[YaŞuHa]

örnek kadınlar

örnek kadınlar
Esma validemiz Umeys kızı Esma, İslâm'ın doğuşunun başlarında Peygamber'in davetini kabul eden

Umeys kızı Esma, İslâm'ın doğuşunun başlarında Peygamber'in davetini kabul eden kadınlardandır. Biset'in beşinci yılında, eşi Cafer b. Ebu Talib ve iman etmiş erkek ve kadınlardan oluşan yaklaşık seksen kişilik bir grupla birlikte dinini koruyabilmek için Mekke'den Habeşistan'a hicret etti.

Allah, Habeşistan'da ona Abdullah, Muhammed ve Avn adında üç çocuk bağışladı. Sonunda Habeşistan'da on üç yıl ikâmet ettikten sonra Medine'ye hicret etti.

Hicret'in sekizinci yılında eşi Cafer-i Tayyar, Mute savaşında şehit oldu. Kahraman İslâm ordusunun komutanı olarak vazife yaparken şehit düşen Cafer bin Ebu Talib'in şehadetinden sonra Peygamber (s.a.a), Cafer'in evine giderek Esma'ya şöyle buyurdu:

"Esma! Cafer'in çocukları nerdeler?"

Esma, onları Peygamber'in huzuruna getirdi, Resulullah onları kucağına aldı, öptü, okşadı ve gözyaşı döktü.

Esma: "Ya Resulullah! Cafer'den size bir haber mi geldi?" diye arz etti.

Peygamber: "Evet, buyurdu, bugün Cafer şehit olmuştur."

Bu haberin duyulmasıyla birlikte Cafer-i Tayyar'ın evinde ağlama sesleri yükseldi. Komşular haberdar oldu ve Esma'nın evine koştular.

Peygamber (s.a.a), o topluluğun huzurunda şöyle buyurdu:

"Esma! Ağlama. Allah bana haber verdi ki, eşine cennette iki kanat vermiştir."

Esma: "Onun erdemlerini ve iyiliklerini asla unutmayacağım." dedi.

Esma, Cafer'den sonra Ebu Bekir ile evlendi ve ondan da Muhammed adında bir çocuk dünyaya getirdi. Ebu Bekir'den sonra da Ali bin Ebu Talib'in (a.s) eşi olma şerefine nail oldu.

Esma, sürekli Hz. Zehra'nın evindeydi ve onun sırlarının mahremi olarak tanınırdı.

Hz. Hatice'nin vasiyeti üzerine, Hz. Fatıma'nın zifaf gecesinde ona annelik etti. Hz. Fatıma ile çok oturup kalkması ve sürekli hizmetinde bulunması neticesinde İmam Hasan ile İmam Hüseyin'in ebeliğini yapma şerefine de nail oldu.

Hz. Zehra'nın hayatının son anlarında, şefkatli bir hemşire olarak yanında yine Esma vardı. Hz. Fatıma (s.a) vasiyetini ona etti ve şöyle dedi:

"Esma! Dünyadan göçtüğümde, Ali (a.s) ile beraber sen bana gusül vermelisin."

Esma, Hz. Ali ile birlikte geceleyin onun pak bedenine gusül verip kefenler.

Hz. Ali'nin (a.s) hükümeti zamanında, Esma'nın oğlu Muhammed bin Ebu Bekir, Emirü'l-Müminin (a.s) tarafından vali olarak Mısır'a gider. Fakat Muaviye'nin cani adamları onu mazlum bir şekilde şehit ederler. Bu haber Esma'ya ulaşır; çok üzülür, evinde kendisi için bir ibadet yeri ayırır ve o kadar ağlar ki üzüntü ve kederinin şiddetinden göğsünden kan akar. Böylece şehit karısı olmanın yanı sıra şehit annesi olma iftiharına da erişir.

Bu cesur ve kahraman hanımın iftiharlarından biri de, Resul-i Ekrem'den (s.a.a) altmış hadis nakletmiş olmasıdır.