İbni Teymiyye'den Vehhabi ve Selefileri Rezil eden Nakiller!

[AşıkıZehra]

Abdulmelik Üyemizden Alıntı

1-kendi kardeşine kıymak sünneti osman idi.devletuuu aliye selameti için.
2-içki içen padişah(islam devlet başkanları) var idi..devletlumun canı sağolsun.bir bildiği var..
3-hayatında kabetullah hacc luğatlerinde yoktur,cariyelerinden ayrılamazlardı devletlumm sultanummm.
4-ırkçılık üzerinde kurulu,koyunlara ses çıkarmaz,meleyenleri yok eden islam halifeleri(!) hanedanı..
5-osmanlıyı yıkan fakirlik,topraksızlık değil ahlaksızlık idi..
6-terkuselatların imam halife olduğunu saymıyacam..

Bunlara imza atarım ama İbni teymiye ile alakası nedir? O başlı başına bir sorundur İslam için!

[Emekdar Üye]

ibn teymiyyenin ilmi ehliyetine şahitlik eden 50 nakil;
1"Uyûnu’l-Eser fi’l-Meğâzîl ve’ş-Şemaili ve’s-Siyer" adlı eserin müellifi olan İbn Seyyidi’n-Nas (v 734 h) demiş ki :
"Ben onu bütün ilimlerde pay sahibi gördüm Nerdeyse sünnete dair bütün rivayetleri ezberlemişti Tefsire dair söz söyledi mi bu işin sancağını yüklenmiş olduğu görülürdü Fıkha dair fetva verdi mi en ileri noktaya ulaşmış olduğu, hadise dair konuştu mu hadis ilim ve rivayetinde oldukça ehil olduğu, mezheb ve fırkalar hakkında konuştu mu bu hususta ondan daha etraflı bilgi sahibi kimsenin görülemediği, onun ilerisinde bu hususların kimse tarafından idrâk edilemediği anlaşılırdı Kısacası bütün ilim dallarında akranlarından ileri idi Onu gören hiçbir göz onun benzerini görmemiştir Hatta kendisi bile kendisi gibisini görmüş değildir"
2Siyer-u A'lami’n-Nubelâ"nın müellifi Şemsu’d-Din ez-Zehebî (v 748) demiş ki:
"Benim gibi bir kimsenin onun niteliklerine dair söz söylemesinden çok daha büyüktür Eğer Kâbe’de Hacer-i Esved’in bulunduğu rükün ile Makam-ı İbrahim arasında bana yemin ettirilecek olsa, hiç şüphesiz benim gözüm onun gibisini görmemiştir, diye yemin ederim Allah’a yemin ederim bizzat kendisi bile ilim bakımından kendi benzerini görmüş değildir"
3Yine imam zehebi demiş ki :
"Henüz buluğa ermeden Kur’an ve fıkıhı okudu, tartıştı, delilleriyle, görüşlerini ortaya koydu Yirmi yaşlarında iken ilim ve tefsirde oldukça ileri dereceye ulaştı, fetva verdi ve ders okuttu Pek çok eserler yazdı, daha hocaları hayatta iken büyük ilim adamları arasında sayılır oldu Develere yük teşkil edecek kadar pek büyük eserler yazdı Bu sırada onun yazdığı eserler belki dörtbin defter, belki de daha fazla tutar Cuma günlerinde seneler boyunca herhangi bir kitaba başvurmaya gerek görmeksizin yüce Allah’ın kitabını tefsir etti Fışkıran bir zeka idi, pekçok hadis dinlemiştir Kendilerinden ilim bellediği hocalarının sayısı ikiyüzü aşkındır Tefsire dair bilgisi en ileri noktadadır Hadis, hadis ravileri (Ricâli), hadisin sahih olup olmamasına dair bilgisine hiçbir kimse ulaşamaz Fıkhı, nakli -dört mezheb imamının da ötesinde- ashab ve tabîin’in görüşleri eşsizdi Mezheb ve fırkalara dair, usul ve kelâma dair bilgisine gelince, bu hususta onun seviyesinde bir kimse bilmiyorum Dile dair geniş bir bilgisi vardı, Arapçası oldukça güçlü idi Tarih ve siyere dair bilgisi şaşırtıcı idi Kahramanlık, cihad ve atılganlığı ise nitelendirilemeyecek kadar, anlatılamayacak kadar ileri idi Örnek gösterilecek derecede çok cömert idi Yemekte ve içmekte az ile yetinir, zühd ve kanaat sahibi bir kimse idi"


