Elime bir taş ver Allahım!
Elime bir taş ver Allahım! Utanıyorum
Çocukluğumdan beri
Ne zaman bir haksızlık bir zulüm görsem
Sorumluluğumun farkına varıp utanıyorum
Bu sefer bir Mısır utancı
Mısır’da akan kanın utancı
Bir şey yapamamanın çaresizliği
Gelip eziyor zavallı ruhumu
Çocuklarıma gülümserken onları öpüp koklarken
Bardağa doldurulan çayın buğusu ve güzel kokusu
Sevincime bir utanç katıyor
Bu mu yapabileceğim Allahım?
Korkuyla ve acıyla seyretmek
Hayır vallahi
Oturup feryat edercesine ağlayamadım
Efendimiz gibi güzel dualar edemedim
Herşeyim kırık dökük eksik yarım yamalak
Meydanlara koşacak cengaver de olamadım
Elime bir taş ver Allahım!
Kelimeler yetmiyor bana
Elime bir kor koydun
Bir mancınık da istiyorum
Düşmana ve işbirlikçilerine fırlatayım
Senin herşeye gücün yeter
Senin zamanı ve mekanı dürmeye
Zalimleri kahrü perişan eylemeye
Gücün yeter
Kardeşlerimin kanı akıtılıyorken
Küffarın bitmeyen bu kuşatması
Bu demokratik saldırısı sürüyorken
Fitne ateşi canımı yakıyor
Başıma ağrılar saplanıyor
Tedirginim kızgınım öfkeliyim
Yeter mi Allahım?
Yetmiyor Allahım günahların kararttığı kalbimin figanı
Sen mermamet buyur inayetinle yardımınla
Zulme direnen kardeşlerimin kanıyla yıkanmış
Bizi utançtan ağlatan sana uzanmış o elleri
Tut Allahım!
Mustafa Nezihi Pesen
populistkultur.com