[enderhafızım]

Kocamla Aile Olamamışım!

Kocamla Aile Olamamışım!



-Her şey güzel de ablam, bazen kocam, sanki ailemle ilişkilerimi kıskanıyormuş gibi geliyor, hatta bazen gibisi de fazla, gerçekten kıskanıyor.

-Kıskandığını nasıl anladın peki?

-Anlaşılmayacak gibi değil ki abla, tavırlarına, aileme yaklaşımına yansıyor. Bir farklı oluyor ailem söz konusu olduğunda, onlara saygısızlık yapmamaya da çalışıyor ama farklı, hali tavrı farklı.

-Hiç düşünmüyor musun peki, acaba bir yerlerde yanlışlık mı yapıyorum da böyle oldu diye?!

-Üzülmekten fırsat bulamıyorum galiba, ama anlatayım biraz, bak bakalım dışarıdan bir gözle abla.
Önemli bir gün olsa, kutlanacak bir şey olsa aileme haber veriyorum, üzülmesin kocam diye onun ailesine de haber veriyorum. Elinde çiçekle, hediyeyle gelen adamın ailemi görünce suratı düşüyor, mutluluğumu ailem ile paylaşmak benim hakkım değil mi? Neden böyle yapıyor?



-Ailenle mutluluğunu paylaşmak tabi senin hakkın, ama kocan demek ki, bazen senle baş başa bir şeyler yapmak istiyor, bir özeliniz olsun istiyor. Neden surat astığını sordun mu peki hiç?

-Sordum, sormaz mıyım, ama ya susuyor, ya küsüyor. Böyle bir şey istiyorsa bana anlatması gerekmez miydi?

-Tabi, anlatsa çok daha güzel olurdu. Ama büyük çoğunluğumuzun sıkıntısı bu, konuşarak sorunları çözmek yerine, karşı tarafın anlamasını ve çözümü bulmasını bekliyoruz ve hata yapıyoruz. Kocan da böyle yapmış, sessizliğiyle bunu sana anlatmaya çalışmış, ama sen anlamlandıramayınca, hatta yanlış anlamdırınca işler daha kötü olmuş.

-Bana söylese, dikkat ederdim ama söylemeyince, bende bu adam neden ailemi kıskanıyor diye düşünmeye başladım. Ama abla biraz da bana hak verse 25 senemi ailemle geçirmişim, onları hep yanımda görmeye alışmışım, onlarsız neredeyse adım atmamışım. Onlardan ha deyince kopamam ki.

-Yanlış anladın canım beni. Kocalar, karılarının ailelerinden kopmasını istemezler, ama onlardan bağımsız bir aile kurduklarını farkında olmalarını isterler. Birde özel bir yaşam alanlarının olduğunun farkına varıp her şeylerini aileleriyle paylaşmamalarını isterler. Ve en önemlisi, bir adam karısı için asla karısının ailesinden sonra gelmek istemez. Karısının gönlünde ve aklında hep bir numara olmak ister, bekler.
Karısının davranışlarında bunu görmek ister. Göremezse ve böyle bir şeyi hissederse, karısına ve karısı için kendinden önce gelen ailesine istemese de tavır alır.

-Öyle bir şey yok ki abla, kocamın yeri başka, ailemin yeri başka. Hiç de aklıma gelmezdi, kocamın böyle bir şeyden tavır alabileceği, sen anlatınca taşlar yerine oturdu. Bizim sorunumuz tam da bu. Bütün yaşadıklarımız bir an da geldi gözlerimin önüne.
Kocam, kendisiyle bir aile kurduğumuzun bilincinde olmamı istiyor ve bundan bu güne kadar böyle davranmış. Ailemle, kocam arasındaki dengeyi tam kuramamışım, kocamla bir aile olamamışım.
Keşke bunu bana kendi anlatsaydı, ben de daha önce dikkat ederdim, böyle hissetmemesi için elimden geleni yapardım.

-Anlatsaydı iyi olurdu. Burda onun hatası var, ama evliliklerde kim haklı davası gütmek yerine, sorunu çözmeye odaklanıldı mı, Allah'ın izniyle sorun çözülür. Sen şimdi aranızdaki sorunun ne olduğunun farkındasın, bunu çözmek için elinden geleni yapmalısın.
Kocana da bir sıkıntısı olduğunda, direk sana anlatırsa çözmek için elinden geleni yapacağını hissettirirsen eminim o sorununuz da çözülür.

-Ablam, senle konuşmak içimi rahatlattı, inşallah ailemle, kocam arasında kalmayacağım, kocamla aile olabilmek için elimden geleni yapacağım. İnsan nerde yanlış yaptığını göremeyince, farklı şeyler düşünebiliyor.
Şükür şimdi, problemimi biliyorum, çözmek içinde elimden geleni yapacağım.

-Yaparsın canım yaparsın, insan bir şeyi yapmak ister de yapamaz mı?
Yeter ki, yapmak istesin!

Gülşah D.