4Tabakatu'ş Şafîiyye el-Kübrâ" adlı eserin müellifi Tacu’d-Din’in babası Takıyu’d-Din es-Subkî demiş ki :
"Aklî ve şer’î ilimlerdeki geniş bilgisi, üstün kadri ve kaynayıp coşan denizi andıran hali ile ileri zekası, içtihadı ile bütün bu alanlarda anlatılamayacak ileri dereceye ulaşmıştı" dedikten sonra şunları söylemektedir:
"Bana göre o bütün bunlardan daha büyük, daha üstündür Bununla birlikte yüce Allah ona zühd, vera, dindarlık, hakka yardımcı olmak, hakkı yerine getirmek gibi özellikleri vermişti; bütün bunları da yalnızca Allah için yapardı Bu hususta selef-i salihin izlediği yolu izlerdi Bu konuda çok büyük bir pay sahibi idi Bu dönemde hatta uzun dönemlerden beri onun benzeri görülmüş değildir"
5Muhammed b Abdi’l-Berr eş-Şafîi es-Sübkî (v 777) demiş ki:
"İbni Teymiyye’ye cahil bir kimse ile yanlış kanaat ve görüşlere sahib bir kimseden başkası buğzetmez Cahil bir kimse ne söylediğini bilmez, yanlış kanaat sahibi kimseyi ise sahib olduğu yanlış kanaat onu bilip tanıdıktan sonra hakkı söylemekten alıkoyar"
6Hasımlarından birisi olan Kemalu’d-Din b ez-Zemelkanî eş-Şafîi (v 727) demiş ki:
"Herhangi bir ilim dalına dair kendisine soru sorulacak olursa, onu gören ve onu dinleyen bir kimse, onun bu ilim dalından başka bir şey bilmediğini zanneder ve bu seviyede kimsenin o ilmi bilmediğine hükmederdi Diğer mezheblere mensub fukaha onunla birlikte oturduklarında kendi mezhebleri ile ilgili olarak daha önceden bilmedikleri şeyleri ondan öğrenirlerdi Herhangi bir kimse ile tartışıp da hasmı tarafından susturulduğu bilinmemektedir İster şer’î ilimler olsun, ister başkaları olsun herhangi bir ilim hakkında söz söyledi mi mutlaka o ilim dalının uzmanlarından ve o ilmi bilmekle tanınanlardan üstün olduğu ortaya çıkardı Beşyüz yıldan bu yana ondan daha ileri derecede hadis hıfzetmiş kimse görülmüş değildir"
7Şafii alimi İbn Dakîk el-Iyd (v 702 h) demiş ki:
"İbn Teymiyye ile biraraya geldiğimde bütün ilimlerin onun gözü önünde bulunduğunu, bu ilimlerden istediğini alıp, istediğini bırakan bir kişi olduğunu gördüm"
8Aslen İşbilyeli, Dımaşk’lı (v 738 h) el-Birzâlî Ebu Muhammed el-Kasım b Muhammed demiş ki:
"Hiçbir hususta arkasından yetişilemeyecek bir imamdı İçtihad mertebesine ulaşmış ve müçtehidlerin şartları kendisinde toplanmıştı Tefsirden söz etti mi aşırı derecedeki ezberleri dolayısıyla, güzel sunması ile herbir görüşe tercih zayıflık ve çürütmek gibi layık olduğu hükmü vermesiyle ve herbir ilme dalabildiğine dalması ile insanları hayrete düşürürdü Huzurunda bulunanlar onun bu haline şaşırırlardı Bununla birlikte o zühd, ibadet, yüce Allah’a yönelmek, dünya esbabından uzak kalıp, insanları yüce Allah’a davet etmeye de kendisini büsbütün vermiş bir kimse idi"
9Şafîi mezhebine mensub Dımaşk’lı ve Tehzibu’l-Kemâl adlı eserin sahibi Ebu Haccac el-Mizzî de (v 742 h) demiş ki :
"Onun benzerini görmedim, kendisi de kendi benzerini görmüş değildir Allah’ın kitabı ve Rasûlünün sünneti hakkında ondan daha bilgilisini, her ikisine ondan daha çok tabi olanı görmüş değilim"
10Ebu haccac el-mizzi yine demiş ki :
"Dörtyüz yıldan bu yana onun benzeri görülmemiştir"
11Fethu’l-Barî adlı eserin müellifi İbn Hacer el-Askalânî (v 852 h) demiş ki :
"En hayret edilecek hususlardan birisi de şudur: Bu adam Rafızî, Hulûlcüler, İttihatçılar gibi bid’at ehline karşı bütün insanlar arasında en ileri derecede duran bir kimse idi Bu husustaki eserleri pekçok ve ünlüdür Onlara dair verdiği fetvaların sınırı yoktur"
12Yine İbn hacer demişi ki :
Şeyhu’l-İslam Takıyu’d-Din’in, kanaatlerini kabul edenin de, etmeyenin de çokça istifade ettiği ve herbir yana dağılmış eserlerin müellifi ünlü öğrencisi Şemsuddin İbn Kayyim el-Cevziyye dışında eğer, hiçbir eseri bulunmasaydı dahi, bu bile İbn Teymiyye’nin ne kadar yüksek bir konuma sahib olduğunu en ileri derecede ortaya koyardı Durum böyle iken bir de gerek akli, gerek nakli ilimlerde Hanbeli mezhebine mensup ilim adamları şöyle dursun, çağdaşı olan Şafîi ve diğer mezheblere mensup en ilerideki önder ilim adamları akli ve nakli ilimlerde oldukça ileri ve benzersiz olduğuna da tanıklık etmişlerdir"

