Hotmail Nokta Kom Gitsin Boşver !...
Toprak ekilmiş ağaçlarda kaldı dudaklarımı astığım cek/etim
Yanlış türküler söylemedik demiştin
Topraklar s/oldu sen suların saçlarını taramayalı!
Andolsun ki bize içimizden bir elçi gönderilmişti
Elçi bize içimizden (Mİ) gönderilmişti??
İçim dışım paramparça şimdi
Sen içimden dışımı söküp götüreli...
Hançerlerim sırtından vuruldu
Beton emen dudaklarım dökülüyor tel tel
Dallardan kendimi toplasam
Tohuma dönen bütün yolları şaşıracağım
Göz kapaklarımı örtüyorum geceleri altıma
Ayaklarımı çekiyorum çeneme
Kirpiklerimle yazdığım mektuplarım morardı...sonrası: Lut!!
Bahar geldi avuçlarıma
Elimin tersini bula(ma)dım
Evde yoktum sana kapıyı açtığımda
Ana dilim ben çok küçükken ölmüş
Beni komşular d/ağladı..
Ziyan olmasın diye büyümedim uzun yıllar
Bu yüzden herkesin külüne muh/tacım
Kum gider sel kalır inleyişlerimde
Sel de gider..
Rüyalarım ah...
Kulağımı okuyorum ağzıma
Bir uyanıyorum sen yoksun
Günlerce bekliyorum gelirsin diye
Bütün istasyonlar odama boşalıyor
Bir yabancı cüzdanını düşürüyor
İçinde sana henüz yazmadığım satırlar...
benden başka herkes adımı söylüyor
Ansızın bir tren kalkıyor limanlardan..
kendime uğrayacağım bir adres sıkıştırıyorum ellerime..
varır varmaz arıyorum kendimi
ben gittikten sonra bir daha uğramadığımı öğreniyorum duvarların karardığından..
asılı kalıyor ellerim havada bir vedaya...
gelmeyen ve geçmeyen herkes saçını düğümlüyor parmak uçlarıma...
Yakınlarını arayan k/
ayıplara karışıyorum
Ara(ma)
dığım herkese ulaşılabiliyor
Rastladığım herkese başımı okş/
atıyorum
Başım dökülüyor saçlarımdan...din’mi;
yorum..?
Bunca kitap
Bunca sayfa
Bunca şiir...
Göbeği açık: çarşaflı azizeler aşkına düş peşime
Artık rüya da görmeyeceğim bak göreceksin görmediğimi..
Eksik ve sağır rabıtalarda gözlerimi kap/atamayacak kadar
Yaş’lıyım...
İhlasını kaybetmiş aşklar adına
Ben ey! Ben ey! Ben ey!
İlk taşı sevabı olan atsın (mı) bana...
Artık kovulabilirim dünyadan...
Beni bağışla(ma) Rabbim!!
Ne işim var bunca bağışlanmışlar arasında
Ben bir aziz de değilim...
Her şeyi bilenin bile bilmediği(!) bir duayım işte...
kabul olunmadım:
şükür...
ve adem alemlere önceden bildirir:
“
ben yer yüzünde kan dökeceğim
bunu herkes bilsin ve ayağını denk alsın lütfen...”!!!
Melekler haklıydı:
“Yoksa yer yüzünde halife dökecek bir kan mı?”...
ey kahkahalarımıza kan döken sevgili!!!
İnanmıştım sana bir kabir azabına inanır gibi...
kalmamak üzere gitmedin..
yalvardım oysa sana
Bir günde üç yüz sene yaşanır mı?
ben gideli toprağın tırmaladığı kaç kadın doğur(a)mamış beni?
Ayaklarıma basan gökler de tanımıyor artık gözlerimi
Bir dine inanır gibi gelmiştim sana
İlk ayet:”
Bütün aşklara yalan söyleyerek başlanır” dedin
Dört kutsal kılıfa sarılmış ellerimi verdin bir kitaba...
Okudukça köreldim...
Yazık çok geç tanıdım seni
Yanlış türküler söylemedik demiştin
Yanlış türküler söylemedik demiştin
Yanlış türküler söyl...
et hotmeyıl nokta kom gitsin boşver!!!
Sevgili teknoloji!! sevgi(li)lerimiz artık sana benziyor..
Bir mesaj alındı: “
s.a nbr?
sevgili sevgilim çok düşündüm telefonumun o çok sevdiğin rengini değiştirmeye karar verdim..
bir de senden ayrılmaya karar verdim..
hakkını helal et
sen tanıdığım en güzel insandın..
bilmiyorum belki de bana fazla iyiydin..
(bed)dualarını esirgeme...
biliyorum çok üzüleceksin
ama peygamberimizde siz benim bildiğimi bilseydiniz çok
(!) gülüp az
(!) ağlardınız demiyor muydu(!!!)?
Ne
d/(em)
iyorum böyle ben?
ah kafamı karıştırdım dünyanın pisliği ile
Bunca kitap bunca şiir bunca sayfa ah...