[Ali Parlak]

Ölüm / Ali Parlak

YALNIZLIK SENİN KADERİN
Yıllardır kullandığı elini bile oynatamayacakmış,
Kanepede oturup televizyon izleyemeyecekmiş,
Bir günaydın demek meğer dünyaya bedelmiş,
Bir güler yüz göstermek ne kadar da değerliymiş.

Evden ayrılırken aklına gelir miydi hiç gördün mü?
Bir daha evine hiç giremeyeceğini düşündün mü?
Koşuşturmalar, ağıtlar, telaşeler, yakarışlar,
Kendi selanı dinliyorsun bak işte duydun mu?

Su dökerlerken üzerine üryan iken,
Belki sıcak belki soğuk bağırır iken,
Kimse duymayacak seni sıkıntıda iken,
Artık kimseye sesini duyuramaz iken.

Beleyecekler bir bez parçasına seni,
Koyacaklar tahta bir sandala bedenini,
Son saltanatında etrafını seyrederken,
Kimse görmeyecek bu sefanda seni .

Götürüp koyarlar bir çukur kenarına,
Bakarsın bu dünyadaki bir göz odana,
Niye sığamamıştın ki koskoca odalara,
İşte indiriyorlar tek göz dubleks odana.

Herkes üzerine toprak atmak için yarışıyor,
Ver bir kürek toprak da bana nasip olsun diyor,
Karnın, gözün bir türlü doymuyordu ya hani,
Şimdi ağzını burnunu toprak mı doyuruyor.

Sonra el açıp dua ediyorlar sana,
Biraz da gözyaşı dostlarından sana,
Belki içten, belki göstermelik amma,
Fazla durmazlar sonra sana da bir veda.

Arkalarından bakarken çok sevdiklerinin,
Düşündün mü gecelerini yalnız geçireceğin,
Herkes unutur seni işine gücüne giderken,
Sen gidemeyeceksin, mezarlık senin meskenin.

Bu gün hesap zamanı yalnızlığını bileceksin.
Amellerin tek sermayen olacak belki de senin,
Kim bilir belki de asla yalnız kalmayacaksın,
Söylesene Allah’tan başka kim var yoldaşın senin.


Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]