Virgülünü kaybeden insanın geldiği son nokta...
Bir gün insan virgülünü kaybetti. O zaman cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı...
Cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti.
Bir başka gün ise ünlem işaretini kaybetti. Alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı...
Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu..Üstelik hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu...
Bir süre sonra soru işaretini de kaybetti. Artık soru sormaz oldu. Hiç birşey onu ilgilendirmiyordu ..Ne kainat ne dünya ne de kendisi umurundaydı...
Bir kaç sene sonra iki nokta işaretini de kaybetti..Artık davranış sebeplerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti...
Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işareti kalmıştı..Kendine ait tek bir düşünce bile yoktu..
Yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu...
Son noktaya geldiğinde
düşünmeyi ,
okumayı unutmuş vaziyetteydi...