 Cevap: Eğlenelim Öğrenelim...:)
Açgözlü Kedi
Fakir ve yaşlı bir kadının, miskin bir kedisi varmış. Kadıncağızın kendisinin de yiyecek doğru dürüst yiyeceği olmadığından kedi de ciğer, et, işkembe gibi şeyleri rüyasında bile göremezmiş. Bazen bir fare yakaladığında kendini çok şanslı bulurmuş.
Yiyecek yönünden bu kadar mahrumiyet içinde olan kedi bir deri bir kemik kalmış. Bir gün yine açlığın verdiği ızdırapla kadının kulübesinin damına çıktığında gayet semiz, tüyleri parlak başka bir kedi görmüş. Kendisiyle onu kıyaslamak gerektiğinde o neredeyse bir kaplan kadar gösterişli duruyormuş. Zavallı kedi bu besili ve gururlu kediye:
-Ben de senin gibi bir kedi olduğum halde, neden böyle bir deri bir kemik kalayım da, sen böyle semiz ve güçlü kuvvetli olasın? diye söylenince, gösterişli kedi, onun da kendisi gibi semiz ve besili olabilmesi için şöyle cevap vermiş:
-Her Allah'ın günü sen de sultanın evinde bulunsan ve o güzel yemeklerden yesen, elbette benim gibi olursun, demiş.
Zayıf kedi düşünüp taşınmış, yaşlı kadının evinde böyle miskin bir halde yaşamaktansa o bahtiyar eve kul köle olmanın daha iyi olacağına karar vermiş ve besili kediye:
-Aman birader, öyleyse beni de o saadete kavuştur. Ne zaman oraya gideceksen haber ver de beraber gidelim, demiş. Arkadaşı buna razı olunca o geceyi yaşlı kadının evinde zor geçirmiş.
Padişah ise her gün sarayına girip çıkan yüzlerce kedinin miyavlamasından artık bıkıp usanmış. Okçularına bundan sonra saraya gelecek kedileri vurmalarını tembihlemiş. Bizim yaşlı kadının kedisi ise bu emirden habersiz ertesi gün, arkadaşı olan semiz kediyle beraber saraya yollanmış. Lezzetli yemeklerin kokusunu daha uzaktan alır almaz, ağzının suları akmaya başlamış. Büyük bir iştahla yemeklere saldırır saldırmaz okçular tarafından atılan bir okla tam midesinden vurularak öldürülmüş.
------------------------------------------------
Aç Gözlü Kedi
Eski zamanların birinde bir adamın çok güzel bir kedisi varmış. Kedinin güzelliğinden dolayı adam onu çok sever, elinden geldiğince güzel yiyeceklerle beslermiş. Etini, sütünü eksik etmemeye çalışırmış. Fakat şımarık kedi, bir eli yağda bir eli balda misali güzel yiyecekleri buldukça daha da şımarmış. Bu kadar iyi beslenmesine rağmen yine de yediklerini beğenmiyor, sahibine kaprisler yapıp bıktırıyormuş.
Bahçeye dolaşmaya çıktığında komşunun sevimli güvercinlerinin yakından uçtuklarını gördükçe, onlara ağzının suyu akıyormuş. Fakat güvercinlerin sahibi, kuşlarına saldıran ve onlara zarar veren kedilerden kurtulmak için artık kendisi nöbet tutmaya başlamış.
Şımarık kedi de bu güvercinlere saldırmak için günlerce uygun bir fırsat kollamış. Nihayet kendince uygun gördüğü bir vakitte güvercinlerin üzerine saldırmış. Ancak şımarık kedi güvercinlere saldırır saldırmaz, güvercinlerin bir köşede saklanmış olan sahibi elindeki sopayla kediye öyle bir vurmuş ki, kedi olduğu yerde mıhlanıp kalmış, miyav demeye bile vakit bulamadan oracıkta can vermiş. Güvercinlerin sahibi ise diğer kedilere ibret olması için, bu şımarık kedinin derisini yüzerek içine saman doldurmuş ve güvercinliğin önüne asmış.
Olayı haber alan kedinin sahibi ise, kedisini kaybettiğine çok üzülmüş ve onu güvercinliğin kapısında asılı görünce:
-Ey kötü huylu kedi! Sahip olduğun bunca nimeti az görerek yetinmediğin için; işte böyle derini yüzer, içine saman doldurup asarlar, demekten kendini alamamış.
|