13"Umdetu’l-Karî Şerhu Sahihi’l-Buharî" adlı eserin müellifi Hanefî Bedru’d-Din el-Aynî (v 855 h) demiş ki:
"O, faziletli, maharetli, takvâlı, tertemiz, vera’ sahibi, hadis ve tefsir ilimlerinin süvarisi, fıkıh ve hadis usulü ve fıkıh usulü ilimlerinde gerek anlatımı ve gerek yazımı itibariyle ileri derecede idi Bid’atçilere karşı çekilmiş yalın kılıçtı Dinin emirlerini uygulayan büyük ilim adamı, marufu çokça emreden, münkerden çokça alıkoyandı Son derece gayretli, kahraman ve korku ve dehşete düşüren yerlerde atılgan, çokça zikreden, oruç tutan, namaz kılan, ibadet eden bir kimse idi Geçiminde kanaatkarlığı seçmiş, fazlasını istemeyen bir kimse idi Oldukça güzel ve üstün şekilde sözlerine bağlı kalır, çok güzel ve değerli işleriyle vaktini değerlendirirdi Bununla birlikte aşağılık dünyalıktan da uzak kalırdı Meşhur, kabul görmüş ve tenkid edilebilecek bir kusuru bulunmayan, nihaî sözü kestirip atan fetvaları vardır"
14Muhammed ebu Zehra demiş ki :
İbn Teymiyye Şia tai¬fesine karşı güçlü kalemi keskin dili ile kılıç sıyırmış, yorulmadan usan¬madan usullerini reddetmeye, delillerini iptal etmeye başlamış, içyüzleri¬ni ortaya koyacak risaleler yazmıştır

[Emekdar Üye]

15Yine bedruddin el-ayni demiş ki:
"Ona dil uzatan kimse ancak gülleri koklamakla birlikte hemen ölen pislik böceği gibidir Gözünün zayıflığı dolayısıyla ışık parıltısından rahatsız olan yarasaya benzer Ona dil uzatanların tenkid edebilme özellikleri de yoktur, ışık saçıcı, dikkate değer düşünceleri de yoktur Bunlar önemsiz şahsiyetlerdir Bunlar arasından onu tekfir edenlerin ise ilim adamı olarak kimlikleri belirsizdir, adları, sanları yoktur

16öğrencisi İbn abdul hadi demiş ki:
"Rabbani bir imam, ümmetin müftüsü, ilim denizi, hafızların seyyidi, asrının eşsiz bir âlimi Şeyhu'l İslâm, Kur'an'ın tercümanı, zahidlerin önderi, abidler içinde sessiz, bid'atçıların düşmanı ve müctehid imamların sonuncusu olan İbn Teymiyye'nin nesebi şöyledir: Takıyyuddin Ebu'l-Abbas Ahmed b Şihabeddin Abdulhalim b Şeyhu'l-İslam Mecduddin Abdu's-Selâm b Ebi Muhammed Abdullah b ebi Kasım el-Hudr b Muhammed b el-Hudr b Ali b Abdillah b Teymiyye el-Harrânî"

17Hafız Berzalî demiş ki :
"O kendisine toz kondurulmaması gereken ictihad seviyesine ulaşmış ve müctehidliği şartlarını kendisinde toplamış bir imamdır"
18İbn Hacer el-Askalânî, demiş ki :
"O bir beşerdir hata da eder isabet de İsabet ettiği konular daha fazladır, onlardan istifa etmek gerekir Bu isabet ettiklerinden dolayı Allah'ın merhametine kavuşacağı ümit edilir Hata ettiği yerlerde taklit edilmez, ancak mazurdur Çünkü onun dönemindeki âlimler onun ictihad şartlarına sahip olduğunu kabul etmişlerdir"

