[Ali Parlak]

Anneler Bizim Yaratıldığımız Cennetlerimizdir/Ali Parlak

Cennet Annelerin Ayakları Altındadır - Cennet Annelerdir

Peygamber efendimiz cennet Annelerin ayakları altındadır derken, annelerin önemine dikkat çekmiş. Annelere değer vermemiz, onları incitmememiz, gönüllerini almamız, dualarından mahrum olmamamız tavsiye edilmiş.

Düşünüyorum da, neden? Anneler bizi 9 ay karnında taşımış, her türlü sıkıntılarımıza katlanmış, bizleri bu dünyaya alıştırmış mübarek insanlar. Ama sadece bu kadar olmasa gerek. Çünkü cennetin onların ayaklarının altında olmasının başka bir hikmeti daha olmalı.
''Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.'' (İsra 23)
Demek ki öf dedirtecek hale geliyor. Ama bize sabır tavsiye ediliyor. Sakın öf bile deme, deniyor. Onlara güzel söz söylememiz isteniyor. Bir hikmeti olmalı.

Biz nerede yaratıldık? Anne karnında 3 karanlık evrede.
“...Sizi de annelerinizin karınlarında, üç karanlık içinde, bir yaratışın ardından diğerine çevirerek yaratıyor. Rabbiniz olan Allah işte budur…” (Zümer, 39/6)

Yaratılış öykümüz, bir yumurta hücresinin hazırlanışı ile başlar.

Birinci karanlık:
Hücre fazı: Karanlık bir tünel olan fallopda.

İkinci karanlık:
Doku fazı: Anne rahminin iç derisi içindeki karanlık bir ormanda.

Üçünçü karanlık:
Organ fazı: Amnion suyu dediğimiz bir sıvı ile kaplı olan ve deniz dibini andıran bir bölgede.

Bilimsel verileri geçeceğim. Uzun lafın kısası biz nerede yaratılıyoruz? Anne karnında. Peki bu ne demek?
Anne karnının bizim için cennet olması demek. Tıpkı Adem(as) babamız gibi. O da cennette yaratılmıştı.
Andolsun ki, biz insanı süzülmüş özlü balçıktan yarattık. (Adem babamız)
Sonra onu nutfe (meni, sperm) olarak elverişli bir karargâha (rahme) koyduk. (İnsanlar)
Sonra Allah (cc) bir melek gönderir ve ona dört sözle emre­der: Amelini yaz! Ecelini yaz! Said mi, şaki mi olduğunu yaz! Sonra da ona ruh üflenir. Artık insan, ruhu ve bedeniyle yaratılmıştır.

Cennette yer içer. Hiç bir zahmet yoktur. Zahmetsizce yer içer. Tuvalet ihtiyacı bile cennette yoktur. Anne karnı, bir nevi cennettir insan için.

Konuyu dağıtmadan özüne gelelim. Adem(as) babamız, cennetten yeryüzüne indirilir. İnsan da cennetten yeryüzüne indirilir, yani doğar. Adem babamıza şeytan dokunmuş ve dünyada ağlayarak af dilemiştir. İnsan da doğar doğmaz şeytan dokunmuş olduğundan ağlar.
“Rabbim! ..Onu da, onun neslinden gelecekleri de o melun şeytanın şerrinden korumanı niyaz ediyorum." (Al-i İmran, 3/36)
“Adem’in çocuklarından hiçbir çocuk yok ki, doğduğu an, şeytanı ona dokunmuş olmasın. İşte doğarken ağlaması, şeytanın dokunmasından kaynaklanmaktadır. Meryem ve oğlu bundan müstesnadır.” (Hadisi Şerif)
Şeytan bizim peygamber efendimize(sav) de dokunamamıştır.

Uzun lafın kısası, cennette yaratıldık ve cennetten yeryüzüne indirildik, tıpkı adem babamız gibi. İşte annelerimiz de bizim cennetlerimizdir. Peygamber efendimiz(sav), ''Cennet annelerin ayakları altındadır'' deyip, annelere bu iltifatı yaparken bir gerçeği mi dile getiriyordu acaba...?





Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]