[CaferTayar]

çok özel bir  hadisi şerif

Bir hadis-i şerifte anlatılır ki:
Peygamber Efendimiz bir keresinde minbere çıkıyordu.
Merdivenden yukarı çıkarken birinci basamakta “amin!” dedi.

İkinci basamakta yine “amin!” dedi.
Üçüncü basamakta bir kere daha “amin!” dedi.
Hutbeden sonra, sahabe efendilerimiz “
Bu sefer senden daha önce duymadığımız bir şeyi duyduk yâ Rasûlallah!
Eskiden böyle yapmıyordunuz, şimdi minbere çıkarken üç defa “amin” dediniz.
Bunun hikmeti nedir?” diye sordular.
Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular: “
Cebrâil aleyhisselam geldi ve ‘Anne-babasının ihtiyarlığında
onların yanında olmuş ama anne-baba hakkını gözetmemiş,
onlara iyi bakarak mağfireti yakalama gibi bir fırsatı değerlendirememiş kimseye yazıklar olsun,
burnu yere sürtülsün onun!’ dedi, ben de ‘amin!’ dedim.

Cebrâil, ‘Yâ Rasûlallah, bir yerde adın anıldığı halde,
Sana salât ü selâm getirmeyen de rahmetten uzak olsun, burnu yere sürtülsün!’ dedi,
ben de ‘amin’ dedim.
Ve son basamakta Cebrâil, ‘
Ramazan’a yetişmiş, Ramazan’ı idrak etmiş olduğu halde Allah’ın mağfiretini kazanamamış,
afv ü mağfiret bulamamış kimseye de yazıklar olsun, rahmetten uzak olsun o!’ dedi, ben de ‘amin’ dedim.”

Bu üç meselenin faslı müştereki şudur:
Cenab-ı Hak bir kısım külfet ve zorluk da ifade eden bu üç sorumluluğu yüklüyor.
Fakat, onlardaki esas, ilâhî hikmet ve gaye kulun gufrâna mazhar olması, affedilmesidir.
Ne var ki kul, oradaki o vazifeyi, o sorumluluğu yerine getirmediği için öyle bir nimetten tam istifade edemiyor.
Yani, nasıl Üstad Hazretleri diyor: “İhsân-ı ilâhî olarak bu hizmet üzerimize yüklenmiş.”
Öyle de, ihsân-ı ilâhî olarak insan anne ve babasını idrak etmiş;
ihsân-ı ilâhî olarak nâm-ı Celîl-i Muhammedî onun yanında yâd edilmiş ve ihsân-ı ilâhî olarak Ramazan-ı Şerif’e erişmiş.
Fakat bu nimetlerin, bu ihsanların kadrini bilememiş.
Oysaki bunlar, ibadet ü tâate paçanın tam sıvanacağı, Allah’tan sonra anne-babaya itâate paçanın tam sıvanacağı,
tam Peygamber’e karşı kadirşinaslık vazifesi adına paçanın sıvanacağı.. fırsatlar gelmişken kapısının önüne kadar,
o fırsatları değerlendirmemiş, dolayısıyla da “burnu yere sürtülsün, yazıklar olsun” itabını hak ediyor.

Ramazan-ı Şerif orucu çok önemli bir ibadettir.
Belki namazla beraber umumiyet itibarıyla Kur’an-ı Kerim’de otuz küsur yerde zekat zikrediliyor; ama -bildiğiniz gibi-
oruç için de Kur’an-ı Kerim’de sayfalar ayrılmış. Ve değişik cezalarda kefaret olarak aynı zamanda oruç takdir edilmiş.
Bazı suçlara karşılık 60 gün, 10 gün, bazen de 3 gün oruç kefareti emredilmiş.
Demek ki o, günahları, hataları eriten çok önemli bir faktör,
insanı temizleyen ve yükselten bir unsur