Küstüm! Boşanalım!...
Küstüm! Boşanalım!
Ailenle aramda dengeyi sağlayamıyorsun, BOŞANALIM!
Beni eskisi kadar sevmiyorsun, BOŞANALIM!
Bana vakit ayırmıyorsun, BOŞANALIM!
Kafam bozuldu, canım sıkıldı, BOŞANALIM!
...... BOŞANALIM!
..........BOŞANALIM!
Boşanalım, boşanalım, boşanalım! Bu kelimeyi ne kadar çok kullanıyormuşum ben Allah'ım!
Kocam, iyi tamam boşanalım dememiş bu güne kadar.
Aklımı başıma ne mi getirdi?
Bir senelik evli arkadaşım, aynı blöfü kullanıyordu kocasına karşı, kocası en sonunda tamam deyince yarım saat sürmedi boşanmaları. İkisi de birbirini çok seviyor, biliyorum. Birinin her başı sıkıştığında boşanma lafını kullanması, diğerine de bu lafın ağır gelmesi, en önemlisi eşinin evliliklerini bu kadar basit görmesi ve bu kelimeyi bu kadar sık kullanması bu noktaya getirdi onları.
Kendi annem ve babamda da görüyordum bunu. Benim ağzıma da bu kelimenin yerleşmesinin en büyük sebebi bu. Ama onlar boşanmadı, hala evliler.
Ama evlilikleri ne kadar sağlıklı?
Aralarındaki sevgi bağı ne kadar kuvvetli?
Aralarında ki sevgi mi? yoksa alışkanlık mı?
Bende onların ki gibi bir evliliğe sahip olmak istiyorum yoksa arkadaşım gibi boşanmak mı?
Küçükken annemle babamın kavgalarına şahit olduğumda çok üzülürdüm, kardeşlerimde öyle. Bizim yanımızda kavga ederlerdi, mahremleri yoktu. Boşanma kelimesi bile bizim yanımızda konuşulurdu.
O kadar çok üzülürdüm ki, kafamda kurardım.
Boşanırlarsa ne yaparız?
Kardeşlerim ne yapar?
Kardeşlerimden ayrılır mıyım?
Annemde mi kalırız, yoksa babamda mı?
Annem ve babam başkasıyla evlenirse ne yaparız?
Üvey anne ve babamız bize nasıl davranır?
Ben bunları düşünürken, annem ile babam her kavgalarında bu tutumu sergiler sonra barışırlardı.
Ben de her kavgalarında bu düşüncelerimle muhatap olurdum.
Annem ile babamın ki gibi bir evlilik mi istiyorum? Kesinlikle hayır!
Arkadaşımın ki gibi evliliğimin blöfle mi bitmesini istiyorum? Kesinlikle hayır!
O zaman bu boşanma kelimesini bir blöf olarak kullanmayı bırakmalıyım, çünkü kendime de kocama da, ilerde olacak çocuklarımıza da bu üzüntüyü yaşatmaya hakkım yok.
Sıkıntımı ve problemlerimi çözmenin yöntemi kesinlikle bu değil!
Şimdi daha iyi anlıyorum.
Gülşah D.