[FECR]

Zilzal suresinin sonundaki ayetleri tek başına düşündüğümüzde,insanın aklına bazı istifhamlar gelebilir.Bu ve buna benzer ayetleri Kur'an bütünlüğü içerisinde ele aldığımızda/düşündüğümüzde kafalardaki soru işaretleri kalkar.Bu ayet Mekke döneminde nazil olan bir sure olup ahiret/kıyamet gerçeği üzerinde duruyor.İnsanların yaptığı kötü amelleri veya güzel amelleri küçük diye önemsememezlik yapılmamasını istiyor.Yapılan en küçük amellerin bile kayda değer olduğunu ifade ediyor.Bu konuyu destekleyen hadisler de mevcuttur:
“Sakın iyilikten hiçbir şeyi küçük görme. Hattâ bu iyilik senin kovandan su almak isteyen birisinin kabına su döküvermen, kardeşine güler yüz göstermek bile olsa.”(Buhari)

“Ey Ayşe! Küçük günâhlardan sakın. Çünkü onları Allah katında izleyen vardır. Küçük günâhlar toplanır toplanır, sonunda kişiyi helâk eder.”(Ahmed B.Hanbel'in Müsnedi)

Allah adına yaptığımız amelleri asla küçük görmeyelim.Bu küçük olsa amellerimizi değersiz saymayalım.Bu amellerin de bir kiymeti vardır.
Buradan şu anlaşılmamalıdır:Mümin-kafir ayırımı olmadan herkesin yaptığı amellerin bizzat karşılığını göreceği anlamına gelmez.Mü’min, zerre kadar da olsa işlediği amelin karşılığını mükâfat olarak görürken, kâfir de işlediği zerre kadar da olsa hayrın karşılığını mükâfat olarak görecektir şeklinde anlaşılmamalıdır.Çünkü biz Kur'an'daki başka ayetlerden anlıyoruz ki;kafir-müşrik-münafıkların yapmış oldukları amelleri iman olmadığı için zayi olmuştur.Çünkü onlar sermayelerini dünyada iken bitirmişler,iflas etmişlerdir.Eğer bu kâfirlerden, müşrik ve münâfıklardan hayırlı bir amel sadır olmuşsa dünyadayken zaten bunun mükâfatını almışlardır. Ayrıca ahirette onlara ödenecek bir şey yoktur:
Âyetlerimizi ve âhirete kavuşmayı yalan sayan kimselerin işleri boşa gitmiştir. Onlar işlediklerinin karşılığından başka bir şeyle mi cezalanırlar?”(7/Araf-147)

Ey Muhammed! “Size, amelce en çok kayıpta bulunanları haber vereyim mi?” de. Dünya hayatında, çalışmaları boşa gitmiştir, oysa onlar, güzel iş yaptıklarını sanıyorlardı.”(18/Kehf-103-104)

“Bunlar, Rablerinin âyetlerini ve O’na kavuşmayı inkâr edenlerdir. Bu yüzden işleri boşa gitmiştir. Kıyamet günü Biz onlara değer vermeyeceğiz.(18/Kehf- 105)