Sitare/İbrahim İnecik
Akla ziyan günler geride kaldı Sitare ,
Gece , gündüz yad'ım da sen varsın , bil Sitare..
Şehrim, sensiz kaldığından beri üşüyor ellerim..
Kalbimle yapamadığım şeyleri düşünüyorum umarsız..
Biraz sevseydim , biraz da alışabilseydim ,
biraz da ağlamak gibi bir şeyler yapabilseydim..
Ve vursaydım gidişini alnının orta yerinden sessiz ve içten
'Gitme' .. diyerek..
Gitmezdin öyle değil mi..?
Yine gece oldu Sitare , sen gökyüzünün bilmem kaçıncı bin kilometresinde ,
Ben yeryüzünün şu daracık kasvetli mahzeninde..
Gözlerim yol yorgunu , kulaklarım dilinden dökülecek 'gel' sesine hasret..
Karanlık çöktüğünde alem'e , bakışlarımı dikiyorum ötelere..
Oradasın biliyorum , dokunacak kadar uzak ,
Hayal edebilecek kadar yasak ..
Yani öyle çelişkili öyle buhurlu ve muammasın
Anlatılmayacak kadar masal , gerçek olacak kadar destansın..
Akla ziyan bir sevdanın çöllerine düşen yağmur damlası misali..
Hangi Cennette olduğunu göstermeyecek kadar kendinsin..
Saatler..
Saatler diyorum sitare ömrümden seni dakika dakika çaldığından beri , saniyelerle savaş halindeyim ..
Zamanın boynuma taktığı şu esaret zincirini parçalamak için,
Kendimin dahi duymaktan korktuğu, Babil'den kalma dua'ları etmekteyim..
Bak gece oldu , şehir sustu , kalem konuştu..
'Yok'ta bile yoksun .. sitare..
Derin bir nefes ver ciğerlerime..
Birazda cesaret zekret şah damarıma..
En kusursuz halimde diyeyim .. 'GİTME'....!!
İbrahim İNECİK