huzzam karanlığı çökmüşse ruhuma
sana inat bir direnişe
sus serper yinede
göstermem gözyaslarımı
ne susuşlar bırıktırırım
o hazin
o yaralı yüreğimde
birtek sahibi anlar, gönül yolu Rab'de
en cok sonbahar mevsımınde vurgunlar yiyen
ölü doğmuş bir sevdaya abı hayat içirmek
işte buydu bu
senden kacıslarıma ismi buydu
kapalımsın, gizlimsin,bilinmeyenımsın
şimdi kör karanlık geceye
sussuz bir dermansıklıla fısıldıyorum
hayır hayır!
konusmuyorum. bu sözler o yaraladıgın yerden
geliyor, arsı alada olmalılar şimdi...
hadı bir huzzam mavısını daha öldür içimde
yine susar
yine gözyaslarımı göstermem sana
karanlıga inat bir mum yakarım içimde
Beni anlayana kosarım Amac Rab 'se...
(medineli)