19Hafız Zehebi demiş ki:
"Şu anda o belli bir yaşa gelmiştir Belirli bir mezhebin görüşüne göre değil bildiği deliller neyi anlatıyorsa ona göre fetva verir Onun sünnete ve selefi metoda çok faydası olmuş bu metot üzere delilleriyle ve mukaddimeleriyle birlikte daha önce kimsenin yapamayacağı şekilde hükümler vermiştir"

20Hafız imam zehebi demiş ki :
İbn Teymiyye sahabe ve tabiinin mezhep ve görüşlerini çok iyi bilirdi Bir meseleyi anlattığında o konuda dört mezhebin görüşlerini de bildirirdi Ancak belirli bazı konularda onlara muhalefet etmiş ve bu konularda da kitap ve sünnetten delil getirmiştir
21Hafız imam zehebi demiş ki:
onun tarih ile siyer ilmindeki bilgisi insanları hayrete sevkederdi"

22Allame ez-Zemlekanî"demiş ki :
ona bir ilimden sorulunca onu gören ve dinleyen onun cevapları karşısında bu ilimden başka bir ilim bilmiyor zanneder ve bu ilimde onun denginin olmadığına kanaat getirirdi"

23Talebesi Hafız Bezzar demiş ki :
"İbn Teymiyye'nin güzel hanıma, tatlı bir cariyeye, iyi eve, bir hamiye, bostan ve bahçelere rağbet ettiği duyulmamış; para pul için gayret etmemiş, bineklere hayvanlara, nimetlere ve güzel elbiselere meyletmemiş; makam elde etmek için boğuşmamış; mübah olan birtakım kazançlar elde etmek için de aşırı bir gayret göstermemiştir"

[Emekdar Üye]

