[Ali Parlak]

OKUMAK

Oku ey insan oğlu, oku...

Allah'ın ayetlerini 3 bölümde inceleyebiliriz.
1. Afaktaki Kur’an
2. Enfüsteki Kur’an
3. Sayfalarda yazılı olan Kur’an-ı Kerim

AFAKTAKİ KUR’AN
Afaktaki ayetler. Güneş, ay, yıldızlar, yağmur, rüzgar ve her şey... Allah'ın ayetlerindendir. Güneş ve ay tutulur, gece ve gündüz birbirini kovalar. Hayvanlar kendilerince vahye muhatap tutulurlar. (Rabbin balarısına vahyetti…) Sivrisinek vızıldarken öğrendik ki, kanat çırpınışlar Allah Allah diye inliyor. Taşlar, kayalar, denizler, kısaca tüm evren Allah’ın ayetlerindendir. O’nun sözüdür. Rabbimiz Kur’an’da hep ayetleri üzerine and içer. Çünkü her bir zerrede O’nun kudret eli vardır.
Geceleyin gökyüzüne baktığımızda sayısız yıldız görürüz. Dünya’mızın dönmesiyle biz bu yıldızları doğudan batıya doğru hareket eder görürüz. Şöyle biraz daha dikkat edersek görürüz ki, sanki bir kitap sayfası vardır karşımızda ve bu sayfalar doğudan batıya yavaş yavaş çevriliyor. Bu kitabın harflerini ise yıldızlar oluşturuyor. Okuyabilen yiğitler var mı bilmiyorum.
Ha keza, açan çiçekler, dökülen yapraklar, mevsimlerin birbiri ardı sıra gelmesi, Allah’ın ayetlerinden birer ayetlerdir. Her ayeti okurken ya da diğer deyişle tefekkür ederken, ayetlerin arkasındaki Allah’ın kudret elini görmeye çalışmak, muhteşem bir ibadettir. Öyle olmasa, bir saatlik tefekkür binlerce yıllık ibadete bedel denmezdi.
Peki bu afaktaki Kur’an’ı okumaya çalışırken hiç kendimize baktık mı? Kendi bedenimiz de bu Kur’an’ın içinde yer alıyor. Yunus Emre belki de,
Kur’an okur kendi,
Kendi Kur’an içinde,
derken bunu kast ediyordu. Biz de bu afaktaki Kur’an içinde yer alıyoruz. Ellerimizi, ayaklarımızı, bedenimizi hiç takip ediyor muyuz? Kendi hareketlerimizi kendimiz yapıyoruz sanıyoruz ama Allahu Teala buyuruyor:
Oysa Allah sizi de, yaptığınız şeyleri de yaratmıştır. (Saffat 96)

Onları siz öldürmediniz, fakat Allah onları öldürdü. Attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı. Mü’minleri, tarafından güzel bir imtihanla denemek için Allah öyle yaptı. Şüphesiz Allah hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir. (Enfal 17)

Sadece seyredin. Tefekkürle seyredin. İçeri girmeyin, pencerelerden seyredin. Hiçbir olayı değiştiremezsiniz. Her şeyi merkezinde bırakın. Güneşi kimse söndüremiyorsa, hayatınızda sizi memnun eden/etmeyen şeyleri de kimse değiştiremez. Buna ister kader deyin, ister ayet, hiç fark etmez.
Kur’an’ı Kerim ışığında, ki bize kılavuz olarak gönderilmiştir, kendinize bir hayat çizin.
Niyetiniz halis olduğu müddetçe korkmayın. Çünkü hayırlı bir son sizin için yaratılır. Siz de ellerinizle yaptıklarınıza şahit olursunuz.
Mümkün mertebe kötülük girmesin düşüncelerinize. Yoksa dua olarak kabul edilip, ellerinizle fiile dökülüp sizin için yaratılabilir.
Uzun sözün kısası, afaktaki Kur’an’ı seyrederken, kendinizi de izleyin. Kendinizi seyrederken, ellerinizin, ayaklarınızın Allah tarafından yaratılışını izleyin.
Yani O’nunla tutun, O’nunla görün, O’nunla konuşun, O’nunla gezin ki size şöyle söylesin:
Kulumun gören gözü, tutan eli olurum…

Saygılar

Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]