Mavi'ye Şiirler.../İbrahim İnecik
Sensizliğin Kaçıncı Asrı bilmiyorum... Zemheri bir gecenin sessizliğinde... Asi'liğe büründü Mavi'm... Ömrün son demleri çınlarken kulaklarımda... Saatler sessiz... dakikalar sessiz.. Anlar senden bi haber.. Papatyalar solmuş.. Ve ben sevgili.. Ve ben.. Yokluk nöbetleri geçiriyorum varlık aleminde... Titriyor bedenim.. Kalbimde zelzele.. Göz pınarlarımdan Mavi damlıyor kağıtlarıma.. Şiirler Mavi'yi yazıyor... Dokunduğum her renk Mavi.. Gözler.. dudaklar.. yapraklar.. Tabiat Mavi'ye Çalıyor.. Ben Ömrümden...Çalıyorum.. Anılarımda saklayıp.. İntihar mektupları yazıyorum... Ve her gece bitip.. her sabah tekrar ölmek için uyanıyorum.. Sevgili.. Sanırım Mavi'nin deliliğine tutulup.. yok oluyorum... Son kez sevgili Düşlerime girip.. Mavi'liğine Göm beni.. Hadi sevgili... Son kez...