24El bezzar demiş ki :
Biz onu dünya lezzetleri ve nimetlerinden bahsederken, dünyalık sözlerle meşgul olurken ve maişeti için insanlardan bir şeyler isterken hiç görmedik Bilakis bütün himmetini âhiret için ve Allah'a yaklaştıracak şeyler için sarfederdi"
25Hafız ez-zehebi demiş ki :
Onun cesareti darb-ı mesel olmuştur O bu cesaretiyle büyük kahramanlarla benzerdi" Tatar komutanı Gazan Han müslümanların memleketlerini ve topraklarını istila ettiğinde onun müslümanları ve sultanı Gazan'a karşı Allah yolunda savaşa teşvik etmesi en güzel şekilde onun kahramanlığı anlatır Gazan ile karşılaşmış onu kınamış ve karşı çıkmıştır Bu karşılaşma hakkında enteresan şeyler anlatılmıştır
26Muhammed ebu Zehra demiş ki :
1 — O, âlimlerle karşılaşırken inandıklarını olduğu gibi açık¬lardı Burada Allah'ın rızâsı ve hak sevgisinden başka hiçbir şeye önem vermezdi İnsanlar, ister kızsınlar ister memnun olsunlar, onun için birdi
2 — Ihlâsmı ve kendisini yok edişini gösteren kusur, onun hak yolunda her şeyiyle, hattâ kılıca sarılarak yapmış olduğu cihad'dır Doğru bulduğu fikri duyurmak için her türlü sıkıntılara, hem düş¬manlarından, hem de dostlarından gelen eziyetlere ve sürekli mah¬kûmiyetlere katlanmıştır
3 — İbni Teymiyye'nin ihlâsını, nefsi arzulardan uzak oluşunu ve nezahetini gösteren üçüncü husus, kendisine kötülük edenleri affedişidir O, kendisini zindana atan âlimleri, onların boyunlarını vurdurma imkânına sahip olduğu halde, affetmiş ve hapishanede ölürken bile kendisine zulmedenleri bağışlamıştır
4 — İhlâsınm bir neticesi olarak, dünyanın zînet ve mevki'lerinden uzaklaşmış, hiçbir makama tenezzül etmemiş ve bu konuda kimseyle çekişmemiştir îlmî tetkik, vaaz ve müderrislikle iktifa et¬miştir Birçoklarının yarış yaptıkları başkan olma hevesine asla ka¬pılmamıştır Dolayısıyla yalnız Allah'a bağlanmış ve kurtuluşu sa¬dece O'ndan beklemiştir Allah da onu kurtarmıştır Bu hususta Zehebî şöyle der:
«Onu bir yây'la nice felâketlere atmışlardır Fakat Allah kur¬tarmıştır Çünkü O, daima dilinden tevhidi bırakmaz, Allah'a çok sığınır, bütün kalbiyle tevekkül eder ve maneviyat kırıklığına asla uğramazdı Devam ettiği bazı duâ ve zikirleri de vardı»
27Muhaddis İbn hacer el askalani demiş ki:
"Onun hakkında söylenen sözlerin birçoğu nefsi birtakım mülahazalar ile söylenmiştir Onun eserleri kendisini tecsim ile suçlayanları haksız çıkaracak sözlerle doludur
28Fikirleri hakkında Muhaddis İbn hacer el askalani demiş ki:
"Bir adamın fikirlerini onun meşhur kitaplarından araştırmak ve onun fikirlerini nakledenlerin güvenilir olanlarının sözlerine itimat etmek ilim ve akıl ehline yakışan ve gereken bir tutum ve davranıştır"
29Şâfiî mezhebinden İmam Salih b Ömer el-Buhıtkînî (868/1463-1464) demiş ki :
"Ben İbn Teymiyye'nin bu zamana kadar okuduğum kitaplarında onun küfrünü, zındıklığını gerektirecek bir sözüne rastlamadım Onun kitaplarında kişiyi ilim ve dinde yükseltecek bid'atçılar ve sapıklarla mücadele gibi meziyetlere rastladım
30Hanefi mezhebinin imamlarından Abdurrahman b Ali (835/1431-32)demiş ki :
"İbn Teymiyye'den onun küfrünü, fıskını ve dinde çirkinliğini gerektirecek bir şey nakledilmemiştir"
31Hanefî mezhep âlimlerinden Bedruddin el-Aynî (855) demiş ki :
"Kim onun kâfir olduğunu söylerse o kâfir olur Kim onu zındıklığa itham ederse o zındıktır Bu sözler ona nasıl nisbet edilebilir? Onun kitapları her tarafta yayılmıştır ve onun kitaplarında sapıklık ve tefrikaya işaret eden hiç bir şey yoktur"
32İmam Ez-zehebi demiş ki :
İskenderiye'de tutuklu iken Sebte valisi, ondan ezberindeki hadisleri ravilerini değerlendirmek suretiyle yazıp göndermesini ve bunların rivayeti için kendisine icazet vermesini istedi İbn Teymiyye ezberindeki hadislerden on varak kadar isnadlarıyla birlikte yazıp gönderdi Bu gönderdiği rivayetleri ve ravi değerlendirmelerini en büyük muhaddis bile onun kadar mahir yapamazdı Tabakat ve hadis usulü ilimlerinde tam bir uzmanlığı vardı Al-i ve Nazil isnadları, sahih ve sakim isnadları metinleriyle beraber çok iyi bilirdi Onun döneminde bu konularda onun kadar, hatta onun ilmine yaklaşabilen bir âlim yoktu Ezberindekini takdim edişindeki mahareti hadisten delil çıkarmadaki gücü gerçekten hayret uyandıracak derecedeydi Kütüb-i Sitte ve Müsned'i çok iyi biliyordu, öyle ki onun hakkında şöyle söylenmiştir: "İbn Teymiyye'nin bilmediği hadis, hadis değildir" Yine de unutulmamalıdır ki ilmi bütünüyle ihata Allah'a mahsustur Ancak onun diğer âlimlerden farkı, onun ilmi denizden avuçlaması diğerlerinin ilmi küçük kanallardan alıyor olmasıdır
33Hafız el-Berzalî (738/1337-1338) demiş ki :
"tefsir hakkında konuşmaya başlayınca insanlar onun bu konudaki bilgisinin çokluğu, üslubunun güzelliği, bir konudaki görüşleri değerlendirişinin isbatı, zayıf ve batıl görüşleri tesbit edişindeki kabiliyeti ve her ilimdeki mahareti karşısında şaşkınlığa kapılırdı Onu dinleyenler onu hayret ve beğeniyle dinlerdi

[Emekdar Üye]

