faniyken mi doğuracağım? Muhakkak bu acayip bir şey!" dedi.
Hud 73: Sen Allâh'ın emrine mi hayret ediyorsun? Ey ev halkı! Allâh'ın rahmet ve bereketi sizin üzerinizedir. Şüphesiz O Hamid'dir Mecid'dir.
Hud74: İbrahim'den korku kaybolup gittiğinde, kendine müjde geldi. Lût'un halkı hakkında bizimle mücadeleye girişti.
Hud 75: Şüphesiz İbrahim çok yumuşak, çok içli, ve Allâh'a gönülden bağlı biriydi.
hud 76: Ey İbrahim! Bundan vazgeç. Şüphesiz Rabbinin azap emri geldi. Onlara döndürülmesi mümkün olmayan bir azap gelmektedir."

Adı üstünde menkıbe.. severek izlediğim mehmet okuyanın videosunda kendisi anlatmışdı bu menkıbeyi sanıırm akıllarda kalıcılık olsun diye anlatma gereği duymuşdu..

menkıbe doğru yada yanlış sahih yada uydurma adı üstünde menkıbe...Hz İbrahim'e atfedilen bu menkıbe ve verilen ayetlere aykırı gibi duruşu bizi şaşırtmamalı...
ayetlerin ibrahimi veya diğer peygamberleri lider imam önder örnek ve güzel ahlak olarak sunması onların insan olduğunu unutturmamalı...

hz yunusun "inni kuntu minezalimin" feryadı onun zalim olduğunu değil insan olduğunu hataya düşebileceğini tevbe ettiğini seçkin peygamberlerden olduğu hususu unutturmaması lazım...

yine menkıbelere göre hz adem yanılgı ve nefis hatasına 200 yıla yakın tevbe ettiğini tevbesinin kabul edildiğini....

yine hz harun kavminin içinde iken kavmi buzağıya tapmaya başladığını hz musa tarafından hırpalandığını...

yine Kuranda "abbese wetewela" ile tenkid edilen,munafıkların lideri ibn ubeyın cenazesine katıldığını ona dua ettiğini ilahi tenkidle karşılaşması Resulullah'ın aynı zamanda makamı mahmud havzı kevser sahibi "usvetul hasene" olduğunu....

olay şudur eğer peygamberlerin insan olduğu gerçeğini unutursak sorun burda başlıyor...peygamberler bizim gibi insandır yer içer yanılır şaşar beşer FARKIMIZ ONLAR FİZİKİ/FİİLİ OLARAK VAHY OTORİTESİ TERBİYESİ ALTINDA YETİŞTİKLERİDİR...BU VAHY OTORİTESİNİN ALTINDAKİ EĞİTİME BİZ "İSMET SIFATI" İLE TARİF EDİYORUZ....

verilen ayetleri bu gözlükle okursak sorun soru çelişkiler kalmaz...

selam dua ile...

Amacım kişileri tartışmak değil. Ne Hz. İbrahim, ne Hz. Yunus, ne Hz. Adem ne Hz. Musa'yı. Kuddüs olan Allah'tır.

Olayları da tartışmak değil amacım. Ne yapmışlar, ne söylemişler. Bunları söylediler mi, söylemediler mi; yaptılar mı, yapmadılar mı. Bunu da tartışacak değilim.

Fikirleri tartışma amacında da değilim. Menkıbeler diliyle, ders verme niyetiniyle peygambere söylemediği bir sözün iftira edilmiş olması ihtimali ile Allâh'a söylemediği bir sözün iftira edilmiş olması ihtimalini ortaya koyup menkıbelerin mahiyeti, ne olduğu veya ne olması gerektiği üzerine fikir tartışmasına girecek de değilim.

Velhasıl tartışacak değilim. Ancak bir hatırlatma. Haddim midir Allâh bilir.

Selam ve dua ile.