[Emekdar Üye]

Alfred D. Souza'ya ait bir söz ...
Der ki,
"Uzun zamandan beridir hayatin -gercek hayatin-baslamak üzere oldugu izlenimine kapilmistim.
Fakat her zaman yolumun uzerinde bir engel, oncelikle erisilmesi gereken bir sey, bitmemis bir is, hala hizmet edilecek zaman, odenecek bir borc oldu. Sonra hayat baslayacakti.
Sonunda anladim ki bu engeller benim hayatimdi."
Bu gorus acisi, mutluluga giden bir yol olmadigini gosterdi.
Mutluluk yoldur, oyleyse sahip oldugunuz her anin kiymetini bilin ve mutlulugu ozel biriyle paylastiginiz (vaktinizi harcayacak kadar ozel) icin ona daha fazla deger verin.

Unutmayin, zaman hic kimse icin beklemez.

Oyleyse

* okulu bitirene kadar,
* 10 milyon kazanana kadar,
* cocuklariniz olana kadar,
* cocuklariniz evden ayrilana kadar,
* ise baslayana kadar,
* emekli olana kadar,
* evlenene kadar,
* cuma gecesine kadar,
* pazar sabahina kadar,
* yeni bir araba yada ev alana kadar,
* borclari odeyene kadar,
* ilkbahara kadar,
* yaza kadar,
* sonbahara kadar,
* kisa kadar,
* maas gunune kadar,
* sarkiniz soylenene kadar,
* olene kadar,

MUTLU olmak icin icinde bulundugunuz andan daha iyi bir zaman olduguna karar vermek icin beklemekten vazgecin. MUTLULUK bir yaris degil yolculuktur.

MUTLULUĞU YAKALAYAN İNSANLARDAN OLMAK ÜMİDİYLE...