Erbab-ı aşk
Ah.. tek hece..bütün lisanlarda aynı olan mana..
bir Elif ardından bır He.. ALLAH adının ilk ve son harfi..
Elif ve He de birleşip yanmış AŞK..
zora tahammülü güzel bulanlara değil güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır ah..
Güneşi izleyen bulut güzleyebilir mi hiç varlıgını güneşin
acıyı saklayan tebessüm saklayabılır mı hiç vücudunu acının...
dokununca en ince teline içimdeki sızının bülbül durabılır mı şeydalanmadan ta-mahser olunca..
Her nereye bakarsa gördüğü ah tır aşkın.. ah elinden niyaz için mescide girse dahi..
minaresi Elif kubbesi He dir çünkü camilerin..
ve hala elifin bağrı şerha şerha kan ve hala ıkı gözü ıkı çeşme he'nin
ERBAB-I AŞKA PİŞE HEMAN HER GUN AH İMİŞ
HER BİR NEFES Kİ AH İLE GECMEZ GÜNAH İMİŞ.
VE SÖZÜN DÜĞÜMÜ AH MİNE-L AŞK..