34.Hafız zehebi : (ö. 748/1347- 1348) demiş ki :
"Arap dili hakkındaki bilgisi gerçekten çok kuvvetliydi."
35.İbn teymiyye Makdîsî'nin "Umdetu'l-Ahkâm" adlı eserini şerhetmiştir. Mahmud Şukri Alûsî bu eser hakkında demiş ki :
"Bu şerhte hiçbir gözün görmediği hiçbir kulağın işitmediği güzellikte bilgiler var"
36.Ebu zehra demiş ki :,
(hak bildiğini), büyük kalabalıkların önünde haykırdı. Görüşlerini açıklarken halk ile seçkin zümre arasını ayırmıyordu. Alimlere söylediğini halka da söylüyordu. Çünkü bunun din olduğuna inanıyordu. Emri bi'i-Maruf nehy-i ani'l-Münker (iyiliği tavsiye kötülüklerden sakındırma) görevi ister halk¬tan olsun ister tahsilli kişilerden olsun, itikadında sapıklık bulunan herke¬sin irşad edilmesini gerektiriyordu. Hatta halkın doğru yola ulaştırılması daha gerekli idi. Alim kimseler onların irşadından meşguldü. Alim, irşada ve yolu aydınlatmaya kadir olduğu halde halk yoldan saparsa onların ve¬ballerinden bir kısmı da o alime yüklenirdi. Bu konuda İbn-i Teymiyye Hz. Ali (R.A)'nin «Alimler niçin öğretmediniz diye sorguya çekilmedikçe, ca¬hiller niye öğrenmediniz diye şorgul emrazlar.» sözü gibi düşünüyor ve amel ediyordu.
37.Bir öğrencisi demiş ki :
“İbni Teymiyye, hakkı kimde bulursa bulsun, ona sımsıkı sarılır ve benimserdi. Allah üzerine yemin ederim ki, Allah’ın Resulune, onun sünnetine yapışarak, sarılarak hürmet etme yolunda, ondan daha ileri durumda olan bir insana rastlamadım hayatımda. Herhangi bir mesele hakkında bir hadis söylediğinde, o hadisi neshedecek bir hadis de yoksa ve o da bunu bilirse, hemen o hadise göre amel ederdi. Hüküm ve fetvasını elbette o hadise uygun bir biçimde verirdi.
Allah Resulundan başka kim olursa olsun, o kişi ne kadar büyük tanınırsa tanınsın, onun için sözleri ve fiilleri asla örnek olmazdı. Kabul etmezdi doğrudan doğruya kimsenin sözlerini. Allah Resulunden başka bir beşerin sözlerine, sultan zorlaması ve başka zorlamlar da olsa asla iltifat etmezdi. Sünneti bırakıp da, bir insanın sözlerine sarılmamıştı hayatının hiç bir döneminde
38.Hafız zehebi demiş ki :,
“Onu öyle kötülüklerle başbaşa bırakmışlardır ki ondan başka kimse bu kötülüklerden yakasını sıyıramazdı. Fakat, şanı yüce Allah, onu her seferinde kötü maksatlıların şerrinden korumuş, muhafaza etmiştir. Çünkü, o bütün hayatı boyu Tevhid inancına şerik koşmamış, her tehlikede ve eziyette sadece ve sadece Allah’dan meded ummuş, kurtuluşu O’ndan beklemiştir. O her işinde bütün mevcudiyetiyle Allah’a sığınır, kalbinin var gücüyle sadece Allah’a tevekül ederdi. Onun için de, hiçbir zaman moral kırıklığına uğradığı görülmemişti.
39.İbn teymiyenin ağır eleştirilerine maruz kalan Moğol sultanı gazan demiş ki :
“Ben, bunun gibi cesaretli ve sözleri beni etkileyen birine daha rast gelmedim. Şimdiye kadar, kimseden böyle sözler işitip de, sözleri söyleyeni başını omuzu üzerinde bıraktığım da pek olmamıştır. Hele hiç kimsenin isteğini yerine getirmeyi aklımdan bile geçirmemiştim!”
40.El Vâfi bi'l Vefeyât" da Şeyh Şemseddin demiş ki :
"Bir meseleye delalet eden âyetlerden neler murad olunduğunu ondan hemen çıkarıp O'nun gibi süratle ortaya koyan olmadığı gibi, hadisleri metinleriyle birlikte bilip, sahih, müsned veya sünenlerden birine ait olduğunu da bilen yoktur. Sanki bunlar gözünün önünde duruyormuş veya dilinin bir kenarında bekliyormuş gibi, hemen gayet tatlı ifade ve ibarelerle, ortaya kor, hem de muhaliflerini sustururcasına..."
41.İmam Hafız Ebû Abdullah Zehebi demiş ki :
"Bazı son dönem alimleri, kendisini "Hibru'l Kur'ân" diye lakablandırmıştır. Tefsir hususunda onun durumu meydandadır. Bir soru sorulması halinde hemen delilleri ikame edip Kur'ân'dan ayetlerle cevap verir. Hem de hayret uyandıran bir güçlülükle cevap verir. Tefsir'deki fazla bilgisinden dolayıdır ki, bir çok müfessirlerin hatalarını ve yanılgılarını ortaya koymuştur..."
42.ibn teymiyyeyi hapsettiren türlü ezaları ve hakaretleri ibn teymiyeye reva gören..ve daha sonra işler tersine dönünce idam edilmekle karşı karşıya gelen ama ibn teymiyenin sultana yaptığı rica sonucunda hayatı bağışlanan maliki kadısı ibn mahluf demiş ki :
İbn teymiyye gibisini görmedik,biz onu mahvetmek için elimizden geleni yaptık ama buna güç yetiremedik,o ise bizi mahvetmeye güç yetirdiği halde bizi affetti

