 Cevap: Hayata Dair
Adını vermiyeyim bir yazar hanım köşesinde yazmıştı bu olayı...
Kadın, yazar hanımı telefonla arar ve kendi anlatır.
Biz eşimle ikimizde Boğaziçinde okuduk kocam mühendis,ben ise ona aşkımdan okulu bitirmedim evlendim(iyi halt etmişsin)
Evliliğimiz gayet iyi gidiyordu...4 çocuğumuz oldu...çok samimi bir arkadaşım vardı..Kendisi bekar,tahsilli...Bize çok sık gelirdi çok samimi idik...Ona hem iş bulması için hem de koca bulması için kocamı sıkıştırırdım...
Evet sonunda kocam ona hem iş buldu ,hem eş.
Kocam ona ,işi, kendi işyerinden, koca olarakta kendisini...İkisi bir olup 4 çocukla beni sokağa attılar...
Yazar burda ona diyorki ''tamam annenin evine gideceksin ,başka çaren yok !''
Kadın devam ediyor..
-Annemde babamda sizlere ömür gidecek kimsem yok...Şimdi kamyonun arkasında yaşıyoruz çocuklarla ve mahallelinin verdikleriyle geçiniyoruz..ve ben sizi kamyondan arıyorum....
Şimdi bu yaşanmış hikayeye yorumlarınızı bekliyorum..(özellikle erkeklerin)
Benim ise düşüncem şu ;haremlik selamlık diye bir şey var...
siz bunu evinizde uygulayabiliyormusunuz?
Yoksa berabermi oturup kalkıyorsunuz?
Her ne kadar baba evine dönmek zorsa da o nimetten de mahrum olanları düşünüp sabır lazım..
Kadınlar mutlak meslek sahibi olmalılar..Terzilik bile olsa
__________________
|