seni unutup düştüm seni bana düşürenin derdine.
:105:SENİ BENİ UNUTUP, DÜŞTÜM BENİ SANA DÜŞÜRENİN DERDİNE...
varıdat ı sırra kapı aralayan bir başlık işte....
İnsan denen ins-ü can
Varlığını ararken;
Surette kendi gibileri
Aynasında görmeye başlar ya hani!
Bir gün, “gönül ayna”sından bahsederler.
Ancak çok gizli ve muhal olan,
O “gönül aynası”
Makamına girmeye
Bir türlü muvaffak olamaz.
Ve o zamanda zahir aynalarla yetinip,
Sadece görüntü olarak suretleri fark eder.
.....bu makama girme çabasıyla suretleri fark etsede insan hep bir gönül aynasının aslını arar..aslına vakıf olma çabasıyla işe koyulur..şimdi cila ve parlatma zamanı..aynasına neyi yansıtırsa insan,neye bakarsa gözleri ,bilirki gönlün gördüğüyle kıymetlidir bu şeylerin hepsi..
Sonra bir gün,
Fark” diye bir kelime duyar,
İki varlık arasındaki
Benzeşme ve ayrılıkların
Sebep ve nedenleridir bu.
Farkı anlamak için bir gün,
Aç iken farlarını yakar
Her şeyi ayrı,
Ayrı görebildiğini fark eder.
.......
bunca fark edişin ardından hangi farkın sahibi olduğunun arayışıyla bir gariplik ve umutla bakınır etrafa..evet der beni bunca renkten bunca şekilden ve derinkilten ayıran bu farkım ile bir bütünü teşkil ediyorum..her şey bu farklılığın gizliliğiyle, onu kendi arayışına sürükler.
......
Sonra açlığı fark eder,
Sonra sukutu, sonra yanlızlığı,
Sonra korku ve umut,
Sonra iştiyak ve arzu,
Hepsi şeffaf ve saydam olarak
Görünmeye ve bilinmeye başlarlar.
bu noktadan insan olmanın şerefiyle buluşmaya başlar..artık ayrımını yapabilmiştir bunca sukutun ve seyrin altında gizli kalan hazinelerinin gerçeği ne denli çağrıştırdığının..
....
En çok aynaları merak eder.
Nasıldır bu aynalar?
Nasıl görünürler veya gösterirler?
Yansıma nedir?
O camın ne sırrı var ki,
Suretler yansır onda?” aynalar...
Aynalar... Diye keşfe dalar.
............
ayna..sırlı cam..ve ayna ona bakan nice suretin aslını, kendi derinliğinde saklayan gizemli bir yansımanın kaynağıdır...seyrindesindir gözbebeğinin..en çokta aynaları merak eder..ah bir baka bilsek!!!..
.........
Derinlerde bir yerlerde
El-Mu’minu mir’atul Mu’min
Diye bir ses duyar.
Sonra bu sesin dil izahında
Mü’min Mü’min’in aynasıdır”
Diye hitabını anlar.
..........
Ve düşünür kendi kendine bunca sırrın ve yansımanın aslı hakikati nedir diye?..ve ne güzeldir bir müminin gönlünde kendi seyrini görebilmek..bakıpta görenlerden olmak duası ile..
es selam ..güzel bir şiir okuduk..satırlardan bize yansıyanları..paylaşmak istedik...