[Medineweb]

MAKİ
Zeytin, mersin, defne, sakız ağacı, demirhindi, mazı, kocayemiş, zakkum, akçakesme, hayıt, pırnal meşesi, katırtırnağı, bodur ardıç, erguvan, süpürge çalısı, taş meşesi gibi bitkilerin yer aldığı çalı topluluğuna maki denir. Bu bitkiler bazen tek, bazen de birkaçı karışık hâlde bir arada görülürler. Maki kışları ılık, yazları sıcak ve kurak yerlerde görülür. Makiler için en tehlikeli mevsim uzun süren yazlardır. Bu mevsimde kuraklıktan korunmak, su ihtiyacını karşılamak için kökler çok derine iner ve yayılır. Buharlaşmayı engellemek için ağaçlar bodur, yapraklar küçük, sert, cilalı, yağlı ve tüylüdür.

Ülkemizde Akdeniz bitki topluluğu olarak bilinen maki Akdeniz ikliminin hissedildiği her yerde yayılış gösterir. Bu nedenle kıyıdan fazla uzaklaşmazlar ve en gür 0-500 m arasında yer alırlar. Akdeniz Bölgesi'nde kıyı alanlarında yaygın olmakla birlikte, kızılcam ormanlarının tahrip edildiği sahalara yayılırlar. Makiler serbest kaldıklarında hızlıca yayılma özelliğine sahiptir. Akdeniz ikliminin etkili olduğu Akdeniz ve Ege bölgesi kıyıları ile Marmara Bölgesi'nin güney kesiminde yaygın olarak bulunurlar. Bazen kıyı kesiminden iç kesimlerine doğru Seyhan, Ceyhan, Göksu, Aksu gibi vadiler boyunca içerilere sokulabilirler.
Ülkemizde bir de ormanların tahrip edildiği kesimlerde oluşan ve yayılan, psödomaki (yalancı çalı) türleri vardır. Bunlar özellikle Karadeniz Bölgesi'nde yayılış göstermektedir. Ancak bu Karadeniz Bölgesi'nde görülen psodömakiler ılıman bir havası olan Karadeniz ikliminin etkisi ile makilerden farklılık gösterirler. Bünyelerinde yağ bağlanma ve yapraklarını sertleştirmeye gereksinim duymadıkları gibi yapraklarını rahatça yayarlar, kışın çoğu yapraklarını dökerler ve ortalama 1000 m yükseklere kadar çıkabilirler. Defne, yabanî fındık, kestane, ıhlamur, kocayemiş, yabani çilek, ayı üzümü, sandal, menengiç, akçakesme Karadeniz Bölgesi'nde görülen başlıca yalancı çalı türleridir

BOZKIR
Ağaçların yetişmesine imkân vermeyecek kadar kurak iklim bölgelerinde, yağışın yetersiz olduğu bitkilerin ancak gereksinimlerini karşılayacak kadar su içeren, içindeki suyu kaybetmemek için keçe gibi tüylü, dikenli, az yapraklı, yumrulu ot topluluklarına bozkır (step) denir. Bozkırları oluşturan başlıca otlar kekik, kılıç otu, gelincik, çakır dikeni, geven, çoban yastığı sayılabilir.
Bozkırlar ilkbahar mevsiminde, ülkemizde özellikle nisan, mayıs aylarında yağmur sularıyla yeşe-rir. Otluklar, çayırlar çiçek bahçesi görünümü alır. Bu görünüm birkaç hafta olabileceği gibi, 1-2 ay devam edebilir. Yaz mevsiminin gelmesiyle havaların ısınmasına ve yağışın azalmasına paralel topraktaki nem azalır, dolayısıyla otlar sararır, çiçekler kurur, bozlaşır
Ülkemizde en geniş bozkırlar karasal iklimin, kuraklığın hakim olduğu İç Anadolu Bölgesi'nde görülür. İç Anadolu'nun etrafı dağlarla çevrili olduğundan iç kısımlar deniz etkisinden uzaktır. Buralarda yıllık ortalama yağış 250 mm civarında olduğu için bitki örtüsü olarak bozkır yaygındır. Ayrıca denizin nemli etkisini alan iç kesimlerde, yıllık ortalama yağış 400-500 mm arasında değişmesi bozkırların içine ağaçların sokulmasını sağlamıştır.

alıntı

YÜKSEK DAĞ ÇAYIRLARI (Alpinler)
Bu çayırlar, ülkemizde genellikle 1800 m yükseltiden sonra özellikle Kuzey Anadolu Plâtoları'n-da ve Doğu Karadeniz Dağları'ndaki yüksek kesimlerde görülür.
Bu yükseltilerde, sıcaklığın az olduğu yazları kısa, kışların uzun sürdüğü, karla kaplı gün sayısın fazla olduğu iklim koşullarında oldukça yaygın şekilde çayır alanları oluşur. Bu çayırlarda genellikle hayvanlar otlatılır. Ancak yazların kısa sürmesi hay vancılık etkinliklerinin kısa olmasına neden olur Haziran ayında karların erimeye başlamasıyla, bı yükseltilerdeki yaylaklarda bulunan geçici iskanları na hayvanları ile birlikte insanlar gelir. Buna yayla cılık adı verilir. Karadeniz Bölgesi'nde yaylacılık et kindir. Buralarda hayvanlar otlatılır ve otlatılan hay vanların et ve sütlerinden yararlanılır. Sonbahard; karların başlamasıyla insanlar buradan ayrılırlar v< kışı geçirecekleri kışlaklarına geri dönerler.

puzullar - kalıcı karlar
çayır
iğne yapraklı orman
karma orman
geniş yapraklı orman
Deniz

alıntı