Büyük Küfür (Küfr-i Ekber

[YaŞuHa]

Büyük Küfür (Küfr-i Ekber

Büyük Küfür (Küfr-i Ekber
Büyük küfür 5 kısımdır.

1 - Tekzib küfrü.

2 - Tasdikle birlikte, kaçınma ve büyüklenme küfrü.

3 - Yüz çevirme küfrü.

4 - Şüphe küfrü.

5 - Nifak küfrü.



1 - Tekzib Küfrü:

Bu inkar peygamberlerin yalancı olduğuna inanmaktır. Kafirler içinde bu kısım azdır. Çünkü Yüce Allah peygamberlerini desteklemiş, onlara doğruluklarını ispatlamak için hüccet ikame eden ve mazereti ortadan kaldıran delil ve burhanlar vermiştir. Allah Teala Firavun ve kavmi hakkında:

“Gönülleri kesin olarak kabul ettiği halde, haksızlık ve büyüklenmelerinden ötürü onları bile bile inkar ettiler” (Neml, 14) demiş, Peygamberine de:

“Doğrusu onlar seni yalancı saymıyorlar, fakat zalimler asıl Allah’ın ayetlerini bile bile inkar ediyorlar” (En’am, 35) buyurmuştur.

Bunun da tekzib küfrü addedilmesi yanlış olmaz. Çünkü dille yalanlamak söz konusudur.



2 - Tasdikle birlikte kaçınma ve büyüklenme küfrü:

İblis’in küfrü böyledir. Çünkü iblis Allah’ın emrini inkar etmemiş, böyle bir mukabelede bulunmamıştır. Sadece karşı çıkmış ve büyüklük taslamıştır. Bu yüzden peygamberlerin doğruluğunu, Allah katından hakkı ve gerçeği getirdiğini kabul eden ancak, karşı koyup büyüklük göstererek boyun eğmeyenler kafir sayılırlar.

Peygamber düşmanlarının küfrü genellikle böyledir. Allah Teala, Firavun ve kavminden bahsederken:

“Milletleri bize kul iken, bizim gibi iki insana mı inanacağız?” (Mu’minun, 47) dediklerini nakletmektedir.

Aynı şekilde diğer kavimlerin peygamberlerine:

“Siz ancak bizim gibi birer insansınız” (İbrahim, 10) dediğini haber vermekte ve:

“Semud milleti azgınlığı yüzünden peygamberleri yalanladı” (Şems, 11) buyurmaktadır.

“Bildikleri gelince onu inkar ettiler” (Bakara, 89) ayetinde belirtildiği gibi bu yahudilerin küfrüdür.

“(Muhammed’i) oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar” (Bakara, 146) ayetinde ise Ebu Talib’in küfrüne temas edilmektedir. Çünkü O’nu doğrulamış ve doğruluğundan şüphe etmemiş fakat ondaki hamiyyet ve taassup ile ecdadını bağlılık, onların dininden ayrılmasına mani olmuştur.



3 - Yüz Çevirme Küfrü:

Kişinin kulağı ve kalbiyle peygamberden yüz çevirmesidir. Onu ne tasdik eder ne de yalanlar; ne korur ne de düşmanlık gösterir, kendisine indirileni de hiç dinlemez.

Abdu Yalil oğullarından bir kişinin Hz. Peygamber’e (s.a.v) “Ben sana bir söz söyleyeceğim. Eğer doğruysan benim gözümde sen cevap vermeye değecek birisin. Eğer yalancıysan söz söylemeye değmezsin” demesi bu kabildendir.



4 - Şüphe Küfrü:

Kişinin peygamberin ne doğruluğuna inanması ne de yalanlaması, inanıp inanmamakta tereddüt etmesidir. Şüphe sürekli olmaz. Bu durumdaki bir kişi, ya Resul’un (s.a.v) doğruluğuna delil olan şeylerden tamamen yüz çevirir, dinlemez ve iltifat etmez, yahut da iltifat edip düşünür ve kendisinde şüphe kalmaz. Çünkü böyle bir durum, özellikle bütün peygamberlerin sıdkına delaleti, güneşin gündüze delaleti kadar açıktır.



5 - Nifak Küfrü:

Kişinin diliyle imanını açıklaması, kalbiyle yalanlamasıdır. Bu büyük münafıklıktır. Kısımlarının izahı ileride inşaallah gelecektir

Alıntı