[MusabBinumeyr]

Sözün güzelini söyledi hansa (r.a)

NE UĞRUNA?

Hansa (r.a) şair bir mümine hanımdı. Asıl ismi Temadur bint Amr’dır. Cahiliye devrinde şiir müsabakalarına katılmış ve
pek çok dereceler almıştır.
Müslüman olmadığı o dönemde daha ziyade kendi kabilesiyle Esedoğulları arasında yapılen savaşta öldürülen kardeşlerine yazdığı mersiyeleriyle tanındı.
Cahiliye devridir.
Cahilce yaşayanlar yine cehaletleri uğruna ölmektedir
Yaşam neyse ölüm de o
Yaşam neyin uğrunaysa
ölüm de onun uğruna
Ağıtlar yak, mersiyeler söyle Hansa
Karalar bağla
Yalnız kardeşlerin için değil cahiliye üzre ölenlerin hepsi için.
Ağıtlar yak
Hepsinden daha çok
bugünler için
Cahiliye bitip de bilgiyle donandıktan sonra tekrar cahiliyete dönenler için,
hayatta olsalar dahi ağıt yak
Ağla
İslamiyet ona geldikten sonra küfre dönenler için
Yüzünü ısrar ve inatla ışıktan çevirenler için
Diri diri toprağa gömülen kızlara değil kendini diri diri toprağa gömenlere ağla
Bir bak da bugünlere…

RAHMETE KOŞUN!

Rasullullah’ı (s.a.v) gördün
Gördüğünde sevdin.
Sohbetini dinledin
Daha ilk sözünü duyduğunda bağlandın
Söz vermek nedir bildin, bildin bağlanmak nedir?
Bağlı kaldın sözüne sonuna kadar
Kalbinde iman yerleşince hayatında taşlar yerine kondu
Her his, her duygu,
her hareket yerini buldu
Merhamet yerini buldu
Yoksa nasıl göndersin bir anne pırıl pırıl dört evladını göz göre göre ölüme
Gidin diyerek, şevklendirerek…
İçinde taşlar
yerli yerine oturdu şimdi
“Benim merhametim
nereye kadar ulaşır
Oysa ALLAH’ın rahmeti…
O rahmete koşun!”
Hz Ömer (r.a) zamanıdır
Kadisiye Savaşı olacaktır
Hansa’nın (r.a) dört oğlu da savaşa katılmak, ALLAH yolunda cihat etmek arzusundalar
Evlatlarını topladı Hansa (r.a) “Evlatlarım…” dedi
“…Sizler kendi isteğinizle Müslüman oldunuz.
Kendi isteğinizle de orduya katıldınız. Ve sizler ALLAH yolunda savaşan mücahitlere Rabbiniz’in hazırladığı mükafatı biliyorsunuz. Baki olan ahiret yurdunun fani olan dünya hayatından daha hayırlı olduğunu da biliniz. Cenabı Hakk’ın, ‘sabredin, sabır yarışında düşmanlarınızı geçin. Cihat için hazırlıklı olun.
Birlik ve beraberlik içinde bulunun’ buyurduğunu hatırlayınız.
Zafer elde edebilirseniz ganimete kavuşursunuz. Şehit olursanız cennete girer ikrama nail olursunuz.”
Oğulları etkilenmişlerdi.
Bir an önce şehit olup annelerini sevindirmek istiyorlardı.
Harp bütün şiddetiyle başladı.
Dört oğul canla başla savaştılar
Attıkları her adımda dünyaya biraz daha uzak, ölüme yakın
Attılar adımlarını
Sen’den gelen başımız
gözümüz üzre
Bugün savaşmaksa,
sabretmekse
İşte yalnız Sen’in yolunda,
yalnız Sen’in için
Sabretmekse bizde ancak rıza
Ancak teslim bir gönül
Huzurlu ve de teslim
Attılar adımlarını
Cesurca,
asla tereddüt etmeden
Bir oyunda,
eğlencede gibi mutlu…
Nihayet dördü de şehit oldular.
Henüz goncaydılar,
açmadan döndüler topraklarına
Zaten kim uzaktı ondan
Herkes o bir avuç toprağını taşır ancak nereye gitse
Uçsuz bucaksız
topraklarından da ait olduğu ve kendine ait olan
o bir avuç topraktır
Dört genci şimdi kucaklar toprakları

RAHMETİNİN GÖLGESİ

Zafer Müslümanlarındı
İslam mücahitleri döndüler Medine’ye
Sevinçliydiler lakin Hansa’ya (r.a) varırken gözleri yerde
Bir anneye nasıl denir
“Dört evladın da yok artık”
Nasıl denir
Söze ne hacet,
anlar Hansa (r.a)
O bir şairdir,
her hal onda bir güzel kelamdır
Şimdi kelamsız yüreğine
saplanır olan biten
Lakin en ufak bir teessür
yoktur Hansa’da (r.a)
Hansa o Hansa değildir artık
Kardeşlerine mersiyeler düzen
Ağlamaktan yüzünde izler oluşan Hansa değildir
Onları hatırlasa yine ağlar belki
Cahiliye yolunda gidişlerine ağlar
Onadır ahları, eyvahları
Uhud’da denildiği üzre;
“Sizin ölüleriniz cehenneme gittiler. Bizim ölülerimizse şehit olarak cennete ve
ALLAH’ın rızasına kavuştular.”
Hatırlar Hansa (r.a)
ve zerre teessür göstermez.
“Yavrularımın şehit olmasıyla beni şereflendiren ALLAH’a hamdolsun.
Rabbim’in beni onlarla rahmetinin gölgesi altında birleştirmesini ümit ediyorum.”
Rahmetinin gölgesi
Güneş bir karış yaklaştığında o gölge yaklaşsa bize
Nasıl ki gönlü ALLAH’ın sevgisinde birleşenlere yaklaşırsa
Nasıl ki gönlü ALLAH’ın anıldığı yerlere bağlı olan gençlere yaklaşırsa…

* * *
Bir söz söyleriz bazen
Bilmeyiz kurtuluşumuz ondadır
Bir söz söyleriz bir gün de
Bilmeyiz o söz hapseder bizi bize, bizi kendine, kendi karanlığına…
Nitekim ALLAH Rasulü (s.a.v) buyurdular:
“Bir kul ALLAH’ın hoşnut olduğu bir kelimeyi o kelimeye hiç önem vermeyerek,özensizce söyleyiverir. Halbuki ALLAH Teala o sözle o kulun derecesini yüceltir.
Yine bir kul da ALLAH’ın hoşnut olmadığı bir sözü o söze hiç ehemmiyet vermeden söyler de o söz sebebiyle ALLAH Teala yanındaki derecesi alçalır.”
Sözümüz adım olur O’nun yolunda hece hece, kelime kelime
Köprüdür O’nun yolunda
Duyanlar geçer üstünden
Okuyanlar geçer
Sadası kalır zamanlara…