[Nesli_Nur]

Kendinin tamir ustası olmak istiyorum =)

Kendinin tamir ustası olmak istiyorum

Sözümün tamamı kendime, önce beni görmeli gözlerim ve beni okumalı zihnim. Zihnimin raflarında duran ve habire yenilerini ilâve ettiğim bilgilerin kaçı gerçekten bilgi ve o raflarda durdukça bana neler oluyor? "Ah ya, gerçekten de öyle, aslında ben de çok isterim" dediğimiz her şeyi aslında hiç istemediğimiz, sadece istememiz gerektiğini düşündüğümüz için söylediğimizin farkına varmamız bile, o bilgi dediğim pek çoğu asılsız ve gereksiz malumatlar yığını tarafından engelleniyor.



Hangi adımı atacağımın, hangi sözü söyleyeceğimin bilgisi teğet geçmezse şuurumdan, karşıma çıkacak manzaranın ne olacağını ancak Allah bilir. Çünkü hesapsızlık var ortada. Biginin organize etmediği her şey, çarpık bir işleyiş olma adayıdır.




Ben, önce kendime söylemeliyim sözümü ve kendime çevirmeliyim gözümü. Dualarım kendi defolarımı tamire, kendi açıklarımı kapatmaya yönelik olmalı. Eğer ben kendime çatık kaşla bakarsam, gökyüzüm bulutlanır ve güneşim gölgelenir. Kendime olmalı önce hoşgörüm ve kendi elimden tutmalı önce elim, kendimi de sevmeliyim, herkese vermem gerektiğini düşündüğüm kadar sevgi payını kendime de ayırmalıyım. Kendimle hoşnut olunca başlar başkalarına tebessümüm ve olumlu bakışım.




Ben ne kadar güzelim derken, Rab'bimin bana verdiği ve kimsede bulunmayan ve aynı zamanda kıyamete kadarda bulunmayacak bir sanat eserini seyrederken; Allah'ın sanatını görmeli ve nihayetsiz kereler şükretmeliyim. Güzelliğimin değil, gönül ve zihin dünyamdakilerin bana nitelik kattığını, güzelliğin anlık bir etkilenmeden ibaret olduğunu, geçici olduğunu ve iç yapının donanımlarının çok çok daha önemli olduğunu bilmeliyim.


Üstünlük sadece Allah'a yakınlaşma çabasında ve uygulama başarısındadır diyen bir dinin mensubuyum. Güzelliği ne olursa olsun, ekonomik ve akademik seviyesi ne olursa olsun, insan değerlidir, önemlidir. Dini inancı, partisi, cemaati ne olursa olsun, insanın saygılı ve iyi davranılmaya hakkı olduğu, mazlumun, eziyete uğrayanın dini, inancı ve yaşayışı ne olursa olsun, onun yanında olmam gerektiğini isteyen bir dinin mensubuyum. Evrensel insan haklarının öncüsü bir ilkeler bütününe inanıyorum.




Şimdi; kendim ne kadar doğruyum, kendim ne kadar samimiyim, kendim ne kadar söylediklerimi hayata geçiriyorum, karşımdakini ne kadar din ya da insan kardeşim olarak görüyorum? Bu bilinç bende ne kadar var ve çocuklarıma ne kadarını örnekleyebldim? Akrabalar arasında bu kadar uzaklaşmanın sebeplerinden kaçı incir çekirdeğini dolduruyor?


Mü'min kardeşim dediklerimin arkasından konuşarak, birilerinin kuyusunu kazarak, üç kuruşluk çıkar için dost akraba kardeş demeden kendi çıkarıma ve elde edeceğim mevkiye taparak hareket ettikçe, acaba ben Allah'mı yoksa başka şeylere mi tapıyorum? İnancım beni ne zaman kuşatacak ve ben ölmeden önce ne zaman mü'mince bir duruşa ters olan her şeyi elimin tersi ile iteceğim?


Ya Rab'bim, ömür geçiyor, "O öyle dedi, bu böyle yaptı" derken yıllar geçmiş. Bir de bakmışım ki birilerine bakarken kendime bakmayı unutmuşum, birilerini incelerken ve detaylıca konuşurken, kendim daha yolun başında beklemedeyim. Bana verdiğin ömür ne zaman bitecek bilmiyorum, insan gibi insan olmak istiyorum. Senin değerli kulların." O bir şey söylerse doğrudur, o güvenilirdir" desinler. Ben dünyada iken senin güzel dininin en güzel temsilcilerinden birisi olmak istiyorum ve hakikati bulmak istiyorum. Şikâyetim kendimden, ihtiyacım kendime ve bakışlarım benden yana. Beni ve isteyen herkesi, görünenin ötesini görenlerden eyle.




Sözüm önce kendime, bakışlarım önce yüreğime ve yaşayışıma. Zihnimdelileri taramadan geçirip ayıklama yapmama yardım et Allah'ım. Kedimi tamir etmek, düzeltmek ve onarmak ve bu konuda usta olmak istiyorum ve bu talebimi sana arz ediyorum. Senin has kulun olmama yardım et isteyenlerle birlikte. Sen verenlerin, sen pişman olunca affedenlerin en hayırlısısn, Seni hakkınca sevmek ve hakkınca itaat etmekle bizleri şereflendir ey Rahmeti Rahman.



-saliha erdim-