43.Hayreddin karaman demiş ki:
Sekizinci karn-ı hicrîde cereyan eden bu İbn Teymiyye bahsi ve cidâlinin muhâcimleri başında, o devrin ricâlinden Hâfız Sübkî (756) ile oğlu Tâcüddin Sübkî (776), İzzüddîn Muhammed İbn Cemâa (766), müfessir Ebu Hayyân (745) görülür. Müdâfiler ise bunlardan mâada ehl-i ilimdir.(ibn teymiyyeyi müdafa edenler itham edenlerden daha alimdir) Bu saffın başında da İbn Kayyim (751), Zehebî (748), İbn Kesîr (774), Muhammed b. Kudâme (774) ile Ahmed b. Kudâme (771), Muhammed b. Müflih (763), gibi Şeyhin güzîde tilmizleri ve o devrin hâfız-ı hadîsleri bulunmaktadır. Bunları da İbn Hacer Askalânî (852), Bedrüddin Aynî (855), Süyûtî (911) gibi huffâz-ı ahâdîs tâkip etmişlerdir. Daha sonra İbrahim Şihâbüddîn Şehrizûrî (1101), Aliyyülkarî (1014), Âlûsî (1170), Şah Veliyyullah Dehlevî (1176), Şevkânî (1250), Sıddîk Hasen Hân (tevellüdü 1148) gibi muhaddisler zinciri takip etmiştir.
44.Muhammed ebu Zehra demiş ki :
Gerçekten büyük bir şahsiyyetti. Çağdaşlarından hiçbirinde toplanmayan vasıflar onda bir araya gelmişti. Zeki ve zarifti. Deha sahibi, güçlü bir müellifdi. O beliğ bir hatipti. Kuv¬vetli bir araştırmacı idî. Eskilerin söylediklerini görmüş, geçmişden haber¬dar bir alimdi. İbn-i Teymiyye'ye kadar eskilerin sözlerini zaman olgun-laştırmiş, tecrübeler tehzib etmiş denemeler onları yarı duru hale getir¬mişti. İbn-i Teymiyyenin basireti, eskilerin sözlerinin özüne nüfuz etmiş, onların derinliklerine dalmış inceliklerini öğrenmişti. Rivayetleri araştır¬mış, farklı görüşleri birbiri ile mukayese etmiş, zamana uygulamıştı. Bü¬tün bunlarla beraber o, küllî kaideleri idrak ile cüzziyyata rapt etmeyi, çeşitli dağınık meseleleri toplayıp onları tek bir asra sığdırmayı da başar¬mıştı.
45. İbn Nasıruddin (v. 842/1438) :
İbn Teymiye'den övgü dolu cümlelerle bahseden 87 âlimin ifadesini nakletmiş, bunlar onun Şeyhu'l-İslâm olduğunu göstermiştir
46. Muhammed Halil Her'as,
Bâisi'n-Nahzeti'l-İslâmiyye İbn Teymiye es-Selefî (Beyrut, 1984) isimli eserinde İbn Teymiye'yi İslâmî uyanış hareketinin öncüsü olarak takdim etmektedir.
47.Sa'd Sâdık Muhammedi Şeyhu'l-İslâm ,İbn Teymiye İmamu's-Seyf ve'l-Kalem (Riyad, 1980)
. Bu eser İbn Teymiye'yi büyük bir kılıç ve kalem kahramanı ve hakikî bir İslâm mücahidi olarak tanıtmakta ve onun çeşitli yönlerini incelemektedir.
48.suleyman Uludağ demiş ki :
İbn Teymiye'nin «Bu İslâmda yoktur», dediği şey gerçekten İslâmda yoktur. Zira o söylediği şeyi bilerek söylemektedir. İslâm öncesi var olan çeşitli dinî ve felsefî akîde ve fikirlerin İslâm içtimaî hayatına nasıl yansıdığını en doğru olarak teşhis eden İbn Teymiye'dir.
49.suleyman Uludağ demiş ki :
İbn Teymiye, onu seven ve takdir eden Zehebî, İbn Hacer Askalânî, Aynî ve İbn Alûsî gibi âlimlerin de ifade ettikleri gibi hatası ve sevabı olan bir müctehiddir. Şüphesiz ki bir insan olarak yanıldığı hususlar vardı ve o hiç bir zaman yanılmaz ve masum değildi. Esasen kendisinin de böyle bir iddiası yoktu. Ama bir müctehid hatâ bile etse sevab kazanır. Yeter'ki içtihada ehil olsun ve iyi niyetle hareket etsin.
50.hayreddin karaman demiş ki :
İbn Teymiyye'nin birbirinden müstesnâ bir güzelliği bulunan bu eserleri içinde en şâheseri Minhâcü's-sünne'sidir. Müşârünileyh bu eserini, Şeyhü'r-revâfız İbn Mutahher'in Minhâcü'l-kerâme'sine karşı yazmıştı. İmameti isbat maksadile yazılan ve Şîa arasında yüsek bir kıymeti hâiz bulunan bu eserde tarîk-i hakdan nasıl udûl edildiğini İbn Teymiyye Minhâcü's-sünne'sinde birer birer göstererek Minhâcü'l-kerâme'nin altını üstüne getirmiş ve Şîa âlemini hayret içinde bırakmıştır. Bu mevzuda bu derece muvaffakıyyetli bir eser, ne ondan evvel yazılmıştır, ne de sonra yazılmak müyesser olmuştur ve yazılamaz da. Bu eseri ile İbn-i Teymiyye, Ehl-i sünnet âleminde Şeyhü'l-islâm unvân-ı fâhirine bihakkin kesbi-istihkak etmiş bulunuyordu..
(Bu nakiller ebu zehranın kitabından,Halil herrasın yazılarından ve m.sait şimşeğin yazdığı kısa biyografiden alınmıştır.)

[hattaboğlu]

1-kendi kardeşine kafir demekle kıymak arasındaki farkı bana söylermisin değerli adminim ! tekfir etmekten büyük cinayet varsa eyvallah.(üstelik o meselelerin içini dışını gayet iyi bildiğinden eminim)
2-içki içen padişah kimdi misal ? 600 sene islama sancaktarlık yapmış bir devlette bazı dönemlerde iyi yönetilmeyebilir çokmu gördün ? içkiyi yasaklayan padişah duyduk içenide sen söyle (yalancı tarihten olmasın )
3-sen hacca gittinmi ? hacca gitmemenin sebebinide gayet net biliyorsun!
4-ırkçılıkla itham edilmeyecek tek devlet ali osmanlıdır.yüzlerce ırk bir arada yaşamış hemde huzur ve refah içinde.
5-osmanlıyı yıkan iç düşmanlardı KARDEŞ OLAN DÜŞMANLAR !
6-terkettikleri hac mı ? üç beş padişahın yapmış olduğu hatalar koca bir imparatorluğa nasıl maledilebilir ?
--
kafası kumda olan delirmişçesine müslüman olduğunu haykıran birisine KAFİR VE MÜŞRİK DİYEN BEDBAHTLARDIR.
ibni teymiyye gibi okuyup müslüman birine kafir diyeceğime okumam dinim bende kalır !
--
ibni teymiyye neden hapse atıldı ?
allah ın eli kolu varmı bizim gibi ?
subhan ne demektir ? muhalefetün lil havadis ne demektir hoca efendi ?
sen teymiyye nin birde bunlarını oku
--
ayrıca iyi dokunmuşuz kutsalınıza belli..
ama dokunmaya devam ederiz merak etmeyin.

[hattaboğlu]

osmanlı nın bu dine yaptığı hizmeti görmemek için kör olmak değil kalblerin mühürlü olması gerek !
---
sn abdulmelik filistin edebiyatı yapmıyoruz diyemi bu çıkış ?

[Emekdar Üye]

hattaboğlu Üyemizden Alıntı

allah ın eli kolu varmı bizim gibi ?

"er-Risâletu't-Tedmuriyye" adlı eserinden kısa bir alıntı
"Yaradanı Yaratılmışa Benzetmek:
Bu ise yaratılmışa ait olan bazı özellikleri Allah’ın zâtına ve sıfatlarına vermektir
“Allah’ın iki eli yaratıkların elleri gibidir”, “Allah’ın arşına istiva etmesi yaratıkların tahtlarına oturup kurulmaları gibidir” ve benzeri sözler gibi
Bu çeşit sözler söylemekle bilinen ilk kişinin, Râfızî olan Hişâm b el-Hakem olduğu söylenir ...

Hakikati yalnızca Allah c.c bilir....

[hattaboğlu]

o sözlerin sahibi nin ibni teymiyye olduğu SÖYLENİR ..
---
KİMİ VEYA NEYİ SAVUNDUĞUNUZU Bİ BELLEYİN EVVELA.
HEM EHLİ SÜNNETİM DEYİP HEMDE BANA TEYMİYYE Yİ SAVUNANA ZAVALLI DERİM..
inin dolmuştan yarı yolda kalmayın.

[Emekdar Üye]

Fatih abi o zaman kaynak belirt hangi eserinde mahlukata mahsus özellikleri tasvif etmiştir?